Sprawy połączone od C-487/17 - C-489/17: postępowania karne przeciwko Alfonsowi Verlezzie i in. (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.187.17

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 czerwca 2019 r.

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 28 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione - Włochy) - postępowania karne przeciwko Alfonsowi Verlezzie i in.

(Sprawy połączone od C-487/17 do C-489/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2008/98/WE i decyzja 2000/532/WE - Odpady - Klasyfikacja odpadów jako niebezpiecznych - Odpady, którym można przypisać kody odpowiadające zarówno odpadom niebezpiecznym, jak i odpadom innym niż niebezpieczne)

Język postępowania: włoski

(2019/C 187/19)

(Dz.U.UE C z dnia 3 czerwca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Corte suprema di cassazione

Strony w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

Alfonso Verlezza, Riccardo Traversa, Irene Cocco, Francesco Rando, Carmelina Scaglione, Francesco Rizzi, Antonio Giuliano, Enrico Giuliano, Refecta Srl, E. Giovi Srl, Vetreco Srl, SE.IN Srl

Sentencja

1) Załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy, zmienionej rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1357/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r., a także załącznik do decyzji Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępującej decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych, zmienionej decyzją Komisji 2014/955/UE z dnia 18 grudnia 2014 r., należy interpretować w ten sposób, że posiadacz odpadów mogących zostać zaklasyfikowane albo pod kodami odpowiadającymi odpadom niebezpiecznym, albo pod kodam i odpowiadającymi odpadom innym niż niebezpieczne, lecz których skład nie jest od razu znany, powinien w celu dokonania tej klasyfikacji określić ów skład i poszukiwać niebezpiecznych substancji, których obecności można się tam racjonalnie spodziewać, aby ustalić, czy odpady te mają właściwości niebezpieczne, i może w tym celu korzystać z pobierania próbek, analiz chemicznych i badań przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalającym metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) lub z innego rodzaju pobierania próbek, analiz chemicznych i badań uznanych na szczeblu międzynarodowym.

2) Zasadę ostrożności należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, gdy po przeprowadzeniu oceny ryzyka możliwie kompletnej przy uwzględnieniu szczególnych okoliczności danego przypadku posiadacz odpadów mogących zostać zaklasyfikowane albo pod kodami odpowiadającymi odpadom niebezpiecznym, albo pod kodami odpowiadającymi odpadom innym niż niebezpieczne nie ma praktycznie możliwości stwierdzenia obecności substancji niebezpiecznych lub dokonania oceny właściwości niebezpiecznych danych odpadów, odpady te należy zaklasyfikować jako niebezpieczne.

¹ Dz.U. C 374 z 6.11.2017.