UE i globalne ramy rozwoju po roku 2015 (2014/2143(INI)).

1.

Milenijne cele rozwoju: ocena i nowe wyzwania

1.

podkreśla, że w ostatnich latach zmieniły się warunki globalne, co obejmuje zmiany w globalnej równowadze gospodarczej i politycznej, i chociaż niektóre kraje rozwijające się i gospodarki wschodzące odnotowały stosunkowy wzrost gospodarczy, wciąż borykają się one z poważnym i pogłębiającym się problemem nierówności; jest zdania, że potrzebne jest nowe podejście obejmujące globalne zarządzanie oraz koncentrujące się na spójności polityki na rzecz rozwoju i na zapewnianiu globalnych dóbr publicznych;

2.

przypomina, że choć zaletą milenijnych celów rozwoju była ich prostota, nie rozwiązały one problemów strukturalnych stanowiących przyczynę ubóstwa i nierówności; podkreśla, że globalne ramy zrównoważonego rozwoju po roku 2015 powinny prowadzić do zmian dzięki likwidowaniu podstawowych przyczyn ubóstwa i nierówności, a tym samym powinny doprowadzić do końca działania podjęte w związku z obecnymi milenijnymi celami rozwoju;

3.

podkreśla, że ustanowione w 2000 r. milenijne cele rozwoju odniosły wiele sukcesów w krajach o średnich dochodach i krajach rozwijających się, jednak postępy nie były równe, zarówno wewnątrz krajów, jak i między nimi, dlatego należy dokładnie przeanalizować te wyniki i wyciągnąć wnioski podczas kształtowania globalnych ram rozwoju po 2015 r.;

4.

przypomina, że chociaż milenijne cele rozwoju doprowadziły do ogromnej zmiany w życiu ludzi, kluczowe kwestie, takie jak łamanie praw człowieka, nierówności, w tym nierówności między płciami, konflikty zbrojne i terroryzm, zmiana klimatu, brak bezpieczeństwa żywnościowego, brak praw własności, brak praw do gruntów, migracja, ograniczony dostęp do usług w zakresie opieki zdrowotnej i edukacji, zmiany demograficzne, ograniczone zasoby, utrata bioróżnorodności, korupcja, oszustwa podatkowe i uchylanie się od płacenia podatków, niestabilny wzrost, bezrobocie oraz kryzysy finansowe i gospodarcze wciąż stanowią wyjątkowo złożone i powiązane ze sobą wyzwania na następne dziesięciolecia i wskazują na potrzebę znalezienia nowych modeli rozwoju, które umożliwiłyby wszystkim obywatelom trwały rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu;

5.

podkreśla, że zrównoważenie środowiskowe jest ogromnym wyzwaniem, a niepowodzenie w tym zakresie może zagrażać rozwojowi społecznemu w każdym jego wymiarze; przypomina w szczególności, że degradacja środowiska stanowi ogromną przeszkodę na drodze do osiągnięcia celu, jakim jest likwidacja skrajnego ubóstwa i głodu; przypomina na przykład, że utrzymujące się nierówności i walka o skąpe zasoby to jedne z głównych przyczyn konfliktów, głodu, braku bezpieczeństwa oraz przemocy, a to z kolei główne czynniki hamujące rozwój społeczny i działania na rzecz osiągnięcia zrównoważonego rozwoju;

6.

podkreśla, że te nowe ramy powinny stanowić skuteczną odpowiedź na powyższe wyzwania i rozwiązanie istotnych kwestii, takich jak poszanowanie godności każdego człowieka, sprawiedliwość, równość, dobre zarządzanie, demokracja, praworządność, pokój i bezpieczeństwo, zmiana klimatu, ograniczenie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi i budowanie odporności na nie, ochrona bioróżnorodności, trwały wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, prawa własności, prawa do gruntów, opieka zdrowotna i ochrona socjalna, edukacja, badania i innowacje, a także prawa kobiet, dzieci, młodych ludzi i mniejszości;

7.

podkreśla, że nowe ramy rozwoju muszą mieć uniwersalny charakter oraz mieć zastosowanie we wszystkich krajach, w tym również w państwach członkowskich UE, co oznacza, że muszą być użyteczne i uczciwe z perspektywy zarówno krajów rozwiniętych, jak i rozwijających się, a także muszą uwzględniać różne krajowe uwarunkowania, możliwości, strategie i priorytety; podkreśla, że wynikające stąd nowe obowiązki i obciążenia muszą zostać równo i sprawiedliwie podzielone między wszystkie kraje; apeluje do UE o wskazanie konkretnych działań i zobowiązań stanowiących odniesienie do zasady uniwersalności na szczeblu wewnętrznym i międzynarodowym;

8.

podkreśla, że osią nowych ram rozwoju powinna być wzajemna odpowiedzialność i przejrzystość na wszystkich szczeblach, a rządy krajowe i inne podmioty, w tym sektor prywatny, powinny ponosić odpowiedzialność za wdrażanie tych ram;

9.

wzywa UE, by aktywnie prowadziła proces ustanowienia jednolitych, kompleksowych i zintegrowanych globalnych ram rozwoju po roku 2015, oraz z zadowoleniem przyjmuje konsensus, zgodnie z którym nowy globalny program działań na rzecz rozwoju powinien wzmocnić środki wdrożenia i odnowy globalnego partnerstwa na rzecz zrównoważonego rozwoju;

II.

Potrzeba odnowienia światowego partnerstwa oraz zajęcia zdecydowanego i spójnego stanowiska przez UE

10.

wzywa UE, aby odgrywała aktywną rolę w kształtowaniu nowego partnerstwa globalnego, które zmobilizuje do działania wszystkie kraje, w tym gospodarki wschodzące, jak też wszystkie odnośne zainteresowane strony, w tym sektor prywatny, organizacje społeczeństwa obywatelskiego, władze lokalne i parlamenty narodowe;

11.

apeluje do UE o przyjęcie silnego, spójnego i jednolitego stanowiska w zbliżających się negocjacjach międzyrządowych przy uwzględnieniu priorytetów wskazanych w niniejszej rezolucji;

12.

zgadza się z konkluzjami otwartej grupy roboczej ONZ; uważa jednak, że należałoby ostatecznie pogrupować ramy określone w tych konkluzjach, przy czym należy utrzymać równowagę między eliminacją ubóstwa, zwalczaniem nierówności oraz trzema wymiarami zrównoważonego rozwoju, a ponadto nie może się to odbyć kosztem podejścia opartego na prawach ani bardziej ambitnych i innowacyjnych celów;

13.

podkreśla, że nowe ramy globalne powinny obejmować odpowiednią strukturę instytucjonalną, zajmującą się osiągnięciem głównych celów - eliminacji ubóstwa, zwalczania nierówności oraz wspierania zrównoważonego rozwoju, wraz z jasnymi wytycznymi dotyczącymi kontroli ich wdrażania, oraz że struktura ta powinna zająć się również problemem złożoności i wzajemnych powiązań między poszczególnymi obszarami przyszłych ram;

14.

jest zdania, że spójność polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju jest kluczowym narzędziem wdrażania ram na okres po 2015 r.; w tym celu wzywa UE do dopilnowania, by do ram włączono niezbędne wytyczne, oceny skutków oraz mechanizmy monitorowania i sprawozdawczości, aby urzeczywistnić spójność polityki na rzecz rozwoju;

15.

podkreśla, że powszechność globalnego programu działań na rzecz rozwoju po roku 2015 oznacza bardziej ambitne zobowiązania UE i jej państw członkowskich; podkreśla, że nowe cele zrównoważonego rozwoju w globalnych ramach będzie należało odzwierciedlić zarówno w zewnętrznej, jak i wewnętrznej polityce UE;

III.

Obszary priorytetowe

16.

przypomina, że likwidacja ubóstwa musi pozostać najważniejszym priorytetem globalnego programu działań na rzecz rozwoju po roku 2015, podobnie jak powiązane ze sobą filary stabilności gospodarczej, zrównoważonego rozwoju ekologicznego i zrównoważonego rozwoju społecznego, a także wzmocnione partnerstwo globalne;

Eliminacja ubóstwa, zwalczanie nierówności oraz zrównoważony rozwój

17.

podkreśla, że podstawowym aspektem globalnych ram rozwoju po roku 2015 powinna być eliminacja ubóstwa, zwalczanie nierówności oraz zrównoważony rozwój; podkreśla, że ramy muszą koncentrować się na ludziach i służyć zaprowadzeniu sprawiedliwości oraz że należy przy tym zastosować podejście oparte na prawach, tak aby zmniejszać nierówności w obrębie pojedynczych krajów i między krajami, co powinno stanowić jeden z kluczowych priorytetów w nowych ramach;

18.

uważa, że nierówności utrudniają rozwój i realizację działań na rzecz ograniczenia ubóstwa; przypomina, że likwidacja ubóstwa, równość i zrównoważony rozwój są możliwe tylko wówczas, jeżeli uwzględni się wszystkie szczególnie wrażliwe grupy i wspiera równy dostęp do zasobów, zrównoważone korzystanie z nich oraz dobre zarządzanie nimi; wzywa UE i jej państwa członkowskie do wspierania celu zrównoważonego rozwoju nr 10 - zaproponowanego przez otwartą grupę roboczą ONZ - jako autonomicznego celu w nowych ramach;

19.

podkreśla potrzebę ustalenia celu w zakresie likwidacji skrajnego ubóstwa na poziomie 2 USD dziennie, jeżeli ramy te rzeczywiście mają mieć charakter transformacyjny;

20.

podkreśla, że przyszłe ramy powinny uwzględniać wielowymiarowe aspekty ubóstwa i nierówności, które nie ograniczają się do braku dochodów, lecz uwzględniają człowieka z poszanowaniem jego godności oraz we wszystkich jego wymiarach, w tym w wymiarze społecznym; podkreśla, że ubóstwa nie należy oceniać wyłącznie na podstawie dochodów, lecz również na podstawie wskaźników dobrostanu innych niż PKB;

21.

zaleca wspieranie budowania państwowości za pomocą zwiększenia ogólnej i/lub sektorowej pomocy zależnej od spełnienia kryteriów dobrych rządów;

22.

podkreśla również, że w gospodarce, która w dużej mierze podlega zasadom globalizacji, w wyniku liberalizacji doszło do ograniczenia siły przetargowej pracowników, co z kolei zagraża prawom zapisanym w Powszechnej deklaracji praw człowieka i programie godnej pracy; w związku z powyższym wzywa UE do ukształtowania swojej strategii politycznej w zakresie handlu w taki sposób, aby utrzymać i chronić wysokie standardy socjalne i środowiskowe, a także zniechęcać do wszelkich przejawów dumpingu socjalnego i środowiskowego;

23.

podkreśla, że istnieje zasadniczy związek między dobrym zarządzaniem, zrównoważonym rozwojem i wzrostem oraz ograniczeniem nierówności społecznych; podkreśla znaczenie promowania równych szans i praw oraz dialogu społecznego; apeluje o szerszą definicję ubóstwa, która nie opierałaby się jedynie na PKB, lecz obejmowała również inne wskaźniki postępu i dobrostanu;

24.

podkreśla decydującą rolę gospodarczą i społeczną silnej i stabilnej klasy średniej; podkreśla konieczność większego zaangażowania klasy średniej w proces polityczny, tak aby sprzyjać solidarnemu wzrostowi;

25.

apeluje o propagowanie rozwoju zrównoważonego pod względem ekologicznym we wszystkich krajach, zarówno rozwiniętych, jak i rozwijających się, który opierałby się na zrównoważonym korzystaniu z odnawialnych zasobów naturalnych i ochronie środowiska;

26.

podkreśla potrzebę promowania zrównoważonego rozwoju poprzez utrzymywanie równowagi w rozwoju regionalnym dzięki wspieraniu rozwoju małych miejscowości i mniejszych miast oraz niedopuszczaniu do nadmiernego rozrastania się dużych miast;

Podejście oparte na prawach człowieka

27.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wspieranie podejścia opartego na prawach człowieka i koncentrującego się na ludziach znalazło się wśród celów zrównoważonego rozwoju zaproponowanych przez otwartą grupę roboczą ONZ; wyraża jednak zaniepokojenie faktem, że do tej pory nie przyjęto bardziej ambitnego podejścia, i podkreśla, że takie podejście jest niezbędne do wyeliminowania przyczyn ubóstwa, wykluczenia społecznego i nierówności;

28.

podkreśla powszechność, niepodzielność i współzależność wszystkich praw człowieka wszystkich ludzi bez żadnej dyskryminacji, począwszy od podstawowego prawa wszystkich ludzi do godności, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na prawa człowieka kobiet i dziewcząt, w tym promowanie powszechnego dostępu do praw reprodukcyjnych i seksualnych oraz zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz ochronę i poszanowanie praw migrantów i mniejszości, w tym osób LGBTI i osób zakażonych wirusem HIV; podkreśla, jak istotne jest przestrzeganie i promowanie w nowych ramach praw osób niepełnosprawnych;

29.

wzywa UE do położenia nacisku na to, by w programie działań na okres po 2015 r. w sposób priorytetowy potraktować przyjęcie i wdrożenie właściwych ram prawnych oraz fakt, że strategie krajowe i lokalne powinny zwalczać korupcję i bezkarność, zapewniając dostęp do bezstronnych i niezawisłych instytucji wymiaru sprawiedliwości oraz do skutecznych środków prawnych w przypadku łamania praw człowieka, zwłaszcza praw grup zmarginalizowanych, a także zapewniając ochronę obrońcom praw człowieka; podkreśla, że globalne ramy rozwoju na okres po 2015 r. powinny gwarantować dobre zarządzanie, demokrację i praworządność;

30.

wzywa UE do podwojenia wysiłków w celu zapewnienia, by w zbliżających się negocjacjach międzyrządowych podejście oparte na prawach człowieka i prawo do rozwoju stały się podstawowymi koncepcjami globalnych ram rozwoju po roku 2015 i aby w związku z tym przy planowaniu, realizacji i monitorowaniu tych ram uwzględniano kluczowe filary tego podejścia, tj. uniwersalność, niepodzielność, niedyskryminację, równość, rozliczalność, praworządność, uczestnictwo i integrację; podkreśla, jak ważne jest, by cel zrównoważonego rozwoju nr 16 zaproponowany przez otwartą grupę roboczą ONZ był autonomicznym celem w nowych ramach;

Zapobieganie konfliktom, odbudowa po konfliktach, budowanie pokoju oraz propagowanie trwałego pokoju

31.

jest zdania, że globalne ramy rozwoju na okres po 2015 r. powinny właściwie odzwierciedlać nowy ład na rzecz państw niestabilnych i wyznaczone w Pusanie cele dotyczące budowania pokoju i państwowości; podkreśla, że w nowych ramach należy ze szczególną uwagą potraktować państwa niestabilne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że dążenie do społeczeństwa żyjącego w pokoju to jeden z priorytetów UE stanowiących ważny element nowych ram; jest również zdania, że koniecznie należy zaangażować się na rzecz strukturalnego, intensywnego i długofalowego partnerstwa, którego priorytetowym celem będzie reforma sektora bezpieczeństwa, zaprowadzenie rządów prawa i powołanie instytucji demokratycznych;

32.

podkreśla, że w nowych ramach należy uwzględnić podstawowe przyczyny konfliktów i niestabilności; apeluje o to, by instytucje europejskie wprowadziły bardziej reaktywne procedury w sytuacjach pokonfliktowych i przyjęły strategię, w ramach której pomoc rozwojowa będzie jak najlepiej wspierała cele bezpieczeństwa;

33.

zdecydowanie potępia fakt, że na obszarach objętych konfliktem przestępcy nie są ścigani ani karani, zwłaszcza w przypadku przemocy seksualnej wobec kobiet i dzieci; podkreśla potrzebę podwojenia wysiłków na rzecz ochrony ludności cywilnej cierpiącej z powodu konfliktów zbrojnych, na rzecz zwiększenia dostępu do wsparcia psychologicznego, zwłaszcza dla kobiet i dzieci, a także wzmocnienia w nowych globalnych ramach zasady łączenia pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju;

34.

uznaje ważny wkład kobiet w zapobieganie konfliktom i budowanie pokoju i w związku z tym apeluje o propagowanie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325, aby zapewnić udział kobiet w rozwiązywaniu konfliktów i budowaniu demokracji;

Łagodzenie zmiany klimatu, ochrona środowiska i ograniczenie ryzyka katastrof

35.

uważa, że do globalnych ram rozwoju na okres po 2015 r. należy skutecznie i w sposób widoczny i ambitny włączyć łagodzenie zmiany klimatu oraz dostosowanie do niej jako kwestię przekrojową; popiera szeroki zakres środków służących przeciwdziałaniu skutkom zmiany klimatu i zapewnieniu przyszłym pokoleniom lepszej przyszłości, w tym stopniowe wycofywanie dotacji szkodliwych dla środowiska; podkreśla, że szczególną uwagę należy poświęcić zrównoważonej energii, ponieważ jest ona niezbędna w celu łagodzenia zmiany klimatu;

36.

podkreśla, że ów proces włączania nie powinien doprowadzić do przekierowania oficjalnej pomocy rozwojowej na strategie klimatyczne, które nie prowadzą bezpośrednio do ograniczenia ubóstwa;

37.

uważa, że wiele ubogich społeczności doświadcza już skutków zmiany klimatu, chociaż nie są one za nią odpowiedzialne; powtarza, że należy pilnie ograniczyć emisje i skupić się na strategiach bezemisyjnych; podkreśla, że przejście na gospodarkę efektywną energetycznie i opartą na źródłach odnawialnych może skutkować ograniczeniem ubóstwa; uważa, że UE powinna wspierać powszechny dostęp do niezawodnych i dostępnych cenowo usług energetycznych, opartych na energii ze źródeł odnawialnych;

38.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że łagodzenie zmiany klimatu i zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych - w tym ochrona oceanów i mórz oraz różnorodności biologicznej i lasów - są wyraźnie obecne i uwzględnione w dokumencie podsumowującym wyniki prac otwartej grupy roboczej;

39.

podkreśla, że do nowych ram należy włączyć środki dotyczące pomocy humanitarnej, budowania zdolności, zapobiegania oraz środki służące oddolnemu uczestnictwu w celu skutecznego ograniczenia ryzyka katastrof i wzmocnienia odporności; podkreśla, że należy zwiększyć międzynarodową pomoc, poprawić koordynację oraz zwiększyć zasoby na potrzeby działań w sytuacjach wyjątkowych, poprawy sytuacji i odbudowy po wystąpieniu klęski żywiołowej;

40.

uznaje szczególną rolę kobiet w przyczynianiu się do zrównoważonego rozwoju, a zatem apeluje o włączenie aspektu równości płci do strategii dotyczących środowiska i zmiany klimatu w celu zniwelowania nierówności między kobietami i mężczyznami w dostępie do zasobów przeznaczonych na przystosowanie się do zmiany klimatu i kontroli nad tymi zasobami;

Bezpieczeństwo żywnościowe, żywienie, zrównoważone rolnictwo, zwalczanie degradacji gleby, woda i infrastruktura sanitarna

41.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że bezpieczeństwo żywnościowe i żywieniowe stało się priorytetowym obszarem nowych globalnych ram rozwoju, oraz z zadowoleniem przyjmuje, że w dokumencie końcowym otwartej grupy roboczej uwzględniono autonomiczny cel zakładający wyeliminowanie głodu, osiągnięcie bezpieczeństwa żywnościowego i ulepszonego żywienia oraz promowanie zrównoważonego rolnictwa; uznaje szczególne potrzeby kobiet rolników związane z bezpieczeństwem żywnościowym, które należy uwzględnić przy opracowywaniu nowych ram;

42.

podkreśla, że należy zająć się powiązaniami ze zwiększeniem wydajności zrównoważonego rolnictwa i rybołówstwa, które prowadzi do mniejszej utraty i mniejszego marnotrawstwa żywności, przejrzystego zarządzania zasobami naturalnymi i przystosowania się do zmiany klimatu;

43.

wskazuje, że zabezpieczenie tytułów prawnych do gruntów w przypadku drobnych producentów rolnych, uwzględniające tradycyjne prawa do korzystania z gruntów, pobudza gospodarki lokalne, a zarazem zwiększa bezpieczeństwo żywnościowe;

44.

uznając, że dostęp do żywności jest podstawowym prawem człowieka, podkreśla, że nie należy ograniczać działań wyłącznie do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, lecz trzeba wyznaczyć wyraźny cel "zero głodu" i do 2025 r. rozwiązać skandaliczny problem głodu; podkreśla, że wysiłki w celu wyeliminowania głodu oraz położenia kresu niedożywieniu i zjawisku ukrytego głodu powinny koncentrować się zwłaszcza na dzieciach i kobietach karmiących piersią;

45.

podkreśla, że należy wdrożyć we wszystkich krajach zobowiązania Rio+20 dotyczące kwestii degradacji gruntów oraz wytyczne FAO dotyczące prawa do pożywienia oraz struktury rolnictwa; podkreśla, jak ważne znaczenie w zapobieganiu grabieży ziemi ma dobre zarządzanie w skali globalnej;

46.

podkreśla konieczność wzmocnienia dobrego zarządzania w sektorze gruntów oraz konieczność ochrony gruntów przed coraz większym ryzykiem ich grabieży przez ugrupowania interesów gospodarczych;

47.

zwraca uwagę na znaczenie uwzględnienia kwestii powszechnego dostępu do bezpiecznej wody pitnej i infrastruktury sanitarnej oraz zintegrowanej gospodarki wodnej; podkreśla, że należy podjąć działania, aby ograniczyć stosowanie niebezpiecznych chemikaliów i zapobiegać zanieczyszczeniom;

Zdrowie i edukacja

48.

jest zdania, że sektor zdrowia jest kluczowy dla rozwoju społeczno-gospodarczego społeczeństw; w związku z tym wzywa UE do skoncentrowania się w nowych globalnych ramach na promowaniu sprawiedliwej, powszechnej i zrównoważonej opieki zdrowotnej, ze specjalnym uwzględnieniem przystępnej cenowo opieki zdrowotnej dla dzieci i matek oraz ambitnego celu wyeliminowania możliwych do uniknięcia zgonów matek, noworodków i dzieci oraz zakończenia epidemii AIDS, gruźlicy, malarii i innych chorób zakaźnych;

49.

uznaje, że zdrowie należy do praw człowieka; podkreśla, jak ważne jest zwiększenie powszechnego dostępu do higieny oraz do wysokiej jakości opieki zdrowotnej i ubezpieczeń zdrowotnych, w tym do usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego; apeluje, aby UE zwróciła szczególną uwagę na to, by zapobiegać wykluczeniu grup znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji i ich dyskryminowaniu pod względem dostępu do systemów ochrony zdrowia;

50.

podkreśla ogromne znaczenie kontynuowania prac nad poprawieniem dostępu do wody, infrastruktury sanitarnej i higieny, która to kwestia jest zagadnieniem przekrojowym mającym wpływ na realizację innych celów programu działań na okres po 2015 r., w tym w zakresie zdrowia, edukacji i równości płci;

51.

podkreśla, że edukacja ma kluczowe znaczenie dla rozwijania samowystarczalnych społeczeństw; apeluje o włączenie do nowych globalnych ram rozwoju kwestii dostępu do wszystkich szczebli edukacji o odpowiedniej jakości, a także o uwzględnienie w tych ramach kwestii dostępu do edukacji w sytuacjach wyjątkowych i kryzysowych; podkreśla, że należy promować obywatelstwo oparte na uczestnictwie poprzez zachęcanie obywateli do pełnego korzystania z praw obywatelskich i politycznych oraz budować społeczeństwa oparte na wiedzy i innowacyjne;

52.

nalega, aby w ramach na okres po 2015 r. Komisja promowała priorytet wyeliminowania nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej i edukacji oraz by przewidziała specjalne środki umożliwiające dotarcie do osób w niekorzystnej sytuacji i grup zagrożonych dyskryminacją;

Centralna rola kobiet w globalnych ramach rozwoju po 2015 r.

53.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt oraz znaczenie równości płci zostały uznane za priorytet w dokumencie końcowym otwartej grupy roboczej, zważywszy na główną rolę kobiet w nowych globalnych ramach rozwoju; wzywa UE i jej państwa członkowskie do poparcia apelu otwartej grupy roboczej o wyznaczenie autonomicznego celu dotyczącego równości płci, przy jednoczesnym dopilnowaniu uwzględnienia aspektu płci we wszystkich celach, a ponadto wzywa do promowania włączenia ambitnych celów związanych z prawami kobiet i dziewcząt oraz do większych wysiłków na rzecz realizacji tych celów;

54.

przypomina, że ważne jest wyeliminowanie w nowych ramach wszelkich form dyskryminacji i przemocy wobec kobiet i dziewcząt; podkreśla, jak ważne jest zlikwidowanie wszelkich przepisów prawnych i praktyk o charakterze dyskryminującym; nalega, by UE uznała eliminację wszelkich form przemocy, takich jak przemoc domowa, handel ludźmi, wykorzystywanie i molestowanie seksualne, i wszystkich szkodliwych praktyk, w tym małżeństw dzieci, przedwczesnych lub przymusowych małżeństw oraz okaleczania żeńskich narządów płciowych, za jeden z głównych priorytetów w obszarze praw człowieka w nowych globalnych ramach;

55.

uważa, że globalny program działań na okres po 2015 r. powinien przekazywać wyraźny komunikat dotyczący udziału kobiet w procesach decyzyjnych;

56.

podkreśla znaczenie zapewnienia wszędzie kobietom i mężczyznom równego dostępu do zatrudnienia oraz równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości; uznaje potrzebę zapewnienia kobietom, które mają dzieci, prawa do jednoczesnego kontynuowania zatrudnienia;

57.

podkreśla znaczenie zwiększenia dostępu dziewcząt do edukacji na wszystkich szczeblach i usunięcia barier w uczeniu się;

58.

podkreśla, jak ważne jest zapewnienie powszechnego dostępu do usług zdrowotnych, takich jak planowanie rodziny, przy uwzględnieniu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego i praw z nim związanych;

59.

podkreśla, że należy przewidzieć szczególne i skuteczne mechanizmy ochrony migrujących kobiet, oraz uznaje znaczenie prawa kobiet do migracji i integracji w nowej kulturze;

Trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, zatrudnienie i tworzenie godziwych miejsc pracy

60.

podkreśla, że do zapewnienia sukcesu ram na okres po 2015 r. niezbędny jest trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, któremu towarzyszy tworzenie godziwych miejsc pracy oraz efektywna gospodarka zasobami służąca zaprowadzeniu bardziej zrównoważonego modelu konsumpcji i produkcji, oraz łagodzenie zmiany klimatu; uważa, że określenie wskaźników jakościowych będzie miało decydujące znaczenie dla śledzenia, w jakim stopniu postępy w rozwoju sprzyjają włączeniu społecznemu i są zrównoważone, a także w jakim stopniu uwzględniane są kwestie dotyczące potrzeb grup najsłabszych i znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji;

61.

podkreśla, że istotne jest śledzenie, w jakim stopniu rozwój gospodarczy uwzględnia grupy najsłabsze i znajdujące się w szczególnie trudnej sytuacji, oraz w jakim stopniu zwiększenie wydajności jest uwzględniane w wynagrodzeniu; przypomina, że zapewnienie obywatelom podstawowych usług socjalnych, a tym samym przyczynienie się do ograniczenia ubóstwa, należy do obowiązków państwa; uznaje, że niezbędne jest ustanowienie zdefiniowanych na szczeblu krajowym poziomów ochrony socjalnej i przepisów o wynagrodzeniu minimalnym w krajach rozwijających się;

62.

wzywa UE do promowania sprzyjającego klimatu dla przedsiębiorczości, handlu, inwestycji i innowacji, który będzie prowadził do ograniczenia nierówności i będzie służył zwiększeniu sprawiedliwości społecznej;

63.

podkreśla, że w nowych globalnych ramach rozwoju konieczne jest wyeliminowanie pracy dzieci;

64.

apeluje o to, by dzięki nowym globalnym ramom powstał bardziej sprawiedliwy i zrównoważony system handlu oparty na dialogu, przejrzystości i szacunku i sprzyjający większej równości w handlu międzynarodowym; uważa, że ruch Fair Trade (Sprawiedliwy handel) jest przykładem udanego partnerstwa, które skupia wiele zainteresowanych stron na całym świecie i na różnych etapach łańcucha dostaw i zapewnia dostęp do rynku producentom znajdującym się w niekorzystnym położeniu, zwłaszcza kobietom, gwarantuje trwałe środki do życia, przestrzega norm pracy, eliminuje pracę dzieci i sprzyja ekologicznym praktykom rolnym i produkcyjnym;

65.

uznaje potrzebę, by w nowych globalnych ramach promować powszechny, przejrzysty, oparty na zasadach, otwarty, niedyskryminacyjny i sprawiedliwy wielostronny system handlu w ramach WTO; wzywa UE do ponownego rozważenia swojej strategii dotyczącej polityki zrównoważonego rozwoju, w tym sprawiedliwego handlu;

66.

apeluje o wspieranie rozwoju ekologicznych zachęt, takich jak tworzenie zielonych miejsc pracy;

67.

podkreśla, że w nowych globalnych ramach należy uwzględnić eliminowanie bezrobocia młodzieży;

Sektor prywatny

68.

podkreśla, że sektor prywatny może być kluczowym motorem trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, jeśli weźmie się pod uwagę kluczowe zasady rozwoju, takie jak prawa człowieka, prawa pracownicze, rozliczalność przedsiębiorstw, mechanizmy przejrzystości, dialog społeczny i zobowiązania środowiskowe; wzywa UE do wspierania budowy systemów regulacyjnych, które będą ograniczały nadmierną biurokrację, promowały dobre rządy, zwalczały łapówkarstwo i korupcję oraz promowały tworzenie miejsc pracy; nalega na konieczność udoskonalenia społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw wielonarodowych za pomocą prawnie wiążących przepisów; w tych okolicznościach uznaje, że sektor prywatny powinien być kluczowym motorem trwałego rozwoju gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu;

69.

apeluje o przejrzyste i sprawiedliwe zasady dostępu do rynków lokalnych i międzynarodowych, które dają wszystkim zainteresowanym stronom równe szanse;

70.

zauważa, że społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw powinna być ważnym elementem nowych ram;

71.

wzywa UE do dopilnowania, by przy udzielaniu pomocy finansowej kierowanej do sektora prywatnego w każdym przypadku przestrzegano zasad skuteczności rozwoju, a także by celem tej pomocy było wydźwignięcie ludzi w krajach rozwijających się z ubóstwa;

72.

z zadowoleniem przyjmuje zalecenie Rady dotyczące większego nacisku na wspieranie mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw poprzez utworzenie przyjaznych warunków dla właścicieli małych przedsiębiorstw i ułatwienie dostępu do finansowania i szkoleń;

73.

w szczególności wspiera dalszy rozwój inicjatywy przedsiębiorczości społecznej w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju; apeluje o utworzenie nowych narzędzi, które lepiej wspierają współpracę małych i średnich przedsiębiorstw w krajach rozwiniętych i krajach rozwijających się;

74.

wzywa UE, aby w programie działań na okres po 2015 r. priorytetowo potraktowała sprawiedliwość podatkową i uruchamianie zasobów krajowych, ponieważ powinno to odgrywać główną rolę w transformacji społeczeństwa, eliminacji ubóstwa i ograniczeniu nierówności;

Społeczeństwo obywatelskie

75.

uznając potrzebę zastosowania w nowych ramach podejścia opartego na uczestnictwie, którego celem powinno być angażowanie podmiotów na wszystkich szczeblach, podkreśla, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacje kobiet w odniesieniu do głównej roli kobiet w globalnym rozwoju, odgrywają zasadniczą rolę jako podmioty umożliwiające rozwój, promujące powszechność, równość, integracyjność, rozliczalność i przejrzystość; podkreśla znaczenie nawiązywania dialogu z organizacjami w terenie i ułatwiania bezpośredniego udziału indywidualnych osób i społeczności;

76.

podkreśla szczególną rolę organizacji społeczeństwa obywatelskiego w promowaniu praworządności, sprawiedliwości, praw człowieka i zasad demokratycznych, zwłaszcza w krajach, gdzie budowanie państwowości jest dopiero na początkowym etapie, a możliwości państwa i rządu są ograniczone;

Władze lokalne i parlamenty narodowe

77.

podkreśla, jak istotne jest zaangażowanie władz lokalnych i parlamentów narodowych w planowanie i realizację strategii rozwoju oraz ich zaangażowanie w dziedzinie przepływów pomocy finansowej przeznaczonej na rozwój; podkreśla, że wymaga to prawdziwie partycypacyjnego procesu, prowadzonego już od wczesnego etapu, oraz że w związku z tym należy uznać i wzmocnić zdecentralizowaną pomoc publiczną;

IV.

Mobilizowanie zasobów finansowych

78.

wzywa państwa członkowskie, aby wywiązały się ze swoich zobowiązań dotyczących przeznaczenia co najmniej 0,7 % DNB na oficjalną pomoc rozwojową, w tym co najmniej 0,2 % DNB na kraje najsłabiej rozwinięte i inne państwa znajdujące się w bardzo niekorzystnej sytuacji; apeluje do UE o przyjęcie spójnego i kompleksowego międzynarodowego podejścia do finansowania po roku 2015; powtarza, że należy nadal ściśle współpracować z innymi darczyńcami w zakresie rozwijania innowacyjnych mechanizmów finansowych, takich jak podatek od transakcji finansowych;

79.

podkreśla znaczenie poszanowania zasady odpowiedzialności w ramach rozwoju; podkreśla konieczność zacieśnienia dialogu politycznego między darczyńcami a krajami partnerskimi;

80.

przypomina Komisji i państwom członkowskim, że oficjalna pomoc rozwojowa musi pozostać trzonem europejskiej polityki współpracy na rzecz rozwoju mającej na celu wyeliminowanie ubóstwa;

81.

wzywa UE do oceny mechanizmów łączenia, aby dopilnować, by były one przejrzyste i rozliczalne oraz wywierały zdecydowany wpływ na zrównoważony rozwój; wzywa Komisję do opublikowania wytycznych, które opierają się na zharmonizowanych strategiach ograniczania ubóstwa;

82.

ponawia apel o to, by walka z korupcją, praniem pieniędzy, uchylaniem się od opodatkowania, unikaniem opodatkowania, rajami podatkowymi, nielegalnymi przepływami kapitału i szkodliwymi strukturami podatkowymi stanowiła nadrzędny priorytet przy finansowaniu rozwoju; przypomina, że według szacunków kraje rozwijające się straciły w ostatnim dziesięcioleciu blisko 6 bln USD z powodu nielegalnych przepływów finansowych, a kwota ta znacznie przekracza wartość napływu oficjalnej pomocy rozwojowej w tym okresie; podkreśla zatem znaczenie zwiększenia przejrzystości i udoskonalenia globalnego dobrego zarządzania;

83.

wzywa UE, aby w miarę możliwości ułatwiała zawieranie partnerstw publiczno-prywatnych oraz aby priorytetowo traktowała włączanie doświadczenia, wiedzy fachowej i systemów zarządzania sektora prywatnego do partnerstw z zasobami publicznymi;

84.

wzywa UE do dalszego wspierania krajów rozwijających się w ich wysiłkach służących większej mobilizacji publicznych i prywatnych zasobów krajowych, oraz do pomagania im we wprowadzaniu sprawiedliwych, zrównoważonych i godziwych systemów podatkowych, co powinno doprowadzić do zmniejszenia ubóstwa i ograniczenia zależności od pomocy;

85.

podkreśla, że wiarygodne, dostępne i segregowane dane są niezbędne w celu opracowania właściwych strategii politycznych dotyczących nowych ram oraz w celu rozliczania rządów i wspólnoty międzynarodowej;

86.

podkreśla, że potrzebne są solidne mechanizmy rozliczalności, aby dopilnować, by zarówno kraje rozwinięte, jak i rozwijające się wypełniały swoje zobowiązania oraz skutecznie stawiały czoło wyzwaniom dotyczącym ubóstwa i zrównoważonego rozwoju ujętym w ramach na okres po 2015 r.; podkreśla, że podstawą ram muszą być dane empiryczne, a także że ramy muszą obejmować cele finansowe oraz solidne mechanizmy monitorowania i rozliczalności na wszystkich szczeblach; przypomina, że mechanizmy monitorowania powinny obejmować proces przeglądu oparty na otwartości i przejrzystości;

o

o o

87.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz przewodniczącemu Otwartej Grupy Roboczej ds. Celów Zrównoważonego Rozwoju.

UE i globalne ramy rozwoju po roku 2015 (2014/2143(INI)).

Dz.U.UE.C.2016.289.5

UE i globalne ramy rozwoju po roku 2015