Tytuł 8 - PODSTAWA OPODATKOWANIA - Szósta dyrektywa w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1977.145.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2007 r.

TYTUŁ  VIII

PODSTAWA OPODATKOWANIA

Artykuł  11

A. Na terytorium kraju

1. Podstawą opodatkowania jest:

a) ²⁹  w odniesieniu do dostaw towarów i usług innych niż wymienione lit. b), c) i d) poniżej, wszystko co stanowi wartość otrzymanego wzajemnego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw;

b) w odniesieniu do transakcji wymienionych w art. 5 ust. 6 i 7, cena od zakupu towarów lub cena podobnych towarów, lub w braku ceny zakupu, koszt produkcji określony w momencie dostawy;

c) w odniesieniu do transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2, suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług;

d) ³⁰  w odniesieniu do dostaw wymienionych w art. 6 ust. 3 wartość rynkowa danej transakcji

2. Do podstawy opodatkowania wlicza się:

a) podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego podatku od wartości dodanej;

b) wydatki nadzwyczajne takie jak prowizja, koszty pakowania, transportu i ubezpieczenia naliczane nabywcy lub klientowi przez dostawcę. Wydatki objęte odrębną umową mogą być uważane przez Państwa Członkowskie za wydatki nadzwyczajne.

3. Podstawa opodatkowania nie obejmuje:

a) obniżek cen poprzez skonto dla przedpłat;

b) obniżek cen i rabatów dostępnych klientowi oraz uwzględnianych w momencie dostawy;

c) kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków, wypłaconych na nazwisko i na rachunek tego ostatniego i które są wpisane w jego księgowości na rachunkach przejściowych. Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę tych wydatków i nie może odliczyć żadnego podatku, który w danym przypadku mógłby być naliczony od tych transakcji.

4. ³¹  W drodze odstępstwa od ust. 1, 2 i 3 Państwa Członkowskie, które dnia 1 stycznia 1993 r. nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci, mogą, w przypadku gdy skorzystają z możliwości przewidzianej w tytule B ust. 6, przewidzieć, żeby w odniesieniu do transakcji określonych w art. 12 ust. 3 lit. c) akapit drugi podstawa opodatkowania była równa ułamkowi kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1, 2, 3.

Ułamek taki jest ustalany w taki sposób, aby podatek należny od wartości dodanej w każdym przypadku równał się co najmniej 5 % kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1, 2, 3.

5. ³²  W odniesieniu do dostaw towarów i usług państwa członkowskie korzystają z możliwości włączenia do podstawy opodatkowania wartości zwolnionego złota inwestycyjnego w rozumieniu art. 26b, dostarczonego przez klienta w celu poddania go obróbce i które w jej wyniku traci status złota inwestycyjnego zwolnionego z VAT w chwili dostawy tych towarów i usług. Należy stosować wartość wolnorynkową złota inwestycyjnego z chwili dostawy tych towarów i usług.

6. ³³  W celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania państwa członkowskie mogą podjąć środki, aby zapewnić, że podstawą opodatkowania w odniesieniu do dostawy towarów lub usług jest wartość wolnorynkowa. Możliwość ta stosowana jest wyłącznie w odniesieniu do transakcji dostaw towarów i usług, wiążących się z powiązaniami o charakterze rodzinnym lub innymi bliskimi powiązaniami o charakterze osobistym, powiązaniami organizacyjnymi, własnościowymi, w zakresie członkostwa, finansowymi lub prawnymi określonymi przez państwo członkowskie. Do tych celów powiązania prawne mogą obejmować relacje między pracodawcą a pracownikiem lub członkami rodziny pracownika, lub wszelkimi innymi blisko związanymi osobami.

Możliwość określona w akapicie pierwszym może zostać zastosowana wyłącznie w którejkolwiek z następujących okoliczności:

a) w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i odbiorca dostawy nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17;

b) w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17a, dostawa podlega zwolnieniu na mocy art. 13 lub art. 28 ust. 3 lit. b);

c) w przypadku gdy wynagrodzenie jest wyższe od wartości wolnorynkowej i dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia na mocy art. 17.

Państwa członkowskie mogą ograniczyć kategorie dostawców lub odbiorców, do których stosuje się środki, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim.

Państwa członkowskie informują komitet ustanowiony zgodnie z art. 29 o wszelkich nowych środkach krajowych przyjętych na podstawie przepisów niniejszego ustępu.

7. ³⁴  Do celów niniejszej dyrektywy "wartość wolnorynkowa" oznacza całkowitą kwotę, jaką - w celu uzyskania danych towarów lub usług w tym czasie - klient na takim samym etapie sprzedaży, na którym realizowana jest dostawa towarów lub usług, musiałby - w warunkach uczciwej konkurencji - zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium państwa członkowskiego, w którym dostawa podlega opodatkowaniu.

W przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub usług, "wartość wolnorynkowa" oznacza, w odniesieniu do towarów, kwotę nie mniejszą niż cena zakupu towarów lub towarów podobnych lub, w przypadku braku ceny zakupu, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy; w odniesieniu do usług kwota ta jest nie mniejsza niż całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonaniem tych usług.

B. Przywóz towarów

1. ³⁵  Podstawą opodatkowania jest wartość do celów celnych ustalana zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi; odnosi się to również do przywozu towarów określonych w art. 7 ust. 1 lit. b)

2. ³⁶  (skreślony).

3. ³⁷  Podstawa opodatkowania obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej już włączone:

a) podatki, cła, opłaty i inne należności płatne poza obszarem Państwa Członkowskiego przywozu, z wyłączeniem podatku od wartości dodanej, jaki ma zostać pobrany;

b) ³⁸  koszty dodatkowe, takie jak prowizja, opakowanie, transport i koszty ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium Państwa Członkowskiego przywozu.

"Pierwsze miejsce przeznaczenia" oznacza miejsce oznaczone w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na którego podstawie towary są przywożone do Państwa Członkowskiego przywozu. w przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku w Państwie Członkowskim przywozu.

Koszty dodatkowe określone powyżej włącza się do podstawy opodatkowania w przypadku gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.

4. Podstawa opodatkowania nie obejmuje elementów wymienionych w części A ust. 3 lit. a) i b).

5. ³⁹  Gdy towary zostały czasowo wywiezione ze Wspólnoty i ponownie przywiezione po przejściu poza Wspólnotą naprawy, przetworzenia, dostosowania, uzupełnienia lub poprawienia, Państwa Członkowskie podejmują kroki w celu zapewnienia, że opodatkowanie tych towarów podatkiem od wartości dodanej jest takie samo jak gdyby powyższe transakcje zostały dokonane na terytorium kraju.

6. ⁴⁰  W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1-4 Państwa Członkowskie, które dnia 1 stycznia 1993 r. nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci, mogą ustanowić, żeby przy przywozie dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w rozumieniu art. 26a tytuł A lit. a), b) i c) podstawa opodatkowania była równa ułamkowi kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1-4.

Ułamek ten jest ustalany w taki sposób, aby podatek należny od przywozu w każdym przypadku wynosił co najmniej 5 % kwoty określonej zgodnie z ust. 1-4.

C. Przepisy różne

1. W przypadku anulowania, odmowy albo całkowitego lub częściowego braku zapłaty lub też w przypadku gdy cena jest obniżona po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez Państwa Członkowskie.

Jednakże w przypadku całkowitego lub częściowego braku zapłaty, Państwa Członkowskie mogą uchylić się od zastosowania niniejszej zasady.

2. ⁴¹  W przypadku gdy informacje niezbędne do określenia podstawy opodatkowania są wyrażone w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym następuje określenie tej wartości, kurs wymiany określa się zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego dotyczących ustalania wartości do celów celnych.

W przypadku gdy informacje dla określenia podstawy opodatkowania transakcji innej niż przywóz są wyrażone w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym następuje określenie tej wartości, jako kurs wymiany stosuje się ostatni zanotowany kurs sprzedaży, w chwili gdy podatek staje się wymagalny, na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walutowych właściwego Państwa Członkowskiego, lub też kurs ustalony przez odniesienie do takiego rynku lub rynków, zgodnie z notowaniami tego Państwa Członkowskiego. Jednakże w odniesieniu do niektórych spośród tych transakcji lub też niektórych kategorii podatników Państwa Członkowskie mogą nadal stosować kursy wymiany ustalane zgodnie z przepisami prawa wspólnotowego obowiązującymi w zakresie wyceny wartości do celów celnych.

3. W przypadku kosztów opakowań zwrotnych, Państwa Członkowskie mogą:

– albo wyłączyć je z podstawy opodatkowania i podjąć niezbędne środki w celu ustalenia, czy kwota ta jest skorygowana, jeśli opakowania te nie są faktycznie zwrócone,

– lub włączyć je do podstawy opodatkowania i przedsięwziąć niezbędne środki w celu ustalenia, czy kwota ta jest skorygowana, jeśli opakowania są faktycznie zwrócone.

²⁹ Z dniem notyfikacji decyzji nr 2004/736/WE z dnia 21 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.325.58) od stosowania art. 11 (A) ust. 1 lit. a) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zgodnie z art. 1 przywoływanej decyzji. Odstępstwo traci moc z dniem 1 stycznia 2008 r.

Z dniem notyfikacji decyzji nr 2005/259/WE z dnia 14 marca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.78.48) od stosowania art. 11 (A) ust. 1 lit. a) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Cypru zgodnie z art. 1 przywoływanej decyzji. Odstępstwo wygasa z dniem wejścia w życie dyrektywy regulującej odstępstwa na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG, który przeciwdziała uchylaniu się od zapłaty podatku VAT poprzez zaniżenie wartości dostaw między powiązanymi osobami, albo dnia 1 czerwca 2009 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Z dniem notyfikacji decyzji nr 2006/181/WE z dnia 27 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.65.45) od stosowania art. 11 (A) ust. 1 lit. a) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Holandii zgodnie z art. 1 przywoływanej decyzji. Odstępstwo wygasa z dniem wejścia w życie dyrektywy regulującej odstępstwa na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG przeciwdziałające unikaniu opodatkowania podatkiem VAT w związku z podstawą opodatkowania albo dnia 31 grudnia 2009 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Z dniem notyfikacji decyzji nr 2006/387/WE z dnia 15 maja 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.150.11) od stosowania art. 11 (A) ust. 1 lit. a) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Hiszpanii zgodnie z art. 1 przywoływanej decyzji. Odstępstwo wygasa z dniem wejścia w życie dyrektywy racjonalizującej odstępstwa przyznane na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG, która przeciwdziała unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od płacenia podatków w odniesieniu do podatku VAT poprzez wycenę dostaw między powiązanymi osobami, albo dnia 31 grudnia 2009 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Z dniem notyfikacji decyzji nr 2006/389/WE z dnia 15 maja 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.150.15) od stosowania art. 11 (A) ust. 1 lit. a) wprowadzono odstępstwo w stosunku do Litwy zgodnie z art. 1 przywoływanej decyzji. Odstępstwo wygasa z dniem wejścia w życie dyrektywy regulującej odstępstwa na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG, który przeciwdziała uchylaniu się od opodatkowania lub unikania opodatkowania VAT, poprzez ocenę wartości świadczeń między powiązanymi osobami, albo dnia 31 grudnia 2009 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

³⁰ Art. 11 (A) ust. 1 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 3 lit. a) dyrektywy nr 2006/69/WE z dnia 24 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.221.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 sierpnia 2006 r.

³¹ Art. 11 (A) ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 1 lit a) dyrektywy nr 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.60.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 marca 1994 r.

³² Art. 11 (A) ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) dyrektywy nr 2006/69/WE z dnia 24 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.221.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 sierpnia 2006 r.

³³ Art. 11 (A) ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) dyrektywy nr 2006/69/WE z dnia 24 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.221.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 sierpnia 2006 r.

³⁴ Art. 11 (A) ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) dyrektywy nr 2006/69/WE z dnia 24 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.221.9) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 sierpnia 2006 r.

³⁵ Art. 11 (B) ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 tiret pierwsze dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dyrektywy nr 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.384.47) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 grudnia 1992 r.

³⁶ Art. 11 (B) ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 7 tiret drugie dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.

³⁷ Art. 11 (B) ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.

³⁸ Art. 11 (B) ust. 3 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.102.18) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 maja 1995 r.

³⁹ Art. 11 (B) ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.

⁴⁰ Art. 11 (B) ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 1 lit b) dyrektywy nr 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.60.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 marca 1994 r.

⁴¹ Art. 11 (C) ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.