Wniosek dotyczący wydania przez Trybunał EFTA opinii doradczej, złożony w dniu 19 marca 2007 r. przez Héraósdómur Reykjavíkur w sprawie Jón Gunnar Porkelsson przeciwko Gildi-lífeyrissjóóur (fundusz emerytalny Gildi) (Sprawa E-4/07).
Dz.U.UE.C.2007.272.20
Akt nienormatywny(Sprawa E-4/07)
(2007/C 272/08)
(Dz.U.UE C z dnia 15 listopada 2007 r.)
W dniu 26 marca 2007 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek złożony do Trybunału EFTA w dniu 19 marca 2007 r. przez Héraðsdómur Reykjavíkur (Sąd Rejonowy w Reykjaviku), dotyczący wydania opinii doradczej w sprawie Jón Gunnar Þorkelsson przeciwko Gildi-lífeyrissjóður (fundusz emerytalny Gildi) w odniesieniu do następujących kwestii:
1) Czy termin "ubezpieczenie społeczne", w rozumieniu Porozumienia EOG, a zwłaszcza art. 29 głównego tekstu tego porozumienia oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, obejmuje uprawnienie do świadczeń rentowych wynikające z programów funduszy emerytalnych takich jak islandzkie?
2) Niezależnie od tego, czy odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, wyżej wymieniony sąd rejonowy zwraca się z pytaniem, czy przepisy Porozumienia EOG dotyczące swobodnego przepływu pracowników, a w szczególności art. 28 i 29 można interpretować w taki sposób że przepis statutu islandzkich funduszy emerytalnych, który uzależnia prawo pewnych świadczeń od płacenia (prawo do prognoz odnośnie do praw emerytalnych) pod warunkiem płacenia przez zainteresowaną osobę, przez co najmniej sześć z dwunastu miesięcy poprzedzających datę wypadku, składek na rzecz islandzkiego funduszu emerytalnego, będącego stroną w umowie o stosunkach pomiędzy funduszami emerytalnymi, jest zgodny z Porozumieniem EOG, jeżeli powodem, dla którego dana osoba nie jest w stanie spełnić powyższego warunku jest fakt, że przeprowadziła się ona do innego kraju wewnątrz EOG, aby podjąć tam pracę porównywalną do tej, jaką wykonywała przedtem i wpłacała na fundusz emerytalny w tymże kraju?
3) Czy rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie należy interpretować w ten sposób, że pracownicy powinni składać wnioski o odszkodowanie w kraju, w którym mieszkali i w którym przysługiwały im prawa do ubezpieczenia społecznego w momencie wypadku?