Streszczenie opinii w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady mającej na celu zbliżenie...

1.

Wprowadzenie

1.1.

Konsultacja przez EIOD

1.

W dniu 27 marca 2013 r. Komisja przyjęła dwa wnioski ustawodawcze z obszaru znaków towarowych: wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych 1 oraz wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego 2 (zwane dalej łącznie "wnioskami"). Wnioski zostały przekazane EIOD w tym samym dniu.

2.

EIOD odnotowuje fakt, iż głównym celem przedmiotowych wniosków jest dalsza harmonizacja wszystkich aspektów przepisów prawa materialnego dotyczących znaków towarowych oraz przepisów proceduralnych na terenie UE. Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że przedmiotowe wnioski nie wywołują żadnych istotnych konsekwencji w dziedzinie ochrony danych, Inspektor zwraca uwagę na to, iż obydwa instrumenty ustanawiają szereg operacji przetwarzania, które mogą mieć wpływ na prawo osób fizycznych do prywatności i ochrony danych. W związku z powyższym EIOD wyraża żal wobec braku nieformalnej konsultacji z nim przed przyjęciem przedmiotowych wniosków.

3.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 EIOD pragnie wskazać w dalszym ciągu szereg problemów szczegółowych, jakie pojawiają się w związku z przedmiotowymi wnioskami z punktu widzenia ochrony danych. Inspektor zaleca umieszczenie w preambule wniosków odniesienia do faktu konsultacji z EIOD.

1.2.

Ogólny kontekst

4.

Proponowana dyrektywa ma na celu dalszą harmonizację na terenie UE przepisów materialnych dotyczących znaków towarowych - w tym doprecyzowanie praw wynikających ze znaku towarowego i przepisów mających zastosowanie do znaków wspólnych - oraz wszelkich aspektów proceduralnych, takich jak rejestracja, opłaty i procedury dotyczące wniesienia sprzeciwu, wygaśnięcia oraz stwierdzenia nieważności znaku towarowego. Ustanawia ona również przepisy poprawiające współpracę administracyjną centralnych urzędów krajowych zajmujących się ochroną własności przemysłowej w relacjach pomiędzy samymi urzędami oraz w relacji z Agencją Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów (art. 52 i 53).

5.

Proponowane rozporządzenie zmienia obecne ramy prawne dotyczące wspólnotowego znaku towarowego określone w rozporządzeniu (WE) nr 207/2009. Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (UHRW) zostaje przemianowany na Agencję Unii Europejskiej ds. Znaków Towarowych i Wzorów (zwaną dalej "Agencją"). W proponowanym rozporządzeniu doprecyzowano przepisy materialne i proceduralne dotyczące europejskiego znaku towarowego. Przewidziano w nim utworzenie przez Agencję rejestru i elektronicznej bazy danych (art. 87). Ponadto doprecyzowano rolę i zadania Agencji, w szczególności w zakresie jej współpracy z centralnymi urzędami krajowymi zajmującymi się ochroną własności przemysłowej w UE (art. 123).

3.

Wnioski

27.

Choć przedmiotowe wnioski dotyczą harmonizacji przepisów prawa materialnego dotyczących znaków towarowych i przepisów proceduralnych na terenie UE, a na pierwszy rzut oka nie wynikają z nich żadne istotne konsekwencje w dziedzinie ochrony danych, to ustanawiają one szereg operacji przetwarzania, które mogą mieć wpływ na prawo osób fizycznych do prywatności i ochrony danych.

28.

EIOD podkreśla fakt, iż gromadzenie i przetwarzanie danych osobowych przez centralne urzędy państw członkowskich zajmujące się ochroną własności przemysłowej oraz przez Agencję w ramach wykonywania powierzonych im zadań musi odbywać się w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie ochrony danych, w szczególności z przepisami krajowymi wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE i rozporządzenie (WE) nr 45/2001.

29.

W odniesieniu do proponowanej dyrektywy EIOD zaleca:

30.

W odniesieniu do proponowanego rozporządzenia EIOD zaleca:

–

doprecyzowanie w treści art. 123c, czy wymiana informacji pomiędzy Agencją i urzędami krajowymi obejmowałaby dane osobowe, a jeśli tak, to jakie. Należy również określić: (i) wymóg zgodności wymiany danych osobowych pomiędzy Agencją i urzędami krajowymi z obowiązującymi przepisami prawa w zakresie ochrony danych osobowych, w szczególności z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 w zakresie przetwarzania przez Agencję oraz z dyrektywą 95/46/WE w zakresie przetwarzania przez urzędy krajowe; (ii) cel takiej wymiany, w szczególności to, czy pierwotne cele poszczególnych baz danych i portali mają zostać uzupełnione o cele dodatkowe, a jeśli tak, to na jakiej podstawie prawnej; oraz (iii) rodzaje wymienianych danych, uprawnionych odbiorców danych oraz okres zatrzymywania danych w tych systemach informatycznych,

–

ocenę konieczności i proporcjonalności ujawniania danych osobowych w kontekście publikowania informacji znajdujących się w elektronicznej bazie danych. Jeżeli zamiarem ustawodawców jest umożliwienie publikacji danych osobowych w celach poddanych starannej ocenie, EIOD zaleca wyraźne zapisanie tego faktu w treści przepisów proponowanego rozporządzenia. Jako wymóg minimum należy doprecyzować w formie przepisu materialnego, jakiego rodzaju dane osobowe mogą być upubliczniane, i w jakim celu lub celach,

–

doprecyzowanie w formie przepisu materialnego, czy środki współpracy obejmowałyby publikację orzeczeń sądowych dotyczących znaków towarowych. Jeśli tak, to w danym przypisie materialnym należy określić warunki, na jakich może odbywać się publikacja orzeczeń. W związku z tym EIOD zaleca, by publikacja orzeczeń sądowych w Internecie przez Agencję lub centralne urzędy krajowe zajmujące się ochroną własności przemysłowej odbywała się pod warunkiem technicznego uniemożliwienia indeksacji orzeczeń (i zawartych w nich danych osobowych) w zewnętrznych wyszukiwarkach internetowych, bądź by rozważono, czy taka publikacja nie powinna odbywać się na zasadzie anonimowej.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2013 r.

	Giovanni BUTTARELLI
	Zastępca Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

Dz.U.UE.C.2014.32.23