Streszczenie decyzji Komisji z dnia 20 lipca 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 53 Porozumienia EOG (Sprawa COMP/38.866 - Fosforany paszowe).
Dz.U.UE.C.2011.111.15
Akt nienormatywnyz dnia 20 lipca 2010 r.
dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 53 Porozumienia EOG
(Sprawa COMP/38.866 - Fosforany paszowe)
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5004)
(Jedynie teksty w językach angielskim i francuskim są autentyczne) (Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/C 111/09)
(Dz.U.UE C z dnia 9 kwietnia 2011 r.)
Dnia 20 lipca 2010 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1) Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej.
1. WPROWADZENIE
(1) W związku z niniejszą sprawą przyjęto dwie decyzje: z jednej strony nieco uproszczoną decyzję na korzyść przedsiębiorstw, które w swoich formalnych wnioskach ugodowych ("propozycjach ugodowych")(2) przyznały się do udziału w kartelu w sprawie sprzedaży fosforanów spożywczych stosowanych w paszach, z drugiej zaś strony decyzję w sprawie przedsiębiorstw Timab Industries S.A. oraz Compagnie Financière et de Participation Roullier (Francja) (zwanych dalej "CFPR/Timab"), które porzuciły postępowanie ugodowe. Niniejsze streszczenie wiąże się z decyzją skierowaną do stron postępowania ugodowego.
(2) Jedenastu adresatów decyzji dopuściło się pojedynczego i ciągłego naruszenia art. 101 TFUE oraz - od dnia 1 stycznia 1994 r. - art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej "Porozumieniem EOG"), polegającego na porozumieniu co do sprzedaży fosforanów spożywczych stosowanych w paszach
2. OPIS SPRAWY 2.1. Procedura
(3) Postępowanie wszczęto na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny przedstawionego przez przedsiębiorstwo Kemira w dniu 28 listopada 2003 r. Wniosek dotyczył okresu od 1989 r. do 2003 r. Dalsze dowody Komisja uzyskała dzięki kontrolom przeprowadzonym w dniach 10 i 11 lutego 2004 r. W dniu 18 lutego 2004 r. wniosek o złagodzenie kary złożyło przedsiębiorstwo Tessenderlo. Następnie Komisja otrzymała kolejne wnioski o złagodzenie kary od przedsiębiorstw Quimitécnica i od CFPR/Timab.
(4) Pismem z dnia 19 stycznia 2009 r. poinformowano strony o decyzji dotyczącej rozpoczęcia postępowania w celu zawarcia ugody. W wyniku rozmów ugodowych wszystkie strony przedstawiły swoje propozycje ugodowe w terminach, jakie im wyznaczono, poza przedsiębiorstwami CFPR/Timab, które porzuciły postępowanie ugodowe.
(5) W dniu 23 listopada 2009 r. Komisja przyjęła pakiet sześciu pisemnych zgłoszeń zastrzeżeń skierowanych do ogółu stron. Oprócz CFPR/Timab wszystkie strony udzieliły odpowiedzi, potwierdzając, że treść pisemnych zgłoszeń zastrzeżeń była zgodna z ich propozycjami oraz że nadal są zainteresowane postępowaniem ugodowym.
(6) Na posiedzeniach w dniu 2 i 16 lipca 2010 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej wydał przychylną opinię. Decyzję tę (podobnie jak decyzję, której adresatami były przedsiębiorstwa TIMAB/CFPR) przyjęto dnia 20 lipca 2010 r.
2.2. Podsumowanie naruszenia przepisów
(7) Omawiana sprawa dotyczy naruszenia przepisów art. 101 TFUE oraz - od dnia 1 stycznia 1994 r. - art. 53 Porozumienia EOG, w zakresie sprzedaży fosforanów spożywczych. Celem kartelu był podział dużej części europejskiego rynku fosforanów spożywczych, polegający na rozdziale pomiędzy członkami kartelu kwot sprzedaży oraz uzgadnianiu cen i - w koniecznym zakresie - warunków sprzedaży.
(8) Porozumienia kartelowe, określone mianem "Club", CEPA (Centre d'Étude des Phosphates Alimentaires), a później Super CEPA, okazały się trwałe i zdolne do dostosowywania się w kolejnych latach do nieustannie zmieniających się warunków przemysłowych i handlowych.
(9) Głównym przedmiotem uzgodnienia był podział ilości fosforanów spożywczych dostarczanych do kilku państw europejskich, w tym państw członkowskich, rzeczywistych lub przyszłych, oraz pewnych państw, które z czasem przystąpiły do Porozumienia EOG. Przedsiębiorstwa uzgadniały także określone ograniczenia w zakresie produkcji (dotyczące np. produkcji opartej na technice kwasu fosforowego lub przekierowywaniu pewnej części surowców oraz nadwyżek produkcji na rynki nawozów) i dzieliły się klientami. Członkowie kartelu porozumieli się zwłaszcza co do systemu kwot obejmującego różne obszary geograficzne na terenie Europy, w oparciu o który producentom przydzielano wielkości sprzedaży i poszczególnych klientów. W stosownych przypadkach uciekano się do rekompensat w celu wyrównania różnic.
(10) Celem kartelu było także uzgadnianie między zainteresowanymi członkami cen stosowanych w poszczególnych państwach i - w razie konieczności - warunków sprzedaży.
(11) Przedsiębiorstwa kontaktowały się ze sobą często i spotykały się w regularnych odstępach czasu w celu dokonywania wspomnianego uzgodnienia poprzez umowy dotyczące kontroli cen i podziału rynku, zarówno na poziomie europejskim, jak i w poszczególnych państwach. Przedsiębiorstwa przewidziały i stosowały mechanizmy monitorowania i rekompensaty w celu nadzorowania umowy o podziale rynku oraz interweniowania w sporach dotyczących znacznych różnic w stosunku do uzgodnionych kwot na poziomie europejskim i krajowym oraz rozstrzygania tych sporów. Nie przeszkadzało to jednak stronom korzystać z okazji do podawania niewłaściwych danych i wprowadzania się wzajemnie w błąd.
(12) Ceny, zwyżki cen i inne warunki sprzedaży czy kupna (w przypadku kupna jedynie w koniecznych przypadkach) dyskutowano w odniesieniu do każdego państwa oddzielnie.
(13) Całość naruszenia dotyczyła przeważającej części obszaru Unii, a następnie także dużej części obszaru EOG(3) i trwała co najmniej od dnia 19 marca 1969 r. co najmniej do dnia 10 lutego 2004 r.
2.3. Adresaci decyzji i okres trwania naruszenia przepisów
(14) W niniejszej decyzji następujące podmioty prawne dopuściły się naruszenia w określonych poniżej okresach:
– Yara Phosphates Oy: co najmniej od dnia 19 marca 1969 r. do dnia 28 listopada 2003 r.,
– Kemira Oyj: co najmniej od dnia 1 kwietnia 1989 r. do dnia 28 listopada 2003 r.,
– Yara Suomi Oy: co najmniej od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 28 listopada 2003 r.,
– Tessenderlo Chemie N.V.: co najmniej od dnia 19 marca 1969 r. do dnia 10 lutego 2004 r.,
– Ercros S.A.: co najmniej od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 10 lutego 2004 r.,
– Ercros Industrial S.A.: co najmniej od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 10 lutego 2004 r.,
– FMC Foret S.A.: co najmniej od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.,
– FMC Chemicals Netherlands B.V.: co najmniej od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.,
– FMC Corporation: co najmniej od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.,
– Quimitécnica.com - Comércio e Indústria Química S.A.: co najmniej od dnia 21 października 1993 r. do dnia 10 lutego 2004 r.,
– José de Mello SGPS S.A.: co najmniej od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 10 lutego 2004 r.
2.4. Środki zaradcze
(15) W celu określenia wysokości grzywien, Komisja stosuje zasady określone w wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r.(4). Stosuje ona także przepisy obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. oraz swojego obwieszczenia o prowadzeniu postępowań ugodowych wobec przyjęcia decyzji na podstawie art. 7 i art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych.
2.4.1. Podstawowa wysokość grzywny
(16) Zgodnie z przepisami wytycznych w sprawie grzywien podstawowa kwota grzywny nakładanej na każdą ze stron jest sumą kwoty zmiennej i kwoty dodatkowej. W celu ustalenia kwoty zmiennej grzywny pewna część wartości sprzedaży (mieszcząca się pomiędzy 0 a 30 %), której wielkość uzależniona jest od wagi naruszenia, zostanie pomnożona przez liczbę lat, w ciągu których dokonywano naruszenia. Kwota dodatkowa stanowi od 15 do 25 % wartości sprzedaży towarów lub usług, których dotyczy naruszenie w danym roku (tzn. zasadniczo w ostatnim roku trwania naruszenia).
(17) Grzywnę nakładaną na przedsiębiorstwa, które wyraziły zgodę na udział w postępowaniu ugodowym, oblicza się według metody przedstawionej w wytycznych w sprawie grzywien, podobnie jak w przypadku przedsiębiorstw, które nie przystały na takie postępowanie (CFPR/Timab), o czym mowa w oddzielnej decyzji wspomnianej wyżej. Jednak zgodnie z obwieszczeniem o postępowaniach ugodowych tylko przedsiębiorstwa, które wyraziły zgodę na ten udział, korzystają ze zmniejszenia grzywien.
(18) Zgodnie z przepisami wytycznych w sprawie grzywien podstawowa kwota grzywny wynosi 17 % wartości sprzedaży fosforanów spożywczych stosowanych w paszach, jaką realizowały przedsiębiorstwa w państwach EOG, których dotyczyło naruszenie.
(19) Kwotę podstawową mnoży się przez liczbę lat uczestnictwa w porozumieniu naruszającym przepisy, aby w pełni uwzględnić czas uczestnictwa każdego przedsiębiorstwa w naruszeniu.
2.4.2. Korekty kwoty podstawowej
(20) W tej sprawie nie występują okoliczności obciążające ani łagodzące.
2.4.3. Zastosowanie 10 % limitu obrotów
(21) Zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 wartość grzywny nałożonej na każde przedsiębiorstwo nie może przekraczać 10 % jego rocznego obrotu uzyskanego w roku obrotowym poprzedzającym decyzję Komisji. Ze względu na to, że podstawowe kwoty grzywien w przypadku przedsiębiorstw Tessenderlo Chemie N.V., Yara Suomi Oy, Yara Phosphates Oy oraz Quimitécnica.com - Comércio e Indústria Química S.A. przekraczają limit 10 % obrotów z 2009 r., podstawowe kwoty grzywien nakładanych na wspomniane przedsiębiorstwa są dostosowywane zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.
2.4.4. Zastosowanie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2002 r.: zmniejszenie grzywien
(22) Przedsiębiorstwo Kemira złożyło w dniu 28 listopada 2003 r. wniosek o zwolnienie z grzywny, który rozpatrzono pozytywnie w dniu 16 grudnia 2003 r., jako że zainteresowany spełniał warunki obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar. Przedsiębiorstwa Yara Phosphates i Yara Suomi, które w momencie składania wniosku były częścią tego samego przedsiębiorstwa, co Kemira, korzystają z tego samego zwolnienia z grzywny.
(23) Dowody przedstawione przez przedsiębiorstwo Tessenderlo istotnie zwiększały wartość dowodów w rozumieniu obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar. Zadecydowano zatem o zmniejszeniu o 50 % grzywny, która w przeciwnym przypadku zostałaby nałożona na przedsiębiorstwo Tessenderlo, w odniesieniu do okresu następującego po dniu 31 marca 1989 r. Ponadto zgodnie z pkt 23 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar przedsiębiorstwu Tessenderlo przyznano częściowe zwolnienie, gdyż jego wniosek o złagodzenie kary umożliwił Komisji przedłużenie czasu trwania naruszenia.
(24) Dowody przedstawione w dniu 27 marca 2007 r. i następnie uzupełnione przez przedsiębiorstwo Quimitécnica istotnie zwiększały wartość dowodów w rozumieniu obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar. Przedsiębiorstwu Quimitécnica przyznaje się zmniejszenie o 25 % grzywny, jaka zostałaby na nie nałożona w przeciwnym przypadku. Przedsiębiorstwo José de Mello, które w momencie składania wniosku o złagodzenie kary było częścią tego samego przedsiębiorstwa co Quimitécnica, korzysta z tego samego zmniejszenia grzywny.
(25) W dniu 14 października 2008 r. przedsiębiorstwa CFPR/ Timab złożyły wniosek z tytułu obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar, który uzupełniono w dniu 28 października 2008 r. W decyzji skierowanej do wspomnianych przedsiębiorstw przyznano im zmniejszenie w wysokości 5 % zgodnie z obwieszczeniem w sprawie łagodzenia kar.
2.4.5. Zastosowanie obwieszczenia o postępowaniach ugodowych
(26) Zgodnie z pkt 32 obwieszczenia o postępowaniach ugodowych(5) wynikiem ugody jest 10 % obniżka kwoty grzywny, jaką się nakłada po zastosowaniu limitu 10 % zgodnie z wytycznymi w sprawie grzywien. W przypadkach gdy ugoda dotyczy także podmiotów, które wystąpiły o złagodzenie kary, zmniejszenie grzywny nałożonej na te podmioty zostaje powiększone o łączną obniżkę uzyskaną w zamian za współpracę i zawarcie ugody zgodnie z pkt 33 obwieszczenia o postępowaniach ugodowych. W związku z zastosowaniem obwieszczenie o postępowaniach ugodowych wysokość grzywny nałożonej na wszystkich adresatów niniejszej decyzji zostaje zmniejszona o 10 %.
2.4.6. Wypłacalność przedsiębiorstwa
(27) Dwa z omawianych przedsiębiorstw powołały się na swoją "niewypłacalność" zgodnie z pkt 35 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r. Komisja ponownie zbadała wnioski i dokładnie przeanalizowała dane finansowe dotyczące wspomnianych przedsiębiorstw. W wyniku badania przyjęła ona jeden wniosek i przyznała zmniejszenie kwoty grzywny o 70 %.
3. DECYZJA
(28) Grzywny nakładane na mocy art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 są następujące:
| 0 EUR | solidarnie na przedsiębiorstwa Yara Phosphates Oy, Yara Suomi Oy i Kemira Oyj. |
| 83.752.000 EUR | na przedsiębiorstwo Tessenderlo Chemie N.V. |
| 1.750.905 EUR | solidarnie na przedsiębiorstwa Quimitécnica.com - Comércio e Indústria Química S.A. i José de Mello SGPS S.A. |
| 1.044.095 EUR | na przedsiębiorstwo José de Mello SGPS S.A. |
| 14.400.000 EUR | solidarnie na przedsiębiorstwa FMC Foret S.A., FMC Chemicals Netherlands B.V. i FMC Corporation |
| 14.850.000 EUR | solidarnie na przedsiębiorstwa Ercros Industrial S.A. i Ercros S.A. |
______
(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.
(2) Zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 622/2008 w odniesieniu do prowadzenia postępowań ugodowych w sprawach kartelowych.
(3) Co się tyczy zasięgu geograficznego porozumienia, przez cały czas obejmowało ono Austrię, Belgię, Danię, Finlandię, Francję, Irlandię, Niderlandy, Niemcy, Norwegię, Szwecję, Węgry i Zjednoczone Królestwo, podczas gdy inne państwa, jak Hiszpania i Portugalia, były objęte odpowiednio co najmniej od 1992 r. i 1993 r.
(4) Dz.U. C 210 z 1.9.2006, s. 2.
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2008 z dnia 30 czerwca 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 773/2004 w odniesieniu do prowadzenia postępowań ugodowych w sprawach kartelowych (Dz.U. L 171 z 1.7.2008, s. 3) oraz obwieszczenie Komisji w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).