Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej, złożony przez Borgarting lagmannsrett (norweski sąd apelacyjny) w sprawie Olga Rindal przeciwko państwu norweskiemu reprezentowanemu przez Komisję ds. Wyłączeń i Odwołań dotyczących Leczenia za Granicą (Sprawa E-11/07).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.113.15

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 maja 2008 r.

Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej, złożony przez Borgarting lagmannsrett (norweski sąd apelacyjny) w sprawie Olga Rindal przeciwko państwu norweskiemu reprezentowanemu przez Komisję ds. Wyłączeń i Odwołań dotyczących Leczenia za Granicą

(Sprawa E-11/07)

(2008/C 113/12)

(Dz.U.UE C z dnia 8 maja 2008 r.)

W dniu 19 grudnia 2007 r. do kancelarii Trybunału wpłynęło pismo z dnia 14 grudnia 2007 r., złożone do Trybunału EFTA przez Borgarting lagmannsrett (norweski sąd apelacyjny), z wnioskiem o wydanie opinii doradczej w sprawie Olga Rindal przeciwko państwu norweskiemu reprezentowanemu przez Komisję ds. Wyłączeń i Odwołań dotyczących Leczenia za Granicą, w odniesieniu do następujących kwestii:

1) Czy jest zgodna z art. 36 i art. 37 Porozumienia EOG oraz art. 22 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 odmowa pokrycia kosztów leczenia za granicą, które według medycyny międzynarodowej należy uznać za doświadczalne lub próbne, w przypadku gdy w państwie macierzystym ten rodzaj leczenia nie przysługuje?

2) Czy dla odpowiedzi na pytanie nr 1 istotne jest, że dana metoda leczenia jest metodą międzynarodowo uznaną i udokumentowaną, lecz stosowaną przy innych wskazaniach medycznych niż te występujące u odnośnej pacjentki?

3. Czy jest zgodna z art. 36 i art. 37 Porozumienia EOG odmowa pokrycia kosztów leczenia szpitalnego za granicą, jeśli pacjentka w państwie macierzystym może odbyć stosowne leczenie, sprawdzone zgodnie z przyjętymi standardami międzynarodowymi, w terminie uzasadnionym z medycznego punktu widzenia?

Czy dla odpowiedzi na pytanie nr 3 istotne jest, że można spotkać się z odmową pokrycia kosztów leczenia, nawet jeśli dany rodzaj leczenia za granicą uznaje się za bardziej zaawansowany niż w państwie macierzystym?

4) Czy dla odpowiedzi na postawione powyżej pytania istotne jest, że:

a) w rzeczywistości państwo macierzyste nie oferuje takiego leczenia, jakie dostępne jest za granicą?

b) w rzeczywistości nie zaoferowano pacjentce odnośnego leczenia w państwie macierzystym, mimo że jest ono w tym kraju dostępne?

c) postawiono pacjentce diagnozę w państwie macierzystym, lecz nie zaoferowano jej dalszego leczenia chirurgicznego, gdyż nie uważano, że takie leczenie może przynieść udokumentowaną korzyść?

d) leczenie odbyte za granicą w istocie doprowadziło do poprawy stanu zdrowia tej konkretnej pacjentki?