Tytuł 18 - PRZEPISY RÓŻNE - Szósta dyrektywa w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1977.145.1

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 2007 r.

TYTUŁ  XVIII

PRZEPISY RÓŻNE

Umowy międzynarodowe

1.
Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde Państwo Członkowskie do zawarcia z państwem trzecim lub organizacją międzynarodową umowy, która może zawierać odstępstwa od niniejszej dyrektywy.
2.
Państwo, które chciałoby zawrzeć taką umowę, przekazuje Komisji wniosek i dostarcza jej wszelkich niezbędnych informacji. Jeżeli Komisja uzna, że nie posiada wszystkich niezbędnych informacji, kontaktuje się z zainteresowanym Państwem Członkowskim w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku oraz określa dodatkowe informacje, których potrzebuje. W momencie, gdy Komisja zdobędzie wszystkie informacje, które uzna za niezbędne do oceny wniosku, w ciągu jednego miesiąca odpowiednio powiadamia wnioskujące Państwo Członkowskie i przekazuje wniosek w oryginalnej wersji językowej pozostałym Państwom Członkowskim.
3.
W terminie trzech miesięcy od powiadomienia określonego w ostatnim zdaniu ust. 2, Komisja przedstawia Radzie właściwą propozycję lub, jeżeli wniosek o odstępstwo budzi jej zastrzeżenia, Komunikat określający te zastrzeżenia.
4.
W każdym wypadku, procedura określona w ust. 2 i 3 zostaje zakończona w ciągu ośmiu miesięcy od otrzymania wniosku przez Komisję.

Jednostka rozliczeniowa

1.
Jednostką rozliczeniową używaną do celów niniejszej dyrektywy jest europejska jednostka rozliczeniowa w rozumieniu decyzji 75/250/EWG (10).
2.
Przy przeliczeniu tej jednostki rozliczeniowej na waluty krajowe, Państwa Członkowskie mogą zaokrąglać kwoty wynikające z takiego przeliczenia w górę lub w dół maksymalnie o 10 %.

(skreślony)

1.
 Bez uszczerbku dla innych przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności obowiązujących przepisów Wspólnoty dotyczących ogólnego systemu przechowywania, transportu i monitorowania produktów podlegających akcyzie, niniejsza dyrektywa nie zabrania żadnemu Państwu Członkowskiemu utrzymywania lub wprowadzania podatków od umów ubezpieczenia, podatków od gier i zakładów, podatków akcyzowych, opłat skarbowych oraz, ogólnie, jakichkolwiek podatków, ceł lub opłat, które nie mogą być uznane za podatki obrotowe, pod warunkiem jednakże, że te podatki, cła i opłaty nie prowadzą w handlu między Państwami Członkowskimi do powstawania formalności związanych z przekraczaniem granicy.
2.
Wszelkie odniesienia w niniejszej dyrektywie do wyrobów podlegających akcyzie stosują się do następujących produktów, w rozumieniu obowiązujących przepisów prawa wspólnotowego:

– oleje mineralne,

– alkohol i napoje alkoholowe,

– wyroby tytoniowe.

1.
  168  Towary określone w art. 7 ust. 1 lit. b), wprowadzane na obszar Wspólnoty z terytorium stanowiącego część obszaru celnego Wspólnoty, który jednakże do celów stosowania niniejszej dyrektywy uznawany jest za terytorium państwa trzeciego, podlegają następującym przepisom:

a) formalności odnoszące się do wprowadzenia takich towarów do Wspólnoty są takie same, jak formalności przewidziane we wspólnotowych przepisach prawa celnego obowiązujących przy przywozie towarów do obszaru celnego Wspólnoty;

b) w przypadku gdy miejsce docelowe wysyłki lub transportu tych towarów znajduje się poza Państwem Członkowskim, na obszarze którego towary są wprowadzane do Wspólnoty, będą one przewożone na jej obszarze zgodnie z wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego przewidzianą w obowiązujących przepisach prawa celnego Wspólnoty, o ile złożono odnośnie do nich deklarację, na podstawie której towary zostały objęte ta regulacją w momencie ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty;

c) w przypadku gdy okaże się, że towary z chwilą ich wprowadzenia na obszar Wspólnoty, jeżeli były przywiezione w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. a), znajdują się w jednej z sytuacji pozwalających na zastosowanie regulacji określonych w art. 16 ust. 1 (B) lit. a)-d), lub też gdy mają do nich zastosowanie tymczasowe rozwiązania zwalniające całkowicie z należności celnych przywozowych, Państwa Członkowskie podejmują środki w celu zapewnienia, aby towary mogły pozostać we Wspólnocie na takich samych warunkach, jak warunki określone dla zastosowania takich regulacji.

2. 169
 Towary niewymienione w art. 7 ust. 1 lit. a), wysłane lub transportowane z Państwa Członkowskiego do miejsca przeznaczenia na terytorium stanowiącym część obszaru celnego Wspólnoty, który jednakże do celów stosowania niniejszej dyrektywy uważany jest za terytorium państwa trzeciego, podlegają następującym przepisom:

a) formalności odnoszące się do wywozu tych towarów poza terytorium Wspólnoty będą takie same, jak formalności przewidziane wspólnotowymi przepisami prawa celnego obowiązującymi przy wywozie towarów poza obszar celny Wspólnoty;

b) w przypadku towarów, które są tymczasowo wywożone poza terytorium Wspólnoty z zamiarem ich powrotnego przywozu, Państwa Członkowskie podejmą środki w celu zapewnienia, aby towary takie z chwilą ich ponownego przywozu do Wspólnoty podlegały takim samym przepisom, jak gdyby były one czasowo wywiezione poza obszar celny Wspólnoty.

164 Art. 30 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 2004/7/WE z dnia 20 stycznia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.27.44) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 19 lutego 2004 r.
165 Art. 32 skreślony przez art. 1 pkt 9 dyrektywy nr 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.60.16) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 marca 1994 r.
166 Art. 33 zmieniony przez art. 1 pkt 23 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.
167 Art. 33a dodany przez art. 1 pkt 24 dyrektywy nr 91/680/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.376.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 23 grudnia 1991 r.
168 Art. 33a ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 23 dyrektywy nr 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.384.47) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 grudnia 1992 r.
169 Art. 33a ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 23 dyrektywy nr 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.384.47) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 30 grudnia 1992 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.