Streszczenie decyzji Komisji z dnia 8 listopada 2006 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 65 Traktatu EWWiS w sprawie COMP/C.38.907 - Belki stalowe.
Dz.U.UE.C.2008.235.4
Akt nienormatywnyz dnia 8 listopada 2006 r.
dotyczącej postępowania na podstawie art. 65 Traktatu EWWiS w sprawie COMP/C.38.907 - Belki stalowe
(notyfikowanej jako dokument nr C(2006) 5342 wersja ostateczna)
(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)
(2008/C 235/04)
(Dz.U.UE C z dnia 13 września 2008 r.)
Dnia 8 listopada 2006 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 65 Traktatu EWWiS. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz główną treść decyzji wraz z informacją na temat wszelkich nałożonych grzywien, mając na uwadze uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich interesów handlowych. Pełen tekst omawianej decyzji, w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, w języku autentycznym sprawy, znajduje się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod następującym adresem:
http://ec.europa.eu/comm/competition/index_en.html
STRESZCZENIE NARUSZENIA
1. Adresaci decyzji uczestniczyli w całej serii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze belek stalowych, niezgodnych z przepisami art. 65 ust. 1 Traktatu EWWiS. Decyzja dotyczy współpracy między TradeArbed SA, kilkoma europejskimi producentami belek stalowych i niektórymi ich związkami. Naruszenie zasadniczo polegało na ustalaniu cen, podziale kwot produkcyjnych i - w dużej mierze - wymianie informacji na temat europejskiego rynku belek stalowych.
2. Sprawa dotyczy ponownego przyjęcia decyzji Komisji(1) w następstwie orzeczenia wydanego dnia 2 października 2003 r. przez Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-176/99 P, Arbed przeciwko Komisja(2), na mocy którego uchylono ze względów proceduralnych wyrok Sądu Pierwszej Instancji (SPI) (T-137/94)(3) i decyzję Komisji w zakresie, w jakim dotyczyła ona Arbed SA. Fakty i istota decyzji opierają się na wnioskach przyjętych w pierwotnej decyzji Komisji, z wyjątkiem zarzutów odrzuconych przez SPI.
ADRESACI I CZAS TRWANIA NARUSZENIA
3. Niniejsza decyzja skierowana jest do trzech osób prawnych, należących do jednego przedsiębiorstwa, tj. grupy Arcelor, a mianowicie:
– Arcelor Luxembourg SA (poprzednio Arbed SA),
– Arcelor International SA (poprzednio TradeArbed SA), oraz
– Arcelor Profil Luxembourg SA (poprzednio ProfilArbed SA).
4. Adresaci niniejszej decyzji dopuścili się pojedynczego i ciągłego naruszenia przepisów, niezgodnego z art. 65 ust. 1 Traktatu EWWiS, które obejmowało swoim zakresem całą WE. Naruszenie polegało na ustalaniu cen, podziale udziałów w rynku oraz wymianie informacji poufnych na temat rynku belek stalowych i trwało co najmniej od dnia 1 lipca 1988 r. do dnia 16 stycznia 1991 r.
KONTEKST
5. W połowie lat siedemdziesiątych europejski sektor hutnictwa przeżywał kryzys, charakteryzujący się spadkiem popytu, który spowodował nadwyżkę podaży i niski poziom cen. Od 1980 r. do lipca 1988 r. Komisja wprowadziła system obowiązkowych kwot produkcyjnych dla belek stalowych i innych wyrobów hutniczych. Po zakończeniu obowiązywania tego systemu kwot Komisja wprowadziła system nadzoru, przewidujący zbieranie danych statystycznych na temat produkcji i dostaw, monitorowanie sytuacji na rynkach oraz systematyczne konsultacje z różnymi przedsiębiorstwami z sektora hutnictwa. Z dniem 30 czerwca 1990 r. zaprzestano stosowania tego system monitoringu.
6. W styczniu 1991 r. Komisja przeprowadziła kontrole w pomieszczeniach niektórych przedsiębiorstw działających w sektorze produkcji belek stalowych, a także w związkach przedsiębiorstw.
7. W dniu 6 maja 1992 r. Komisja wysłała do kilku przedsiębiorstw pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, a na początku 1993 r. zorganizowała spotkania wyjaśniające. Dnia 16 lutego 1994 r. Komisja przyjęła decyzję(4), w której stwierdziła, że 14 europejskich przedsiębiorstw hutniczych oraz jeden ich związek branżowy, Eurofer, brali udział w serii porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk, polegających na ustalaniu cen, podziale udziałów w rynku oraz wymianie informacji poufnych na temat wspólnotowego rynku belek stalowych, co stanowi naruszenie art. 65 ust. 1 Traktatu EWWiS. Kary grzywny zostały nałożone w sumie na 14 przedsiębiorstw za naruszenia popełnione między dniem 1 lipca 1988 r. a końcem 1990 r.
8. W kwietniu 1994 r. Arbed, dziewięć innych przedsiębiorstw i Eurofer wniosły do SPI o unieważnienie decyzji lub zmniejszenie nałożonych grzywien. W 1999 r. SPI (w sprawie T-137/94) potwierdził zasadnicze elementy decyzji Komisji, obniżając jednak wysokość poszczególnych grzywien(5). Arbed, siedem innych przedsiębiorstw i Eurofer złożyły następnie do Trybunału Sprawiedliwości odwołanie od tego wyroku, mające na celu jego uchylenie.
9. Dnia 2 października 2003 r. Trybunał Sprawiedliwości (w sprawie C-176/99 P, Arbed przeciwko Komisja) odrzucił odwołanie złożone przez Eurofer i sześć innych przedsiębiorstw(6), lecz w pełni przyznał rację spółce Arbed.
10. Trybunał Sprawiedliwości uchylił wyrok SPI w pełnym zakresie, a także decyzję Komisji w zakresie, w jakim dotyczyła ona Arbed. Trybunał stwierdził, że podczas prowadzonego postępowania administracyjnego doszło do naruszenia prawa spółki Arbed do obrony. Decyzja Komisji o nałożeniu grzywien była bowiem skierowana do Arbed, podczas gdy pisemne zgłoszenie zastrzeżeń było adresowane do TradeArbed, spółki zależnej należącej do Arbed, i nie zawierało informacji, że grzywny mogłyby zostać nałożone na Arbed. Ponadto przedsiębiorstwu Arbed odmówiono prawa dostępu do akt, jako że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń nie było do niego adresowane.
11. Żaden z adresatów nie może skorzystać z przedawnienia. Uważa się, że zawieszenie biegu przedawnienia ma zastosowanie nie tylko do podmiotu prawnego, będącego stroną wnoszącą odwołanie (dawne Arbed SA), ale i do wszystkich spółek, stanowiących część przedsiębiorstwa, na którego czele stoi Arbed SA, co oznacza, że obejmuje też pozostałych adresatów.
PROCEDURA
12. W związku z orzeczeniem wydanym w dniu 2 października 2003 r. przez Trybunał Sprawiedliwości, Komisja postanowiła ponownie wszcząć postępowanie dotyczące Arbed SA i dnia 8 marca 2006 r. wystosowała nowe pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, aby naprawić błąd proceduralny, polegający na skierowaniu unieważnionej decyzji do Arbed SA, które nie było adresatem pierwotnego pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń z dnia 6 lutego 1992 r.
13. Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń zostało przesłane Arcelor Luxembourg SA (poprzednio Arbed SA), Arcelor International SA (poprzednio TradeArbed SA)(7), spółce zależnej, stanowiącej w całości własność Arbed SA i Arcelor Profil Luxembourg SA (poprzednio ProfilArbed SA), czyli następcom gospodarczym Arbed SA w sektorze belek stalowych.
14. Te trzy przedsiębiorstwa odpowiedziały na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń dnia 20 kwietnia 2006 r. W odpowiedziach żadne z nich nie kwestionuje faktów ani oceny prawnej SPI w ujęciu przedstawionym w wyroku T-137/94 i powtórzonym w decyzji. W przedmiotowym przypadku nie odbyły się żadne spotkania wyjaśniające.
15. Komisja uważa, że jest właściwym organem do przyjęcia przedmiotowej decyzji ze względu na fakt, że w miejsce art. 65 Traktatu EWWiS, który stanowi lex specialis, z chwilą wygaśnięcia tego Traktatu, w ramach tego samego porządku prawnego stosuje się art. 81 Traktatu WE, który stanowi lexgeneralis.
SEKTOR BELEK STALOWYCH
16. Wyroby, które stanowią przedmiot niniejszej sprawy, to belki stalowe szerokostopowe i inne kształtowniki (dwu-teowniki, dwuteowniki szerokostopowe i ceowniki) o średnicy większej lub równej 80 mm (z wyjątkiem kształtowników do obudów górniczych). Wyroby te określone są wspólną nazwą "belek". Są to wyroby gotowe długie walcowane na gorąco, używane głównie w budownictwie. Belki są wyrobami EWWiS w rozumieniu art. 81 Traktatu EWWiS.
17. Zakres działalności kartelu obejmował całą Wspólnotę. W 1990 r., tj. w ostatnim pełnym roku naruszenia, wartość rynku wspólnotowego belek stalowych wynosiła 2,54 mld EUR.
ZASADY DZIAŁANIA POROZUMIENIA
18. Współpraca europejskich producentów i dystrybutorów belek i ich niektórych związków branżowych odbywała się na różnych poziomach. Na poziomie wspólnotowym współpraca ta miała miejsce głównie w ramach spotkań grupy znanej pod nazwą "Komisji ds. belek", jednej z komisji w Eurofer.
19. Poza spotkaniami tej komisji, przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw spotykają się lub spotykały się w sposób bardziej nieregularny w celu analizowania rynków niektórych państw członkowskich, jak np. Włoch, Francji czy Niemiec i koordynowania ich zachowań na tych rynkach.
20. Ponadto niektóre przedsiębiorstwa podpisały indywidualne porozumienia w sprawie podziału rynków i/lub ustalania cen.
21. Wreszcie przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw ze Wspólnoty regularnie spotykały się ze swoimi partnerami z Norwegii, Szwecji i Finlandii przy okazji spotkań zwanych "Eurofer/Skandynawia", podczas których analizowano rynki skandynawskie.
GRZYWNY
22. Decyzja utrzymuje grzywnę w wysokości ustalonej przez SPI w wyroku w sprawie T-137/94.
23. W związku z tym, zgodnie z wytycznymi w sprawie metody ustalania grzywien, obowiązującymi w chwili przyjęcia decyzji, dokonano teoretycznego obliczenia wysokości grzywny, ustalając ją, ze względu na wyjątkowe okoliczności, na takim samym poziomie jak określony przez SPI, tj. 10 mln EUR.
24. W 1990 r., tj. w ostatnim pełnym roku naruszenia, wartość wspólnotowego rynku belek stalowych wynosiła 2,54 mld EUR. Naruszenie uważa się więc za bardzo poważne; zgodnie z ww. wytycznymi kwota podstawowa grzywny musi być w związku z tym wyższa od 20 mln EUR.
25. Przestępstwo trwało od lipca 1988 r. do stycznia 1991 r., tj. przez okres dwóch i pół roku. W związku z tym uważa się za właściwe podniesienie podstawowej kwoty grzywny o 25 %.
26. W przedmiotowym przypadku nie istnieją żadne okoliczności obciążające ani łagodzące.
27. Ponieważ wysokość grzywny nie sięga poziomu 10 % całkowitych obrotów grupy, nie jest konieczne dostosowywanie wysokości grzywny.
28. Wreszcie ze względu na nadzwyczajne okoliczności, tj. wyrok SPI, na mocy którego pierwotna kwota grzywny została obniżona do 10 mln EUR, ostateczną kwotę grzywny obniża się do 10 mln EUR.
DECYZJA
29. Na przesiębiorstwa Arcelor Luxembourg SA (poprzednio Arbed SA), Arcelor International SA (poprzednio TradeArbed SA) i Arcelor Profil Luxembourg SA (poprzednio ProfilArbed SA), odpowiedzialne solidarnie, nakłada się grzywnę w wysokości 10 mln EUR.
______
(1) Decyzja Komisji 94/215/EWWiS z 16 lutego 1994 r., Dz.U. L 116 z 6.5.1994, str. 1.
(2) Sprawa C-176/99 P, Arbed SA przeciwko Komisja, Zb. Orz. 2003, str. I-10687.
(3) Sprawa T-137/94, Arbed SA przeciwko Komisja, Zb. Orz. 1999, str. II-00303.
(4) Dz.U. L 116 z 6.5.1994, str. 1.
(5) Grzywna nałożona na Arbed została obniżona z 11.200.000 EUR do 10.000.000 EUR.
(6) Częściowo przyznano rację odwołaniu przedstawionemu przez Aristrain Madrid i sprawa została przekazana do Sądu Pierwszej Instancji w celu ustalenia właściwej wysokości grzywny.
(7) Po utworzeniu przedsiębiorstwa Arcelor po połączeniu Arbed, Aceralia i Usinor w 2002 r. TradeArbed SA zmienił nazwę na Arcelor International.