Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej złożony przez Sąd Najwyższy Norwegii w dniu 7 czerwca 2023 r. w postępowaniu karnym przeciwko LDL (Sprawa E-5/23)
Dz.U.UE.C.2023.1315
Akt nienormatywnyWniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej złożony przez Sąd Najwyższy Norwegii w dniu 7 czerwca 2023 r. w postępowaniu karnym przeciwko LDL
(Sprawa E-5/23)
(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2023 r.)
W dniu 7 czerwca 2023 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek z dnia 7 czerwca 2023 r., w którym Sąd Najwyższy Norwegii (Norges H0yesterett) zwraca się do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej w postępowaniu karnym przeciwko LDL:
1. Na podstawie przekazanych informacji o stanie faktycznym w sprawie [jak określono we wniosku], w świetle których przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/38/WE 1 należy w przedmiotowej sprawie zbadać kwestie związane z ograniczeniami?
2. Jeżeli LDL po powrocie do Norwegii mógł powoływać się na prawa przysługujące mu na mocy art. 4, 5, 6 lub 7 dyrektywy 2004/38/WE, czy szersze prawo do przekroczenia granicy i do pobytu w Norwegii bez ograniczeń wynika z jego prawa do swobodnego przemieszczania się jako pracownika na podstawie art. 28 głównej części Porozumienia EOG, czy z prawa do podróżowania do Szwecji w celu skorzystania z usług na mocy art. 36 głównej części Porozumienia EOG?
3. Jeżeli szersze prawo wjazdu wynika z postanowień dotyczących swobody przemieszczania się zawartych w głównej części Porozumienia EOG (por. pytanie 2) i jeżeli podróż LDL do Szwecji sama w sobie również wchodziła w zakres korzystania przez niego z prawa do podróżowania w celu skorzystania z usług, to czy ograniczenie swobody świadczenia usług jest włączone w kwestię tego, czy ograniczenie jego swobodnego przemieszczania się jako pracownika może być uzasadnione?
4. Czy rozdział VI dyrektywy 2004/38/WE zezwala na wprowadzenie ograniczeń praw wynikających z tej dyrektywy w celu ochrony zdrowia publicznego, w formie przepisów ogólnych, czy też możliwość taka jest ograniczona do indywidualnych środków opartych na względach ryzyka zakażenia w odniesieniu do danego podróżnego?
5. Zważywszy na fakt, że organy mają swobodę w określaniu stopnia ochrony, i przy założeniu, że prawo EOG nie wykluczałoby przyjęcia jeszcze dalej posuniętych środków, takich jak całkowite lub częściowe zamknięcie granic czy też decyzja o zobowiązaniu wszystkich podróżnych do poddania się kwarantannie w hotelu kwarantannowym, jakie konsekwencje ma to dla oceny pod kątem prawa EOG odpowiedniości wybranego systemu, w którym tylko niektóry grupy osób musiały się udawać do hotelu kwarantannowego?
6. Jakie znaczenie dla oceny tego, czy środek jest konsekwentnie wdrażany, a zatem odpowiedni, ma fakt, że system hoteli kwarantannowych opierał się na priorytetach (i był częścią ogólnej strategii zwalczania chorób zakaźnych, która również opierała się na priorytetach) co do tego, które grupy w interesie całego społeczeństwa powinny być traktowane priorytetowo w kontekście parametrów ogólnego obciążenia związanego z zakażeniem, które to obciążenie władze uznawały wówczas za dopuszczalne?
7. W redagowaniu przepisów w sytuacji pandemii, takich jak podnoszone w bieżącej sprawie, jaką wagę można przywiązywać do potrzeby wprowadzenia ogólnych i prostych przepisów, które mogą być łatwo zrozumiane i stosowane przez podmioty, których one dotyczą, oraz łatwo zarządzane i kontrolowane przez organy, zob. C-110/05 Komisja przeciwko Włochom, pkt 67?
8. Czy w analizie wykonalności i kontroli, a tym samym zgodności z prawem celów środka, w ramach oceny zasadności środka, należy uwzględnić fakt, że system kwarantanny w hotelach mógł potencjalnie mieć skutek odstraszający dla osób zamierzających podróżować za granicę, co skutkowało obniżeniem ogólnej presji związanej z poziomem zakażenia?
9. Jeżeli zastosowanie w bieżącej sprawie mają indywidualne zabezpieczenia mające dać pewność prawa na podstawie art. 30 i 31 dyrektywy 2004/38/WE, które potencjalnie nie zostały dotrzymane, jakie ma to konsekwencje dla oceny zgodności z prawem ograniczeń?
10. W ramach oceny, czy środek jest proporcjonalny na podstawie art. 27 i 29 dyrektywy 2004/38/WE, i ewentualnie również na podstawie głównej części Porozumienia EOG, czy w bieżącej sprawie występuje wymóg proporcjonalności w wąskim znaczeniu tego terminu (stricto sensu)?
11. Jeżeli odpowiedź na pytanie 10 jest twierdząca, jaka może być treść prawna i przedmiot prawny, które należałoby zbadać w przypadku oceny spełnienia takiego wymogu w bieżącej sprawie?