Streszczenie decyzji Komisji z dnia 14 lipca 2020 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o...

(1)

W dniu 14 lipca 2020 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą pojedynczego i ciągłego naruszenia art. 101 Traktatu.

(2)

Naruszenie polegało na wymianie szczególnie chronionych informacji handlowych i cenowych oraz na ustalaniu elementu cenowego w odniesieniu do zakupu etylenu. Do naruszenia doszło w okresie od dnia 26 grudnia 2011 r. do dnia 29 marca 2017 r. Pod względem geograficznym naruszenie obejmowało terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej ("Unii"): Belgii, Francji, Niemiec i Niderlandów.

(3)

Produkt, którego dotyczy decyzja, to etylen nabywany na rynku sprzedaży. Decyzja nie obejmuje etylenu produkowanego na użytek własny, tj. wytwarzanego i wykorzystywanego przez producentów na własne potrzeby.

(4)

Etylen to bezbarwny, łatwopalny gaz wytwarzany z benzyny ciężkiej i węglowodorów gazowych za pomocą kra- kingu parowego. W przemyśle chemicznym jest on powszechnie stosowany do wytwarzania różnych produktów chemicznych.

(5)

Cena zakupu etylenu jest uzależniona od zmiennych czynników rynkowych (np. cen surowców, relacji podaży i popytu oraz wykorzystania etylenu na użytek własny). W celu odzwierciedlenia ryzyka zmienności cen w umowach na dostawy etylenu oraz aby umożliwić ustalenie wartości odniesienia, w stosunku do której można wycenić transakcje etylenem, umowy na dostawy etylenu, zwłaszcza w Belgii, we Francji, w Niemczech i Niderlandach, często odnoszą się do tzw. miesięcznej ceny ofertowej etylenu (ang. monthly contract price, "MCP"), która jest zgłaszana przez prywatne i niezależne agencje zgłaszające.

(6)

MCP nie jest ceną netto etylenu, lecz stanowi element formuły cenowej zawartej w niektórych umowach na dostawy etylenu, zwłaszcza w Belgii, we Francji, w Niemczech i Niderlandach. MCP wywiera zatem bezpośredni wpływ na rzeczywistą cenę zakupu etylenu płaconą w transakcjach dokonywanych w ramach niektórych umów na dostawy etylenu, zwłaszcza w Belgii, we Francji, w Niemczech i Niderlandach, oraz w niektórych transakcjach na giełdzie towarowej.

(7)

Dla ustalenia MCP etylenu na dany nadchodzący miesiąc konieczne jest zawarcie dwóch odrębnych, ale identycznych umów dwustronnych (zwanych również "ustaleniami") między dwiema różnymi parami dostawców i nabywców (tj. zgodnie z zasadą "2 + 2"), jak opisano w motywie 8.

(8)

Gdy jedna para (dostawca i nabywca) osiągnie porozumienie w sprawie ceny na kolejny miesiąc, informuje o tym prywatne i niezależne agencje zgłaszające. Agencje upubliczniają tę umowę - "ustalenie wstępne" - na rynku. Gdy druga para (nabywca i dostawca) ustali identyczną cenę, w drodze upublicznienia przez ww. agencje cena ta staje się MCP na kolejny miesiąc. Agencje konkurują o pierwszeństwo zgłoszenia MCP.

(9)

Przedsiębiorstwa dobrowolnie uczestniczą w procesie "ustalenia" MCP. Oznacza to, że niektóre mogą uczestniczyć w nim bardzo często, podczas gdy inne mogą nie uczestniczyć w nim wcale. Ponadto przedsiębiorstwa uczestniczące nie mają obowiązku przekazywania wszystkich istotnych informacji agencjom zgłaszającym. Negocjacje "ustalenia" mają miejsce zazwyczaj po opublikowaniu dokonanych przez analityków rynku właściwych prognoz cenowych w ostatnich dniach poprzedniego miesiąca. Adresaci decyzji (zwani również "stronami", lub oddzielnie - "stroną") regularnie, co miesiąc uczestniczyli w negocjacjach "ustalenia"; należeli oni również do stron ustalających.

(10)

Decyzja skierowana jest do następujących podmiotów prawnych wchodzących w skład następujących przedsiębiorstw ("strony"):

(11)

W czerwcu 2016 r. przedsiębiorstwo Westlake, zgodnie z warunkami obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. 3 , złożyło wniosek o zwolnienie z grzywny w związku z kontaktami o znamionach zmowy z innymi nabywcami etylenu w EOG. W następstwie niezapowiedzianych inspekcji, w dniu 23 maja 2017 r. przedsiębiorstwo ORBIA złożyło wniosek o zwolnienie z grzywny lub, ewentualnie, o zmniejszenie grzywny na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar. W dniu 6 czerwca 2017 r. przedsiębiorstwo Clariant złożyło wniosek o zwolnienie z grzywny lub, ewentualnie, o zmniejszenie grzywny na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar. W dniu 3 lipca 2017 r. przedsiębiorstwo Celanese złożyło wniosek o zwolnienie z grzywny lub, ewentualnie, o zmniejszenie grzywny na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar.

(12)

W dniu 10 lipca 2018 r. Komisja wszczęła przeciwko stronom postępowanie na podstawie art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w celu podjęcia z nimi rozmów ugodowych. Rozmowy te oraz inne formy kontaktu między Komisją a każdą ze stron miały miejsce w okresie od września 2018 r. do listopada 2019 r. Następnie wszystkie strony przedłożyły formalny wniosek ugodowy zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 4 .

(13)

W dniu 7 lutego 2020 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń skierowane do stron. Wszystkie strony odniosły się do niego i potwierdziły, że jego treść odzwierciedla przedłożone przez nie propozycje ugodowe oraz że zobowiązują się do udziału w postępowaniu ugodowym.

(14)

Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię w dniu 10 lipca 2020 r.

(15)

Komisja przyjęła decyzję w dniu 14 lipca 2020 r.

(16)

W decyzji stwierdzono istnienie pojedynczego i ciągłego naruszenia polegającego na wymianie szczególnie chronionych informacji handlowych i cenowych oraz na ustalaniu elementu cenowego - mianowicie MCP - w odniesieniu do zakupu etylenu w państwach członkowskich Unii: Belgii, Francji, Niemczech i Niderlandach. Naruszenie miało na celu wywieranie wpływu na negocjacje w sprawie MCP na korzyść nabywców, aby umożliwić im zakup etylenu po możliwie najniższej cenie akceptowanej przez sprzedawców w procesie "ustalenia". Strony koordynowały swoje przyszłe zachowania w drodze dwustronnych kontaktów dotyczących MCP, ich przyszłych praktyk rynkowych podczas negocjacji "ustalenia" MCP ze sprzedawcami etylenu oraz opinii na temat tendencji rynkowych; wszystko odbywało się przed negocjacjami "ustalenia" i w ich trakcie.

(17)

Czas trwania udziału każdej ze stron w naruszeniu był następujący:

Naruszenie	Przedsiębiorstwo	Początek	Koniec
	Westlake	26.12.2011	29.6.2016 (1)
	Orbia	17.11.2015	28.3.2017
	Clariant	26.12.2011	29.3.2017
	Celanese	18.1.2012	28.3.2017
⁽¹⁾ Data złożenia wniosku o zwolnienie z grzywny.

2.3. Adresaci

2.3.1. Westlake

(18)

Solidarną odpowiedzialność za naruszenie przypisuje się przedsiębiorstwom Vinnolit GmbH & Co. KG (za bezpośrednie uczestnictwo od dnia 26 grudnia 2011 r. do dnia 29 czerwca 2016 r.), Westlake Chemical Corporation (jako jednostce dominującej najwyższego szczebla Vinnolit GmbH & Co. KG od dnia 31 lipca 2014 r. do dnia 29 czerwca 2016 r.), Westlake Germany GmbH & Co KG (jako pośredniej jednostce dominującej Vinnolit GmbH & Co. KG od dnia 31 lipca 2014 r. do dnia 29 czerwca 2016 r.) oraz Vinnolit Holdings GmbH (jako bezpośredniej jednostce dominującej Vinnolit GmbH & Co. KG od dnia 26 grudnia 2011 r. do dnia 29 czerwca 2016 r.).

(19)

Solidarną odpowiedzialność za naruszenie przypisuje się przedsiębiorstwom Vestolit GmbH (za bezpośrednie uczestnictwo) oraz Orbia Advance Corporation, S.A.B. de C.V. (jako jednostce dominującej Vestolit GmbH) od dnia 17 listopada 2015 r. do dnia 28 marca 2017 r.

(20)

Solidarną odpowiedzialność za naruszenie przypisuje się przedsiębiorstwom Clariant International AG (za bezpośrednie uczestnictwo) oraz Clariant AG (jako jednostce dominującej Clariant International AG) od dnia 26 grudnia 2011 r. do dnia 29 marca 2017 r.

(21)

Solidarną odpowiedzialność za naruszenie przypisuje się przedsiębiorstwom Celanese Services Germany GmbH (za bezpośrednie uczestnictwo od dnia 18 stycznia 2012 r. do dnia 20 stycznia 2016 r.), Celanese Europe B.V. (za bezpośrednie uczestnictwo od dnia 21 stycznia 2016 r. do dnia 28 marca 2017 r. oraz jako pośredniej jednostce dominującej Celanese Services Germany GmbH od dnia 18 stycznia 2012 r. do dnia 20 stycznia 2016 r.) oraz Celanese Corporation (jako jednostce dominującej Celanese Services Germany GmbH i Celanese Europe B.V.) od dnia 18 sty cznia 2012 r. do dnia 28 marca 2017 r.

(22)

Do przedmiotowej decyzji zastosowanie mają wytyczne w sprawie grzywien z 2006 r. 5 .

(23)

Zważywszy, że przedmiotowa sprawa dotyczy kartelu zakupowego, wzięto pod uwagę odnośną wartość zakupów, a nie wartość sprzedaży (podejście to zostało potwierdzone przez Sąd w sprawie AT.40018 - Recykling akumulatorów samochodowych T-222/17 - Recylex).

(24)

Naruszenie nie dotyczy wszystkich zakupów etylenu dokonanych przez strony. Dotyczy ono tych zakupów, które zostały dokonane z wykorzystaniem związanych z MCP formuł cenowych. W związku z tym, aby uwzględnić ten element, przyjęte wartości to wartości zakupów dokonanych w ramach umów na dostawy etylenu z zastosowaniem formuły cenowej opartej na MCP, a także zakupów etylenu w oparciu o MCP dokonanych przez strony na giełdzie towarowej w 2016 r. (w 2015 r. w odniesieniu do wniosku przedsiębiorstwa Westlake o zwolnienie z grzywny) w Belgii, Niemczech, we Francji i w Niderlandach.

(25)

Biorąc pod uwagę charakter naruszenia i jego zakres geograficzny, stawkę procentową na potrzeby ustalenia kwoty zmiennej grzywien, jak również kwoty dodatkowej ("opłata za przystąpienie do porozumienia"), ustalono na poziomie 15 % wartości zakupów, której dotyczyło naruszenie.

(26)

Kwota zmienna zostaje pomnożona przez liczbę lat lub ułamek roku, w ciągu których/którego dana strona indywidualnie uczestniczyła w naruszeniu, tak by w pełni uwzględnić rzeczywisty indywidualny okres uczestnictwa każdej ze stron w poszczególnych naruszeniach. Mnożnik okresu udziału w naruszeniu oblicza się na podstawie dni kalendarzowych.

(27)

W przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności obciążające ani łagodzące, z wyjątkiem ponownego popełnienia przestępstwa w przypadku przedsiębiorstwa Clariant. Przedsiębiorstwo Clariant dopuściło się naruszenia kartelowego w poprzedniej sprawie (AT.37773 - Kartel na rynku kwasu monochlorooctowego). W przypadku przedsiębiorstwa Clariant kwota podstawowa z tytułu naruszenia zostaje zatem zwiększona o 50 %.

(28)

Zgodnie z najnowszą praktyką Komisji dotyczącą karteli zakupowych (sprawa AT.40018 - Recykling akumulatorów samochodowych) 6 , jako środek odstraszający stosuje się szczególne zwiększenie grzywien. Odzwierciedla ono fakt, że członkowie kartelu mieli na celu raczej obniżenie cen, niż utrzymanie ich na wyższym poziomie. W przypadku karteli zakupowych bowiem, im bardziej ich członkom udało się obniżyć cenę zakupu, tym niższa jest wartość zakupów, na podstawie której nalicza się grzywnę.

(29)

Ponieważ kartel, którego dotyczy przedmiotowa sprawa, jest kartelem zakupowym, mało prawdopodobnym jest, by wartość zakupów sama w sobie stanowiła odpowiedni wskaźnik zastępczy dla odzwierciedlenia znaczenia tego naruszenia dla gospodarki. Wynika to również z faktu, że w działającym przedsiębiorstwie wartość sprzedaży zazwyczaj przewyższa wartość zakupów, w związku z czym punkt wyjścia do obliczania kwoty grzywny jest systematycznie niższy.

(30)

Komisja zastosowała zatem dziesięcioprocentowe zwiększenie grzywien wobec wszystkich stron, zgodnie z pkt 37 wytycznych w sprawie grzywien z 2006 r.

(31)

Żadna z grzywien nie przekracza 10 % łącznych światowych obrotów poszczególnych stron w 2019 r.

(32)

Przedsiębiorstwo Westlake było pierwszym przedsiębiorstwem, które przedłożyło informacje i dowody w odniesieniu do naruszenia, spełniając tym samym postanowienia pkt 8 lit. a) obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. Przedsiębiorstwu Westlake przyznano zatem zwolnienie z grzywny za naruszenie.

(33)

Przedsiębiorstwo Orbia było pierwszym przedsiębiorstwem, które spełniło postanowienia pkt 24 i 25 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. Przedsiębiorstwo Orbia dostarczyło pewnych cennych dowodów z okresu naruszenia, potwierdzających uczestnictwo stron, a także dowodów zawierających informacje na temat szerszego kontekstu naruszenia, jego zakresu i celu, uczestnictwa stron oraz gałęzi przemysłu, którego dotyczy naruszenie. Komisja była już jednak w posiadaniu niektórych informacji zawartych we wniosku. Przedsiębiorstwu Orbia przyznano zatem zmniejszenie grzywny za naruszenie w wysokości 45 %.

(34)

Przedsiębiorstwo Clariant było drugim przedsiębiorstwem, które spełniło postanowienia pkt 24 i 25 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. Przedsiębiorstwo Clariant dostarczyło pewnych cennych dowodów z okresu naruszenia dotyczących kontaktów o znamionach zmowy z innymi członkami kartelu. Dostarczyło ono również dowodów potwierdzających oraz szczegółowych informacji na temat szerszego kontekstu naruszenia i gałęzi przemysłu, którego ono dotyczy, jak również informacji potwierdzających istnienie naruszenia w przedziale czasowym zidentyfikowanym przez Komisję. Przedsiębiorstwu Clariant przyznano zatem zmniejszenie grzywny za naruszenie w wysokości 30 %.

(35)

Przedsiębiorstwo Celanese było trzecim przedsiębiorstwem, które spełniło postanowienia pkt 24 i 25 obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 2006 r. Przedsiębiorstwo Celanese dostarczyło dowodów na pewne kontakty o znamionach zmowy z innymi stronami, które dopuściły się naruszenia. Dostarczyło ono również szczegółowych informacji na temat rozwoju wydarzeń i przebiegu analizowanych praktyk. Ponadto dostarczyło ono informacji na temat faktów i dowodów potwierdzających, dotyczących szerszego kontekstu naruszenia oraz trwającego uczestnictwa w nim innych stron. Przedsiębiorstwu Celanese przyznano zatem zmniejszenie grzywny za naruszenie w wysokości 20 %.

(36)

W wyniku zastosowania obwieszczenia o postępowaniach ugodowych grzywny nałożone na wszystkie strony zmniejsza się o 10 %. Zmniejszenie to zostało dodane do zmniejszenia grzywny uzyskanego na podstawie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar

(37)

Na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 nałożono następujące grzywny za naruszenie:

Streszczenie decyzji Komisji z dnia 14 lipca 2020 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Sprawa AT. 40410 - Etylen).

Dz.U.UE.C.2021.24.14

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 14 lipca 2020 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej