Wietnam, w szczególności o wolność wypowiedzi (2013/2599(RSP)).

A.

mając na uwadze, że dnia 24 września 2012 r. troje wybitnych dziennikarzy - Nguyen Van Hai/Dieu Cay, Ta Phong Tan oraz Pan Thanh Hai - zostało skazanych na karę pozbawienia wolności; mając na uwadze, że po rozpatrzeniu odwołania utrzymano wyroki odpowiednio 12, 10 i 3 lat więzienia, a następnie umieszczenia dziennikarzy na wiele lat w areszcie domowym, za zamieszczanie artykułów na stronie internetowej wietnamskiego Klubu Wolnych Dziennikarzy;

B.

mając na uwadze, że zgodnie z niedawnymi doniesieniami międzynarodowych organizacji praw człowieka 32 dysydentów otrzymało surowe wyroki pozbawienia wolności lub oczekuje na proces w Wietnamie; 14 działaczy prodemokratycznych skazano na łącznie ponad 100 lat pozbawienia wolności za korzystanie z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi; grupę 22 pokojowych działaczy ekologicznych skazano na karę pozbawienia wolności wynoszącą od 10 lat do kary dożywocia; dziennikarza pracującego dla prasy państwowej wyrzucono po tym, jak na swoim własnym blogu zamieścił post krytykujący sekretarza generalnego Partii Komunistycznej; cyberdysydenci, w tym Le Cong Cau i Huynh Ngoc Tuan, są często zastraszani i atakowani przez policję;

C.

mając na uwadze, że wielu więźniów sumienia skazano na mocy ogólnikowo sformułowanych przepisów dotyczących "bezpieczeństwa narodowego", w których nie czyni się rozróżnienia między aktami przemocy a pokojowymi wypowiedziami o odmiennych opiniach lub przekonaniach, takich jak "propaganda przeciwko Socjalistycznej Republice Wietnamu" (art. 88 kodeksu karnego), "działania, których celem jest obalenie władzy ludu" (art. 79), "wprowadzanie podziałów między ludnością religijną i niereligijną" (art. 87) oraz "nadużywanie wolności demokratycznych w celu naruszenia interesów państwa" (art. 258); mając na uwadze, że w celu zatrzymania dysydentów coraz częściej korzysta się z rozporządzenia nr 44 z 2002 r. zezwalającego na zatrzymanie bez rozprawy sądowej;

D.

mając na uwadze, że blogerzy i obrońcy praw człowieka coraz częściej zwracają się w stronę Internetu, aby wyrażać swoje opinie polityczne, pokazywać korupcję i zwracać uwagę na grabież ziemi i inne przypadki oficjalnego nadużywania władzy;

E.

mając na uwadze, że władze wietnamskie systematycznie tłumią wolność wypowiedzi i pokojowego zgromadzania się oraz prześladują tych, którzy kwestionują politykę rządową, naświetlają przypadki korupcji urzędników lub apelują o system rządów alternatywny dla rządów jednopartyjnych;

F.

mając na uwadze, że Wietnam opracowuje dekret o zarządzaniu usługami internetowymi i internetowymi treściami informacyjnymi oraz o dostarczaniu i wykorzystywaniu ich - nowy dekret dotyczący zarządzania Internetem, który zalegalizowałby filtrowanie treści, cenzurę i nakładanie sankcji przez rząd na ogólnikowo sformułowane "czyny zabronione" i który nałożyłby na firmy i dostawców internetowych, w tym zagranicznych, obowiązek współpracy z rządem w zakresie nadzorowania i śledzenia cyberdysydentów; mając na uwadze, że coraz bardziej zagrożone są wolności cyfrowe;

G.

mając na uwadze, że w 2009 r., podczas powszechnego okresowego przeglądu Rady Praw Człowieka ONZ dotyczącego sytuacji w zakresie praw człowieka w Wietnamie, Wietnam przyjął szereg zaleceń dotyczących wolności wypowiedzi, w tym zalecenie "pełnego zagwarantowania prawa do otrzymywania, poszukiwania i przekazywania informacji i pomysłów zgodnie z art. 19 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych"; mając na uwadze, że Wietnam wciąż nie zastosował się do tych zaleceń;

H.

mając na uwadze mające miejsce konfiskatę ziemi przez urzędników rządowych, używanie nadmiernej siły w odpowiedzi na protesty opinii publicznej przeciwko eksmisjom, arbitralne aresztowanie działaczy i surowe wyroki dla protestujących, podczas gdy niejasne pozostają kwestie praw do ziemi i użytkowania gruntów;

I.

mając na uwadze, że tłumi się wolność religii i przekonań, a Kościół katolicki i nieuznane religie, takie jak Zjednoczony Kościół Buddyjski Wietnamu, Kościoły protestanckie i inne wciąż cierpią z powodu poważnego prześladowania na tle religijnym;

J.

mając na uwadze, że Wietnam rozpoczął szeroko zakrojone konsultacje społeczne w celu opracowania nowej konstytucji, lecz wobec osób, które wyraziły swoją opinię, stosowano sankcje i naciski;

K.

mając na uwadze, że Wietnam ubiega się o miejsce w Radzie Praw Człowieka ONZ w kadencji 2014-2016;

1.

wyraża głębokie zaniepokojenie skazaniem i surowym ukaraniem dziennikarzy i blogerów w Wietnamie; potępia ciągłe naruszenia praw człowieka w Wietnamie, w tym zastraszanie, prześladowanie, ataki, arbitralne aresztowania, surowe wyroki więzienia i niesprawiedliwe procesy, popełniane wobec działaczy politycznych, dziennikarzy, blogerów, dysydentów i obrońców praw człowieka działających w Internecie i poza nim, co jest oczywistym naruszeniem międzynarodowych zobowiązań w dziedzinie praw człowieka;

2.

wzywa władze, by natychmiast i bezwarunkowo zwolniły wszystkich blogerów, dziennikarzy internetowych i obrońców praw człowieka; wzywa rząd, by zaprzestał wszelkich form represji wobec tych, którzy realizują swoje prawa wolności wypowiedzi, wolności przekonań i zgromadzeń zgodnie z międzynarodowymi standardami w dziedzinie praw człowieka;

3.

wzywa rząd wietnamski, by zmienił lub uchylił prawo ograniczające wolność wypowiedzi i prasy, żeby stworzyć forum dialogu i demokratycznej debaty; wzywa również rząd, by zmienił projekt dekretu o zarządzaniu usługami internetowymi i internetowymi treściami informacyjnymi oraz o dostarczaniu i wykorzystywaniu ich, tak by zapewnić, że projekt ten będzie chronił prawo swobody wypowiedzi w Internecie;

4.

nalega na rząd wietnamski, by zaprzestał przymusowych eksmisji, tak by zapewnić swobodę wypowiedzi tym, którzy ujawniają nadużycia w sprawach gruntów, oraz zagwarantować przymusowo eksmitowanym dostęp do środków zaskarżenia i odpowiednią kompensację zgodnie z międzynarodowymi standardami i zobowiązaniami wynikającymi z międzynarodowych aktów dotyczących praw człowieka;

5.

wzywa władze, żeby zastosowały się do międzynarodowych zobowiązań Wietnamu i położyły kres prześladowaniom religijnym oraz zlikwidowały prawne bariery dla niezależnych organizacji religijnych, które swobodnie prowadzą pokojową działalność religijną, co wiąże się z uznaniem wszystkich wspólnot religijnych, swobodnym praktykowaniem religii i zwrotem majątku arbitralnie zajętego przez państwo od Zjednoczonego Kościoła Buddyjskiego Wietnamu, Kościoła katolickiego i wszelkiej innej wspólnoty religijnej;

6.

wyraża głębokie zaniepokojenie warunkami przetrzymywania więźniów sumienia związanymi ze złym traktowaniem i brakiem opieki medycznej; domaga się, by władze zagwarantowały im integralność fizyczną i psychiczną, zapewniły nieograniczony dostęp do doradztwa prawnego i odpowiednią opiekę medyczną osobom jej potrzebującym;

7.

ponownie podkreśla, że dialog w sprawie praw człowieka między UE i Wietnamem powinien prowadzić do konkretnych postępów w sprawie praw człowieka i demokratyzacji; w związku z tym wzywa Unię Europejską, by na najwyższych szczeblach konsekwentnie zgłaszała zastrzeżenia do naruszeń praw człowieka w Wietnamie oraz zwiększyła nacisk na władze wietnamskie, by zniosły kontrole Internetu i blogów oraz zakazy nałożone na media prywatne, a także umożliwiły grupom i jednostkom wspieranie praw człowieka oraz publiczne wyrażanie opinii i krytyki, podjęły kroki w kierunku zniesienia kary śmierci, uchyliły lub zmieniły ustawy o bezpieczeństwie narodowym, które wykorzystuje się do kryminalizowania pokojowej opozycji, oraz zwolniły więźniów sumienia;

8.

przypomina wszystkim stronom, że art. 1 umowy o partnerstwie i współpracy (UPW) stwierdza, co następuje: "poszanowanie praw człowieka i zasad demokratycznych jest podstawą współpracy między Umawiającymi się Stronami i postanowień tej umowy oraz stanowi jej istotny element" zwraca się do wysokiej przedstawiciel, by oceniła zgodność polityki rządu wietnamskiego z warunkami zawartymi w UPW;

9.

zachęca Wietnam do podjęcia działań na rzecz ratyfikacji rzymskiego statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) oraz konwencji przeciw torturom (KPT); wzywa rząd, by powołał niezależną krajową komisję ds. praw człowieka;

10.

domaga się, by Międzyrządowa Komisja ds. Praw Człowieka ASEAN zbadała sytuację praw człowieka w Wietnamie, skupiając się zwłaszcza na swobodzie wypowiedzi, oraz by przedstawiła zalecenia dla tego kraju;

11.

z zadowoleniem przyjmuje, że rząd Wietnamu wezwał społeczeństwo do zgłaszania uwag w sprawie pierwszej reformy konstytucyjnej od 1992 r. oraz że teraz wydłużono termin na konsultacje do września 2013 r., ale ubolewa, że konsultacje publiczne doprowadziły do sankcji i nacisków przeciw tym, którzy zasadnie wyrazili swoje opinie; ma nadzieję, że nowa konstytucja priorytetowo reguluje kwestie praw obywatelskich i politycznych oraz swobód religijnych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje otwarcie dialogu z organizacjami praw człowieka; wyraża nadzieję, że w dłuższej perspektywie może to skutkować ważnymi reformami w dziedzinie prawa pracy, edukacji i praw człowieka; zaleca, by zaproszono specjalnego sprawozdawcę ONZ ds. wolności wypowiedzi i poglądów na wizytę w kraju oraz by władze w pełni wdrożyły jakiekolwiek jego zalecenia;

12.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Wietnamu, rządom państw członkowskich ASEAN, wysokiemu komisarzowi ONZ ds. praw człowieka oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.

Wietnam, w szczególności o wolność wypowiedzi (2013/2599(RSP)).

Dz.U.UE.C.2016.45.82

Wietnam, w szczególności swoboda wypowiedzi