Wniosek o obronę immunitetu parlamentarnego Corneliu Vadima Tudora (2011/2100(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.261E.41

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 września 2013 r.

Wniosek o obronę immunitetu parlamentarnego Corneliu Vadima Tudora

P7_TA(2012)0151

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie wniosku Corneliu Vadima Tudora o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2100(IMM))

(2013/C 261 E/08)

(Dz.U.UE C z dnia 10 września 2013 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Corneliu Vadima Tudora z dnia 14 kwietnia 2011 r., przedstawiony na posiedzeniu plenarnym w dniu 9 maja 2011 r., o skorzystanie z immunitetu w związku z postępowaniem wszczętym wobec niego przez prokuratora generalnego przy Wysokim Trybunale Kasacyjnym i Sprawiedliwości w Rumunii,
uwzględniając fakt, iż Corneliu Vadim Tudor dwukrotnie miał sposobność zostać wysłuchanym zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,
uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej z dnia 8 kwietnia 1965 r., jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru posłów do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. oraz 6 września 2011 r. 1 ,
uwzględniając art. 72 konstytucji Rumunii,
uwzględniając pismo ambasadora Rumunii do Unii Europejskiej z dnia 7 października 2011 r.,
uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0151/2012),
A.
mając na uwadze, że poseł do Parlamentu Europejskiego Corneliu Vadim Tudor wystąpił z wnioskiem o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego w związku z postępowaniem przed Wysokim Trybunałem Kasacyjnym i Sprawiedliwości w Rumunii,
B.
mając na uwadze, że wniosek posła Tudora dotyczy postępowania karnego, w którym jest on oskarżony o grożenie komornikowi i kilku funkcjonariuszom policji, dopuszczenie się przemocy wobec nich, obrażanie ich oraz ogólnie o próbę utrudniania wykonania decyzji sądu w kontekście eksmisji Partii Wielkiej Rumunii (PRM) w dniu 4 stycznia 2011 r. z zajmowanego przez nią lokalu w Bukareszcie;
C.
mając na uwadze, że w ramach tego postępowania Corneliu Vadim Tudor jest oskarżony o obrazę sądu, zachowanie niezgodne z dobrymi obyczajami i zakłócanie porządku publicznego;
D.
mając na uwadze, że zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego nie podlegają żadnej formie dochodzenia, zatrzymania czy postępowania sądowego w odniesieniu do wyrażonych przez nich opinii lub oddanych głosów podczas wykonywania swoich obowiązków, a także mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 tegoż protokołu na terytorium swojego państwa posłowie korzystają z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;
E.
mając na uwadze, że w swoim piśmie poseł Tudor odnosi się zarówno do art. 8, jak i 9 protokołu (dawny art. 9 i 10); mając na uwadze, że art. 9 nie ma zastosowania z uwagi na art. 72 konstytucji Rumunii, wobec czego należy rozumieć, że wniosek posła Tudora opiera się jedynie na art. 8;
F.
mając na uwadze, że w piśmie z dnia 8 czerwca 2011 r. przewodniczący Komisji Prawnej zwrócił się do władz Rumunii z prośbą o dalsze, bardziej szczegółowe informacje na temat postępowania przeciwko posłowi Tudorowi;
G.
mając na uwadze, że w piśmie z dnia 7 października 2011 r. władze Rumunii oświadczyły, co następuje: "Z uwagi na fakt, iż C. V. Tudor nie został zatrzymany, aresztowany ani zrewidowany, nie ma potrzeby ubiegania się o zgodę Parlamentu Europejskiego. Jako że okoliczności sprawy nie mają związku z jego głosowaniami ani poglądami politycznymi wyrażanymi podczas sprawowania przezeń mandatu, a także nie został on zatrzymany, aresztowany ani przeszukany, uznano, że nie ma konieczności wnioskowania o uchylenie immunitetu C. V. Tudora";
H.
mając na uwadze, że eksmisja Partii Wielkiej Rumunii i okoliczności towarzyszące rzeczywiście stanowią przedmiot postępowania cywilnego i karnego, a postępowania te nie mają bezpośredniego, oczywistego związku ze sprawowaniem przez posła Tudora mandatu posła do Parlamentu Europejskiego;
I.
mając na uwadze, że C. V. Tudor nie skorzystał ze sposobności uzasadnienia swojego wniosku o skorzystanie z immunitetu przed właściwą komisją, zwłaszcza w odniesieniu do pisma wystosowanego przez władze rumuńskie;
1.
nie wyraża zgody na skorzystanie przez Corneliu Vadima Tudora z immunitetu i przywilejów;
2.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do bezzwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji Parlamentu Europejskiego, właściwym władzom Rumunii oraz Corneliu Vadimowi Tudorowi.
1 Sprawa 101/63 Wagner/Fohrmann i Krier, Zb.Orz. 1964, s. 195, sprawa 149/85 Wybot/Faure i inni, Zb.Orz. 1986, s. 2391, sprawa T-345/05 Mote/Parlament, Zb.Orz. 2008, s. II-2849, sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra/De Gregorio i Clemente, Zb.Orz. 2008, s. I-7929, sprawa T-42/06 Gollnisch/Parlament, Zb.Orz. 2010, s. II-1135 oraz sprawa C-163/10 Patriciello (nie opublikowano jeszcze w Zb.Orz.).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.