Art. 9. - Świadczenie usług - Szósta dyrektywa w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1977.145.1

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2007 r.

Artykuł  9

Świadczenie usług

1. Za miejsce, w którym usługa jest świadczona, uważa się miejsce, gdzie dostawca założył swoje przedsiębiorstwo lub ma stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczone są usługi, w przypadku braku takiego miejsca lub przedsiębiorstwa, jego miejsce stałego pobytu lub miejsce, w którym zazwyczaj przebywa.

2. Jednakże:

a) za miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami, włączając w to usługi agentów nieruchomości i rzeczoznawców, oraz usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak np. usługi architektów i firm nadzoru budowlanego, uważać się będzie miejsce, gdzie znajduje się ta nieruchomość;

b) miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce, gdzie odbywa się transport, biorąc pod uwagę pokonywane odległości;

c) za miejsce świadczenia usług odnoszących się do:

– działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej, włączając w to działalność organizatorów takiej działalności, oraz, gdzie to właściwe usług pomocniczych,

– pomocniczej działalności transportowej, takiej jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobnych działalności,

– wyceny ruchomości,

– prac, których przedmiotem są ruchomości,

jest miejsce, gdzie usługi te faktycznie są wykonywane,

d) ¹⁶  (skreślona);

e) miejscem świadczenia wymienionych poniżej usług, świadczonych klientom mającym swe przedsiębiorstwo poza terytorium Wspólnoty lub podatnikom mającym przedsiębiorstwo we Wspólnocie, ale nie w tym samym kraju co dostawca, jest miejsce, gdzie klient założył swoje przedsiębiorstwo lub ma stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego, świadczona jest usługa lub, w przypadku braku takiego miejsca, miejsce jego stałego zamieszkania lub miejsce gdzie zwykle przebywa:

– przeniesienie i udzielenie praw autorskich, patentów, licencji, praw do znaków towarowych i podobnych praw,

– usługi reklamowe,

– usługi konsultantów, inżynierów, biur konsultingowych, prawników, księgowych oraz inne podobne usługi, jak również przetwarzanie danych i dostarczanie informacji,

– zobowiązania do całkowitego lub częściowego powstrzymania się od wykonywania działalności zawodowej lub prawa, określonego w niniejszej lit. e),

– operacje bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu skrytek sejfowych,

– zapewnienie personelu,

– świadczenie usług przez pośredników, którzy działają w imieniu i na rachunek osób trzecich, jeśli pośredniczą przy świadczeniu usług wymienionych w niniejszej lit. e)

– ¹⁷  wynajmowanie ruchomości, z wyjątkiem wszystkich środków transportu;

– ¹⁸  zapewnienie dostępu do systemów dystrybucji gazu ziemnego i energii elektrycznej oraz transportu i transmisji poprzez te systemy, a także dostarczanie innych bezpośrednio powiązanych usług.

– ¹⁹  Telekomunikacja. Za usługi telekomunikacyjne uważa się usługi polegające na transmitowaniu, emitowaniu lub odbiorze sygnałów, tekstów, obrazów, dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, łącznie z przeniesieniem lub ustanowieniem praw do użytkowania takiej transmisji, emisji lub odbioru. Usługi telekomunikacyjne w rozumieniu niniejszego przepisu obejmują także dostęp do ogólnoświatowych sieci informacyjnych,

– ²⁰  usługi radiowe i telewizyjne,

– ²¹  usługi świadczone drogą elektroniczną, między innymi te określone w załączniku L.

f) ²²  miejscem świadczenia usług wymienionych w lit. e) tiret ostatnie, świadczonych osobom niepodlegającym opodatkowaniu, które posiadają siedzibę, mają stały adres lub zazwyczaj przebywają w Państwie Członkowskim przez podatnika, który poza Wspólnotą założył przedsiębiorstwo lub ma stałą siedzibę, z której świadczona jest usługa lub, w przypadku braku takiej siedziby przedsiębiorstwa lub stałej siedziby, ma miejsce stałego zamieszkania lub miejsce, gdzie zazwyczaj przebywa poza Wspólnotą, jest miejsce, gdzie osoba niepodlegająca opodatkowaniu posiada siedzibę, miejsce stałego zamieszkania lub zazwyczaj przebywa

3.   ²³  W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, braku opodatkowania lub zniekształcenia konkurencji Państwa Członkowskie mogą w odniesieniu do świadczenia usług określonych w ust. 2 lit. e), z wyjątkiem usług określonych w tiret ostatnim, świadczonych osobom niepodlegającym opodatkowaniu, a także w odniesieniu do najmu środków transportu, uznać:

a) miejsce świadczenia usług, które zgodnie z niniejszym artykułem znajdowałoby się na terytorium kraju, za znajdujące się poza Wspólnotą, jeżeli faktyczne korzystanie i eksploatacja ma miejsce poza Wspólnotą;

b) miejsce świadczenia usług, które na podstawie niniejszego art. znajdowałoby się poza terytorium Wspólnoty, za znajdujące się na terytorium kraju, jeżeli faktyczne świadczenie i eksploatacja usług ma miejsce na terytorium kraju.

4. 24  W przypadku usług telekomunikacyjnych oraz usług radiowych i telewizyjnych, określonych w ust. 2 lit. e), świadczonych osobom niepodlegającym opodatkowaniu, które posiadają siedzibę, stały adres lub zazwyczaj przebywają w Państwie Członkowskim, przez podatnika, który poza Wspólnotą założył przedsiębiorstwo lub ma stałą siedzibę, z której świadczona jest usługa lub w przypadku braku takiej siedziby przedsiębiorstwa lub stałej siedziby ma miejsce stałego zamieszkania lub miejsce gdzie zazwyczaj przebywa poza Wspólnotą, Państwa Członkowskie stosują przepisy ust. 3 lit. b)

¹⁶ Art. 9 ust. 2 lit. d) skreślona przez art. 1 pkt 1 dziesiątej dyrektywy nr 84/386/EWG z dnia 31 lipca 1984 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych, zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG - zastosowanie podatku od wartości dodanej do wynajmu rzeczy ruchomych (Dz.U.UE.L.84.208.58) z dniem 3 sierpnia 1984 r.

¹⁷ Art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dodane przez art. 1 pkt 2 dziesiątej dyrektywy nr 84/386/EWG z dnia 31 lipca 1984 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych, zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG - zastosowanie podatku od wartości dodanej do wynajmu rzeczy ruchomych (Dz.U.UE.L.84.208.58) z dniem 3 sierpnia 1984 r.

¹⁸ Art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dodane przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 2003/92/WE z dnia 7 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.260.8) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 października 2003 r.

¹⁹ Art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dodane przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 1999/59/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.162.63) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 czerwca 1999 r.

²⁰ Art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dodane przez art. 1 pkt 1 lit. a) dyrektywy nr 2002/38/WE z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.128.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2003 r.

²¹ Art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dodane przez art. 1 pkt 1 lit. a) dyrektywy nr 2002/38/WE z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.128.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2003 r.

²² Art. 9 ust. 2 lit. f) dodana przez art. 1 pkt 1 lit. b) dyrektywy nr 2002/38/WE z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.128.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2003 r.

²³ Art. 9 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dziesiątej dyrektywy nr 84/386/EWG z dnia 31 lipca 1984 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych, zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG - zastosowanie podatku od wartości dodanej do wynajmu rzeczy ruchomych (Dz.U.UE.L.84.208.58) z dniem 3 sierpnia 1984 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. c) dyrektywy nr 2002/38/WE z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.128.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2003 r.

²⁴ Art. 9 ust. 4:

- dodany przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 1999/59/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.162.63) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 czerwca 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. d) dyrektywy nr 2002/38/WE z dnia 7 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.128.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 lipca 2003 r.