Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej wniesiony przez Trygderetten w sprawie O przeciwko Arbeids- og velferdsdirektoratet (Sprawa E-13/20).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.15.5

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 stycznia 2021 r.

Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej wniesiony przez Trygderetten w sprawie O przeciwko Arbeids- og velferdsdirektoratet

(Sprawa E-13/20)

(2021/C 15/05)

(Dz.U.UE C z dnia 14 stycznia 2021 r.)

W dniu 10 września 2020 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek z dnia 9 września 2020 r., w którym Trygde- retten (krajowy sąd ds. ubezpieczeń społecznych) zwraca się o wydanie opinii doradczej w sprawie O przeciwko Arbeids- og velferdsdirektoratet, dotyczącej następujących kwestii:

(1) Czy jest zgodne z przepisami rozporządzenia (WE) nr 883/2004, w tym z art. 5 lit. b), uzależnienie prawa do świadczenia pieniężnego w przypadku bezrobocia od tego, czy bezrobotny przebywa w państwie właściwym, w przypadkach gdy art. 64, 65 lub 65a nie mają zastosowania?

(2) Czy art. 36 Porozumienia EOG ma zastosowanie w przypadku pobytu czasowego w innym państwie EOG, jak opisano w przedmiotowej sprawie?

(3) Czy warunek opisany w pytaniu 1 stanowi ograniczenie prawa do swobodnego przemieszczania się, jakie przysługuje na podstawie art. 31 lub 36 Porozumienia EOG?

(4) W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy ograniczenie to może być uzasadnione na tym, że:

– przebywanie w państwie właściwym stanowi dla osoby bezrobotnej większą zachętę do poszukiwania zatrudnienia i zapewnia lepsze możliwości jego znalezienia?

– przebywanie w państwie właściwym gwarantuje, że osoba bezrobotna pozostaje w dyspozycji służb zatrudnienia, tak by były one w stanie monitorować, czy dana osoba spełnia wymogi dotyczące zasiłku dla bezrobotnych?

– przebywanie osoby bezrobotnej w państwie właściwym daje służbom zatrudnienia lepsze możliwości ocenienia, czy osoba bezrobotna ma zapewnioną odpowiednią obsługę?

– wymóg dotyczący miejsca przebywania zapewnia równowagę ekonomiczną systemu zabezpieczenia społecznego?

(5) Jeżeli warunek ten można uzasadnić, czy jest zgodne z art. 31 i 36 Porozumienia EOG, że osoba, która przebywała w innym państwie EOG niż państwo właściwe, nie dopełniając obowiązku poinformowania instytucji właściwej o tym pobycie, może zostać zobowiązana do zwrotu świadczenia, które zostało w związku z tym otrzymane niezgodnie z prawem na podstawie prawa krajowego? W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy jest zgodne z art. 31 i 36 Porozumienia EOG, aby na osobę zainteresowaną nakładana była dodatkowa opłata z tytułu odsetek wynosząca 10 %?

(6) W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie 3, czy art. 4, 6 lub 7 dyrektywy 2004/38/WE ma zastosowanie w sytuacji, gdy osoba bezrobotna przebywa czasowo w innym państwie EOG? Jeżeli art. 4, 6 lub 7 ma zastosowanie i można się nań powoływać wobec państwa macierzystego, zadaje się te same pytania, co pytania 3-5, w mającym zastosowanie zakresie.