Sprawy połączone C-611/10 i C-612/10: Waldemar Hudziński v. Agentur für Arbeit Wesel - Familienkasse, Jarosław Wawrzyniak v. Agentur für Arbeit Mönchengladbach - Familienkasse (orzeczenia wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.227.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 lipca 2012 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 12 czerwca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof - Niemcy) - Waldemar Hudziński przeciwko Agentur für Arbeit Wesel - Familienkasse (C-611/10), Jarosław Wawrzyniak przeciwko Agentur für Arbeit Mönchengladbach - Familienkasse (C-612/10)

(Sprawy połączone C-611/10 i C-612/10)⁽¹⁾

(Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 14 pkt 1 lit. a) oraz art. 14a pkt 1 lit. a) - Artykuły 45 TFUE oraz 48 TFUE - Praca tymczasowa w innym państwie członkowskim niż państwo, na którego terytorium praca jest zwykle wykonywana - Świadczenia rodzinne - Właściwe ustawodawstwo - Możliwość przyznania świadczeń na dziecko przez państwo członkowskie, w którym praca tymczasowa jest wykonywana, które nie jest jednak państwem właściwym - Zastosowanie zasady prawa krajowego zapobiegającej zbiegowi praw wykluczającej takie świadczenie w przypadku pobierania porównywalnego świadczenia w innym państwie)

(2012/C 227/05)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 28 lipca 2012 r.)

Sąd krajowy

Bundesfinanzhof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Waldemar Hudziński (C-611/10), Jarosław Wawrzyniak (C-612/10)

Strona pozwana: Agentur für Arbeit Wesel - Familienkasse (C-611/10), Agentur für Arbeit Mönchengladbach - Familienkasse (C-612/10)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesfinanzhof - Wykładnia art. 14a ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. U. L 149, s. 2) - Określenie właściwego ustawodawstwa - Prawo pracownika migrującego do otrzymywania w państwie członkowskim, w którym pracuje świadczeń rodzinnych za dzieci zamieszkujące w państwie członkowskim pochodzenia - Sytuacja osoby prowadzącej działalność na własny rachunek w państwie członkowskim pochodzenia, która przez okres czterech miesięcy była zatrudniona jako pracownik najemny w innym państwie członkowskim

Sentencja

1) Artykuł 14 ust. 1 lit. a) oraz art. 14a pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie w wersji zmienionej i uaktualnionej rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 647/2005 z dnia 13 kwietnia 2005 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby nieposiadające właściwości na podstawie tych przepisów państwo członkowskie przyznało świadczenia na dziecko w oparciu o swoje prawo krajowe na rzecz pracownika migrującego wykonującego pracę tymczasową na jego terytorium w okolicznościach takich jak rozpatrywane w sprawach przed sądem krajowym, w tym jeżeli zostało ustalone, po pierwsze, że skorzystanie ze swobody przepływu przez pracownika nie spowodowało dla niego żadnej niekorzyści pod względem prawnym, ponieważ zachował prawo do świadczeń rodzinnych o tym samym charakterze we właściwym państwie członkowskim, oraz po drugie, że ani pracownik, ani dziecko, w odniesieniu do którego zwrócono się o przyznanie świadczenia, nie mają miejsca zwykłego pobytu w państwie członkowskim, w którym praca tymczasowa była wykonywana.

2) Postanowienia traktatu FUE z dziedziny swobodnego przepływu pracowników należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu w sytuacji takiej jak rozpatrywana przez sąd krajowy zasady prawa krajowego takiej jak zasada wynikająca z § 65 Einkommensteuergesetz (ustawy o podatku dochodowym) w zakresie, w jakim prowadzi ona nie do zmniejszenia kwoty świadczenia o wysokość kwoty świadczenia porównywalnego pobieranego w innym państwie, ale do wykluczenia tego świadczenia.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 103 z 2.4.2011.