Sprawozdanie w sprawie Programu Wspólnoty Europejskiej SAFA (Ocena bezpieczeństwa zagranicznych statków powietrznych).
Dz.U.UE.C.2008.42.1
Akt nienormatywny(Informacje zbiorcze - Sprawozdanie - 30 kwietnia 2006 r. - 31 grudnia 2006 r.)
(2008/C 42/01)
(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2008 r.)
1. PROGRAM WE SAFA
1.1. Geneza programu WE SAFA
Program SAFA został zainicjowany przez Konferencję Europejskiego Lotnictwa Cywilnego (ECAC) w 1996 r. Początkowo program SAFA nie posiadał wiążącej europejskiej podstawy prawnej, lecz opierał się na zobowiązaniach przyjętych przez państwa członkowskie ECAC uczestniczące w spotkaniu. Przeprowadzane kontrole "zagranicznych" statków powietrznych obejmują swym zakresem te statki powietrzne, których nie wykorzystuje się ani nie eksploatuje pod kontrolą właściwego organu państwa, w którym przeprowadzana jest kontrola.
Dnia 30 kwietnia 2004 r. opublikowano dyrektywę 2004/36/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa statków powietrznych państwa trzeciego korzystających z portów lotniczych Wspólnoty (tak zwana "dyrektywa SAFA"), która nakłada na państwa członkowskie UE prawne zobowiązanie do przeprowadzania kontroli na ziemi statków powietrznych państw trzecich lądujących w ich portach lotniczych, przy czym "statek powietrzny państwa trzeciego" oznacza statek powietrzny, którego nie wykorzystuje się ani nie eksploatuje pod kontrolą właściwego organu państwa członkowskiego UE; jednocześnie dyrektywa w żaden sposób nie zabrania państwom członkowskim przeprowadzania kontroli statków powietrznych z innych państw członkowskich UE. Państwa członkowskie miały okres dwóch lat na wdrożenie przepisów wspomnianej dyrektywy poprzez przyjęcie ustawodawstwa krajowego.
Na podstawie decyzji dyrektorów generalnych państw członkowskich ECAC program SAFA został przekazany w kompetencje Wspólnoty Europejskiej (WE), w ramach której od dnia 1 stycznia 2007 r. odpowiedzialność za zarządzanie programem WE SAFA oraz jego dalsze rozwijanie spoczywa na Komisji Europejskiej, wspieranej przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA). EASA jest agencją Komisji Europejskiej, z siedzibą w Kolonii, która jest odpowiedzialna za zarządzanie operacyjne programem WE SAFA w imieniu Komisji, zgodnie z rozporządzeniem Komisji 768/2006/WE.
Do 2006 r. za realizację elementów operacyjnych programu SAFA odpowiedzialne były Wspólne Centralne Władze Lotnicze (CJAA). Na koniec 2006 r. działania w zakresie koordynacji SAFA zostały przeniesione z CJAA do EASA, wraz z centralną bazą danych.
Ciągłość uczestnictwa w programie państw członkowskich ECAC nienależących do UE, a tym samym paneuropejski charakter programu, zapewniono dzięki umowom roboczym, które EASA zawarła z każdym z tych państw. Zatem przy uwzględnieniu 27 państw członkowskich UE, w programie WE SAFA udział bierze łącznie 41 państw uczestniczących (zob. dodatek A).
1.2. Funkcjonowanie programu WE SAFA
W każdym państwie uczestniczącym w programie SAFA statek powietrzny (pochodzący z kraju trzeciego w przypadku państw UE lub zagraniczny w przypadku państw ECAC nienależących do UE) może zostać poddany kontroli na ziemi, obejmującej głównie dokumentację i podręczniki oraz instrukcje dotyczące tego statku powietrznego, licencje załogi, stan ogólny statku powietrznego oraz obecność i stan obowiązkowego wyposażenia bezpieczeństwa kabiny. Podstawą odniesienia dla kontroli jest treść załączników 1 (Licencje załogi), 6 (Eksploatacja statku powietrznego) i 8 (Zdatność statku powietrznego) Norm Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO).
Kontrole są przeprowadzane według procedury wspólnej dla wszystkich państw uczestniczących. Ich wyniki są następnie przedstawiane w sprawozdaniach sporządzanych również według wspólnego formatu. W przypadku poważnych nieprawidłowości nawiązywany jest kontakt z przewoźnikiem lotniczym oraz właściwym organem lotnictwa cywilnego (państwo przewoźnika lub rejestracji) w celu uzgodnienia środków naprawczych, które należy podjąć nie tylko w odniesieniu do skontrolowanego statku powietrznego, lecz również w odniesieniu do innych statków powietrznych, które mogą wykazywać
podobne nieprawidłowości, jeżeli dany przypadek ma charakter ogólny. Wszystkie dane zawarte w sprawozdaniach oraz informacje uzupełniające są wzajemnie udostępniane i przechowywane w centralnej komputerowej bazie danych, którą ustanawia i administruje EASA.
Główne cechy programu WE SAFA można streścić w następujący sposób:
– realizacja programu przez wszystkie państwa uczestniczące w programie SAFA - w zasadzie wszystkie 41 państw członkowskich ECAC z wyjątkiem Albanii (państwa członkowskie UE oraz państwa członkowskie ECAC nienależące do UE, które podpisały umowę roboczą EASA),
– szerokie upowszechnianie wyników kontroli za pośrednictwem centralnej bazy danych SAFA,
– podejście oddolne: program opiera się na kontrolach na ziemi statków powietrznych,
– zawężony zakres programu - program skupia się głównie na statkach powietrznych pochodzących z krajów trzecich odbywających loty do UE i państw uczestniczących w programie SAFA (chociaż kontrole SAFA mogą również obejmować statki powietrzne z państw członkowskich UE),
– zasadniczy cel programu polegający na kontroli zgodności z normami ICAO, które są powszechnie stosowane w kontroli międzynarodowej wszystkich statków powietrznych.
1.3. Włączenie programu WE SAFA do ogólnego łańcucha kontroli bezpieczeństwa lotniczego
Na podstawie doświadczeń zdobytych w ramach kontroli SAFA przeprowadzonych w ostatnich kilku latach można stwierdzić, że kontrole te dają ogólne pojęcie na temat bezpieczeństwa zagranicznych przewoźników lotniczych. Jednakże jest ono ograniczone w tym sensie, że nie daje pełnego obrazu bezpieczeństwa żadnego konkretnego statku powietrznego lub przewoźnika. Dzieje się tak, ponieważ w trakcie kontroli trudno jest ocenić niektóre aspekty (np. zarządzanie ewakuacją załogi, pełna zdatność statku powietrznego itp.) z uwagi na ograniczony czas kontroli, a co za tym idzie, ograniczony poziom szczegółowości możliwy do uzyskania w jej toku.
Pełną ocenę danego statku powietrznego lub przewoźnika lotniczego można uzyskać wyłącznie poprzez ciągły nadzór prowadzony przez właściwy organ lotnictwa cywilnego (państwo przewoźnika lub państwo rejestracji). Dlatego też informacje uzyskane za pośrednictwem programu WE SAFA są użyteczne:
– głównie jako środek zapobiegawczy, pomocny w określaniu potencjalnych negatywnych tendencji w zakresie bezpieczeństwa, w ramach którego znaczna liczba oraz/lub powtarzające się stwierdzenia niezgodności w przypadku danego przewoźnika lotniczego stanowi bardzo dobry wskaźnik potencjalnych słabości strukturalnych, zarówno w zakresie zarządzania kontrolą jakości tego przewoźnika
lotniczego, jak i poziomu nadzoru bezpieczeństwa sprawowanego przez właściwe krajowe organy lotnictwa cywilnego państwa, w którym przewoźnik ten posiada koncesję; podobnie, negatywne tendencje mogą być również stwierdzone w odniesieniu do określonych typów statków powietrznych.
– bardziej bezpośrednio, kontrole SAFA mogą przyczynić się do poprawy - w czasie rzeczywistym - bezpieczeństwa eksploatacji danego statku powietrznego, który został właśnie poddany kontroli, poprzez ponaglenie organów kontrolnych do zapewnienia niezwłocznego podjęcia działań naprawczych przed wznowieniem eksploatacji danego statku powietrznego.
Ponadto od wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 ustanawiającego wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów na terytorium Wspólnoty kontrole SAFA nabrały większego znaczenia jako jedno z kryteriów uwzględnianych przez Komisję przy podejmowaniu decyzji dotyczącej umieszczenia przewoźników lotniczych we wspomnianym wspólnotowym wykazie. Rzeczywiście, dzieje się tak od momentu ustanowienia pierwszego wspólnotowego wykazu w marcu 2006 r. oraz przy jego kolejnych aktualizacjach.
1.4. Rozwój programu w 2006 r.
W roku 2006 w programie SAFA wprowadzono dwie znaczące zmiany:
– w kwietniu 2006 r. "dyrektywa SAFA", przyjęta przez Parlament Europejski i Radę w kwietniu 2004 r., nabrała mocy w odniesieniu do państw członkowskich UE. W maju 2006 r., na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 768/2006 z dnia 19 maja 2006 r. (wprowadzającego w życie dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/ 36/WE w zakresie zbierania i wymiany informacji na temat bezpieczeństwa statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty oraz zarządzania systemem informacyjnym), Komisja Europejska z dniem 1 stycznia 2007 r. formalnie upoważniła EASA do koordynowania programu WE SAFA i zarządzania niektórymi jego elementami (np. bazą danych, procedurami, szkoleniami).
– w grudniu 2006 r. w ramach programu WE SAFA zawarto porozumienie między Eurocontrol a Komisją Europejską. Na podstawie tej umowy centralna jednostka zarządzania ruchem lotniczym (CFMU) Eurocontrol zobowiązała się do powiadamiania państw uczestniczących w programie SAFA o planach lotów - do i z portów lotniczych - statków powietrznych lub przewoźników, którzy zostali objęci ograniczeniami eksploatacyjnymi w jednym lub kilku państwach uczestniczących i którzy mogą zostać poddani szczegółowym kontrolom SAFA. Mechanizm ten pełni rolę dodatkową względem funkcji ostrzegawczej, w ramach której monitorowane są (potencjalne) loty przewoźników lotniczych umieszczonych we wspólnotowym wykazie przewoźników objętych zakazem (tak zwana "czarna lista").
1.5. Czemu służy niniejsze sprawozdanie? Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy 2004/36/WE stanowi, że:
"Komisja corocznie publikuje zbiorcze sprawozdanie z informacji dostępnych opinii publicznej oraz podmiotom branżowym, zawierające analizę wszelkich informacji otrzymanych zgodnie z art. 5. Analiza ta powinna być prosta i łatwa do zrozumienia oraz wskazywać, czy występuje podwyższone zagrożenie bezpieczeństwa pasażerów statków powietrznych. W analizie tej należy utajnić źródło tych informacji."
Niniejsze sprawozdanie opiera się na wynikach wszystkich kontroli na ziemi przeprowadzonych w okresie między 30 kwietnia 2006 r. a 31 grudnia 2006 r. W następnym roku to samo sprawozdanie zostanie sporządzone za pełny rok, obejmując okres między 1 stycznia a 31 grudnia 2007 r. - jednocześnie będzie to pierwszy rok po przekazaniu kompetencji związanych z programem SAFA Wspólnocie Europejskiej (zob. poniżej).
2. CENTRALNA BAZA DANYCH SAFA
EASA zarządza centralną bazą danych SAFA od grudnia 2006 r., kiedy to baza została przeniesiona ze Wspólnych Centralnych Władz Lotniczych (CJAA) w Niderlandach do EASA w Kolonii, w Niemczech.
Chociaż bazą zarządza oraz administruje EASA, umieszczanie w bazie danych sprawozdań należy do kompetencji poszczególnych krajowych organów lotnictwa cywilnego (NAA) państw uczestniczących w programie SAFA.
W okresie objętym niniejszym sprawozdaniem państwa uczestniczące w programie SAFA przeprowadziły około 5.401 kontroli, które ujawniły około 8.383 przypadków niezgodności (zob. dodatek B).
Dane zawarte w bazie danych uznaje się za poufne w tym sensie, że są one udostępniane wyłącznie innym państwom uczestniczącym i nie są podawane do wiadomości publicznej. Wszystkie krajowe organy publiczne państw uczestniczących mają dostęp do bazy danych za pośrednictwem Internetu (dostęp szyfrowany). Obecnie do bazy danych za pośrednictwem Internetu dostęp ma 39 krajowych organów lotnictwa cywilnego.
3. OBSZARY KONTROLI
W przypadku niemal wszystkich państw uczestniczących liczba lotów operacyjnych o wiele przerasta zdolności kontrolne, co sprawia, że kontrole na ziemi w ramach SAFA są możliwe wyłącznie w trybie kontroli na miejscu. Mają one na ogół charakter kontroli wyrywkowych lub opierają się na informacjach (np. regularnej analizie bazy danych przez EASA) nasuwających podejrzenia, że w przypadku niektórych statków powietrznych lub przewoźników dochodzi do niezgodności. Możliwe jest podjęcie decyzji dotyczącej zawężenia kontroli do obszarów przedstawionych w poniższym wykazie. W przypadku gdy uczestniczące państwa członkowskie decydują się zawęzić zakres kontroli, decyzja ta musi być zgodna z zaleceniami wydanymi przez Komisję Europejską lub z krajowymi procedurami lub priorytetami. Zalecenia te mogą wynikać z analizy centralnej bazy danych SAFA lub opierać się na wynikach kontroli przeprowadzonych w przeszłości.
Istnieje pięć obszarów, do których kontrole mogą zostać zawężone:
1) określony kraj przewoźnika (kontrola przewoźników z danego kraju);
2) określony typ statku powietrznego;
3) określony charakter działalności (lot rozkładowy, nieroz-kładowy, przewóz ładunku itp.);
4) określony przewoźnik z kraju trzeciego;
5) określony statek powietrzny oznaczony indywidualną znakiem rejestracyjnym.
Dodatki C, D, E zawierają wykaz państw przewoźników, typów statków powietrznych oraz przewoźników poddanych kontroli w okresie 30 kwietnia - 31 grudnia 2006 r. Ujawniają one szeroki zakres zastosowania programu WE SAFA oraz wskazują na niedyskryminacyjny charakter kontroli.
Prawidłowy przebieg realizacji programu obrazuje również poniższa tabela, która zawiera zestawienie informacji zawartych w dodatkach i przedstawia przegląd działań.
Mimo że zgodnie z "dyrektywą SAFA" państwa członkowskie są zobowiązane głównie do przeprowadzania kontroli statków powietrznych z krajów trzecich przylatujących do portów lotniczych UE, kontrolą objęte są również statki powietrzne należące do przewoźników z UE. Poniższa tabela przedstawia wyniki kontroli:
| Kontrole | 5.401 kontroli... |
| Przewoźnik | ...objęło 762 różnych przewoźników... |
| Państwo przewoźnika | ...z 122 państw... |
| Typ statku powietrznego | ...eksploatujących 191 różnych (pod)typów statków powietrznych |
Z kolei poniższa tabela wskazuje na to, że zdecydowana większość lotów w obrębie państw członkowskich UE jest wykonywana przez przewoźników z UE i że na ogół państwa uczestniczące w programie SAFA nadal korzystały z szerszych kryteriów wcześniejszego programu SAFA ECAC.
| Kontrole przewoźników z UE | Kontrole przewoźników spoza UE | |
| 2006 | 2.758 | 2.643 |
| Procentowo | 51,06 % | 48,94 % |
Okres 30 kwietnia 2006 r. - 31 grudnia 2006 r.
| Całkowita liczba kontroli (I) | 5.401 |
| Całkowita liczba skontrolowanych pozycji (II) | 186.564 |
| Całkowita liczba stwierdzeń niezgodności (I) | 8.383 |
| Stwierdzone niezgodności/kontrole (F/I) | 1,5521 |
| Stwierdzone niezgodności/skontrolowane pozycje (F/II) | 0,045 |
4. GŁÓWNE WYNIKI KONTROLI SAFA
4.1. Ogólne ustalenia kontroli
Punktem wyjścia, jeżeli chodzi o przypadki nieprawidłowości stwierdzane w ramach kontroli, czyli odchylenia od norm ICAO, jest podejście ilościowe. Polega ono na porównaniu całkowitej liczby stwierdzonych niezgodności (F) z całkowitą liczbą kontroli (I) i skontrolowanych pozycji kontrolnych (II).
W trakcie kontroli wykorzystywana jest lista kontrolna zawierająca ogółem 54 różnych pozycji kontrolnych. W większości przypadków nie wszystkie pozycje są sprawdzane, ponieważ ilość czasu między przylotem statku powietrznego a jego odlotem nie wystarcza do przeprowadzenia kompletnej kontroli. Zatem stosunek całkowitej liczby stwierdzonych niezgodności do całkowej liczby skontrolowanych pozycji może w lepszy sposób oddać stan rzeczy niż współczynnik oparty wyłącznie na liczbie kontroli. Wyniki kontroli przedstawia poniższa tabela.
4.2. Niezgodności stwierdzone w wyniku kontroli i ich kategorie
Należy uwzględnić nie tylko całkowitą liczbę niezgodności stwierdzonych w wyniku kontroli, lecz również ich "wagę". W związku z tym zdefiniowano trzy kategorie niezgodności. Niezgodność "kategorii 1" jest nazywana niezgodnością nieznaczną. Do "kategorii 2" należą niezgodności znaczne, natomiast do "kategorii 3" niezgodności poważne. Terminy "nieznaczny", "znaczny" i "poważny" odnoszą się do poziomu odchylenia od norm ICAO. Głównym celem kategoryzacji niezgodności jest klasyfikacja zgodności z daną normą oraz stopnia powagi niezgodności z normą.
Kontrole oraz kategorie stwierdzonych niezgodności są odnotowywane w bazie danych, natomiast wyniki kontroli przedstawia poniższa tabela.
| Liczba stwierdzonych niezgodności (F) | Współczynnik niezgodności (Fcat./I) | ||||||||
| Rok | Liczba kontroli (I) | Kat. 1 (nieznaczna) | Kat. 2 (znaczna) | Kat. 3 (poważna) | Ogółem | F Kat.1/I | F Kat.2/I | F Kat.3/I | F ogółem/I |
| 2006 | 5.401 | 4.249 | 3.018 | 1.116 | 8.383 | 0,787 | 0,559 | 0,207 | 1,5521 |
| 50,7 % | 36,0 % | 13,3 % | 100 % | ||||||
4.3. Przypadki niezgodności stwierdzone w trakcie kontroli według regionów
| Liczba stwierdzonych niezgodności (F) | Współczynnik niezgodności (Fcat./I) | ||||||||||
| Region | Liczba krajów objętych kontrolą | Liczba przewoźników objętych kontrolą | Kontrole (I) | Kat. 1 (nieznaczna) | Kat. 2 (znaczna) | Kat. 3 (poważna) | Ogółem | F Kat.1/ I | F Kat.2/ I | F Kat.3/ I | F ogółem/I |
| UE(25)(1) | 25 | 369 | 2.758 | 1.903 | 1.117 | 339 | 3.359 | 0,690 | 0,405 | 0,123 | 1,218 |
| EUROPA (ECAC)(2) | 42 | 512 | 3.887 | 2.792 | 1.764 | 601 | 5.157 | 0,718 | 0,454 | 0,155 | 1,327 |
| Federacja Rosyjska, Białoruś i Azja Środkowa(3) | 6 | 51 | 352 | 399 | 435 | 142 | 976 | 1,134 | 1,236 | 0,403 | 2,773 |
| Ameryka Północna(4) | 3 | 51 | 227 | 187 | 85 | 37 | 309 | 0,824 | 0,374 | 0,163 | 1,361 |
| Ameryka Łacińska i Karaiby(5) | 17 | 32 | 102 | 121 | 50 | 16 | 187 | 1,186 | 0,490 | 0,157 | 1,833 |
| Bliski Wschód i Afryka Północna(6) | 17 | 50 | 561 | 532 | 382 | 176 | 1.090 | 0,948 | 0,681 | 0,314 | 1,943 |
| Afryka(7) | 20 | 32 | 120 | 130 | 166 | 83 | 379 | 1,083 | 1,383 | 0,692 | 3,158 |
| Azja(8) | 14 | 26 | 133 | 81 | 127 | 57 | 265 | 0,609 | 0,955 | 0,429 | 1,992 |
| Oceania(9) | 3 | 8 | 19 | 7 | 9 | 4 | 20 | 0,368 | 0,474 | 0,211 | 1,053 |
| Średnia/wszystkie państwa | 0,787 | 0,559 | 0,207 | 1,5521 | |||||||
| (1) UE(25) - Austria, Belgia, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo (w okresie objętym niniejszym sprawozdaniem Bułgaria i Rumunia nie były jeszcze członkami UE). (2) ECAC - Albania, Armenia, Austria, Azerbejdżan, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Hiszpania, Irlandia, Islandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Monako, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Republika Mołdawii, Rumunia, Serbia i Czarnogóra, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Ukraina, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo. (3) Federacja Rosyjska, Białoruś i Azja Środkowa - Białoruś, Federacja Rosyjska, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan. (4) Ameryka Północna - Bermudy, Kanada, Stany Zjednoczone Ameryki. (5) Ameryka Łacińska i Karaiby - Antigua i Barbuda, Antyle Holenderskie, Argentyna, Aruba, Bahamy, Barbados, Belize, Boliwia, Brazylia, Chile, Dominika, Ekwador, Kajmany, Kolumbia, Kostaryka, Kuba, Grenada, Gwatemala, Gujana, Haiti, Honduras, Jamajka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Paragwaj, Peru, Portoryko, Republika Dominikańska, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Salwador, Surinam, Trinidad i Tobago, Turks i Caicos, Urugwaj, Wenezuela (Boliwariańska Republika Wenezueli). (6) Bliski Wschód i Ameryka Północna - Algieria, Arabia Saudyjska, Arabska Libijska Dżamahirijja, Bahrajn, Egipt, Irak, Iran (Islamska Republika Iranu), Izrael, Jemen, Jordania, Katar, Kuwejt, Liban, Maroko, Oman, Sudan, Syryjska Republika Arabska, Tunezja, Zjednoczone Emiraty Arabskie. (7) Afryka - Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Dżibuti, Erytrea, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea-Bissau, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kenia, Komory, Kongo, Lesotho, Liberia, Madagaskar, Malawi, Mali, Mauretania, Mauritius, Mozambik, Namibia, Niger, Nigeria, Republika Południowej Afryki, Republika Środkowoafrykańska, Republika Zielonego Przylądka, Rwanda, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Somalia, Suazi, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Zambia, Zimbabwe, Zjednoczona Republika Tanzanii. (8) Azja - Afganistan, Bangladesz, Bhutan, Brunei Darussalam, Chiny, Filipiny, Hongkong (Specjalny Region Administracyjny Chin), Indie, Indonezja, Japonia, Kambodża, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Malediwy, Malezja, Mongolia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Republika Korei, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia, Tajwan, Timor Wschodni, Wietnam. (9) Oceania - Australia, Fidżi, Kiribati, Mikronezja (Sfederowane Stany Mikronezji), Nauru, Nowa Zelandia, Palau, Papua Nowa Gwinea, Samoa, Tonga, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona. | |||||||||||
Z powyższej tabeli wynika, że
– liczba stwierdzonych nieprawidłowości przypadająca na jedną kontrolę u przewoźników z państw UE, ECAC, Oceanii i Ameryki Północnej jest mniejsza od średniej,
– liczba stwierdzonych niezgodności wśród przewoźników z Afryki, Federacji Rosyjskiej, Białorusi oraz grupy państw z Azji Środkowej wraz z państwami z Azji, Bliskiego Wschodu oraz Ameryki Północnej jest większa od średniej.
Rozkład według regionów ICAO
| Liczba stwierdzonych niezgodności (F) | Współczynnik niezgodności (Fcat./I) | ||||||||||
| Region | Liczba krajów objętych kontrolą | Liczba przewoźników objętych kontrolą | Kontrole (I) | Kat. 1 (nieznaczna) | Kat. 2 (znaczna) | Kat. 3 (poważna) | Ogółem | F Kat.1/I | F Kat.2/I | F Kat.3/I | F ogółem/ I |
| APAC(1) | 15 | 32 | 118 | 55 | 73 | 38 | 166 | 0,466 | 0,619 | 0,322 | 1,407 |
| ESAF(2) | 10 | 18 | 72 | 67 | 105 | 56 | 228 | 0,931 | 1,458 | 0,778 | 3,167 |
| EUR/ NAT(3) | 54 | 576 | 4.515 | 3.451 | 2.359 | 806 | 6.616 | 0,764 | 0,522 | 0,179 | 1,465 |
| MID(4) | 18 | 47 | 346 | 313 | 296 | 140 | 749 | 0,905 | 0,855 | 0,405 | 2,165 |
| NACC(5) | 7 | 59 | 245 | 199 | 91 | 40 | 330 | 0,812 | 0,371 | 0,163 | 1,347 |
| SAM(6) | 9 | 17 | 60 | 104 | 39 | 13 | 156 | 1,733 | 0,650 | 0,217 | 2,600 |
| WACAF(7) | 9 | 13 | 45 | 60 | 55 | 23 | 138 | 1,333 | 1,222 | 0,511 | 3,067 |
| Wszystkie kraje | 122 | 762 | 5.401 | 4.249 | 3.018 | 1.116 | 8.383 | 0,787 | 0,559 | 0,207 | 1,552 |
| (1) APAC - Region ICAO Azji i Pacyfiku: Australia, Bangladesz, Bhutan, Brunei Darussalam, Chiny (w tym Hongkong i Makao), Fidżi, Filipiny, Indie, Indonezja, Japonia, Kambodża, Kiribati, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Malediwy, Malezja, Mikronezja, Mongolia, Myanmar, Nauru, Nepal, Nowa Zelandia, Palau, Papua Nowa Gwinea, Republika Korei, Samoa, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia, Tonga, Vanuatu, Wietnam, Wyspa Cooka, Wyspy Marshala, Wyspy Salomona. (2) ESAF - Region ICAO Afryki Wschodniej i Południowej: Angola, Botswana, Burundi, Dżibuti, Erytrea, Etiopia, Kenia, Komory, Lesotho, Madagaskar, Malawi, Mauritius, Mozambik, Namibia, Republika Południowej Afryki, Rwanda, Seszele, Somalia, Suazi, Uganda, Zambia, Zimbabwe, Zjednoczona Republika Tanzanii. (3) EUR/NAT - Region ICAO Europy i Północnego Atlantyku: Albania, Algieria, Andora, Armenia, Austria, Azerbejdżan, Białoruś, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Chorwacja, Dania, Estonia, Federacja Rosyjska, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Hiszpania, Irlandia, Islandia, Kazachstan, Kirgistan, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Maroko, Monako, Niemcy, Niderlandy (włączając Antyle Holenderskie), Norwegia, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Republika Mołdawii, Rumunia, San Marino, Serbia i Czarnogóra, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Tadżykistan, Tunezja, Turcja, Turkmenistan, Ukraina, Uzbekistan, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo (włączając Kajmany, Bermudy). (4) MID - Region ICAO Bliskiego Wschodu: Afganistan, Arabia Saudyjska, Arabska Libijska Dżamahirijja, Bahrajn, Cypr, Egipt, Irak, Iran, Izrael, Jemen, Jordania, Katar, Kuwejt, Liban, Oman, Pakistan, Sudan, Syryjska Republika Arabska, Zjednoczone Emiraty Arabskie. (5) NACC - Region ICAO Ameryki Północnej, Ameryki Środkowej i Karaibów: Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Grenada, Gwatemala, Haiti, Honduras, Jamajka, Kanada, Kostaryka, Kuba, Meksyk, Nikaragua, Republika Dominikańska, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Salwador, Trinidad i Tobago, Stany Zjednoczone Ameryki. (6) SAM - Region ICAO Ameryki Południowej: Argentyna, Boliwia, Brazylia, Chile, Ekwador, Gujana, Kolumbia, Panama, Paragwaj, Peru, Surinam, Urugwaj, Wenezuela. (7) WACAF - Region ICAO Afryki Zachodniej i Wschodniej: Benin, Burkina Faso, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea-Bissau, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kongo, Liberia, Mali, Mauretania, Niger, Nigeria, Republika Środkowoafrykańska, Republika Zielonego Przylądka, Senegal, Sierra Leone, Togo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca. | |||||||||||
Z powyższej tabeli wynika, że
– liczba stwierdzonych niezgodności przypadających na jedną kontrolę u przewoźników z państw należących do NACC, APAC i EUR/NAT jest mniejsza niż średnia,
– liczba stwierdzonych niezgodności przypadająca na jedną kontrolę u przewoźników z państw należących do MID, SAM, WACAF oraz ESAF jest wyższa od średniej.
Średnia liczba stwierdzonych niezgodności wg regionów ICAO - rozwój sytuacji na przestrzeni 3 lat
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Powyższy wykres wskazuje, że w przypadku większości regionów ICAO średnia liczba stwierdzonych niezgodności (całkowita liczba stwierdzonych niezgodności/całkowita liczba kontroli) utrzymywała się w ostatnich trzech latach na stałym poziomie (EUR/NAT, NACC, MID) lub spadła (WACAF, APAC). Ameryka Południowa i Afryka Wschodnia to jedyne regiony, w przypadku których średnia liczba stwierdzonych niezgodności we wspomnianym okresie trzech lat wzrosła.
Porównanie między UE (25), ECAC a resztą świata
| Liczba stwierdzonych niezgodności (F) | Współczynnik niezgodności (Fcat./I) | |||||||||||
| Region | Liczba krajów objętych kontrolą | Liczba przewoźników objętych kontrolą | Kontrole (I) | Kat.1 (nieznaczna) | Kat. 2 (znaczna) | Kat. 3 (poważna) | Ogółem | F Kat.1/I | F Kat.2/I | F Kat.3/I | F ogółem/ I | |
| UE(25) | 25 | 369 | 2.758 | 1.903 | 1.117 | 339 | 3.359 | 0,690 | 0,405 | 0,123 | 1,218 | |
| Reszta EUROPY (państwa ECAC spoza UE) | 17 | 143 | 1.129 | 889 | 647 | 262 | 1.798 | 0,787 | 0,573 | 0,232 | 1,593 | |
| EUROPA (państwa ECAC) | 42 | 512 | 3.887 | 2.792 | 1.764 | 601 | 5.157 | 0,718 | 0,454 | 0,155 | 1,327 | |
| Państwa spoza UE | 98 | 393 | 2.643 | 2.346 | 1.901 | 777 | 5.024 | 0,888 | 0,719 | 0,294 | 1,901 | |
| Wszystkie państwa | 123 | 762 | 5.401 | 4.249 | 3.018 | 1.116 | 8.383 | 0,787 | 0,559 | 0,207 | 1,552 | |
4.4. Przypadki niezgodności stwierdzone w wyniku kontroli według pozycji listy kontrolnej
Dodatek F zawiera wyniki dotyczące każdej indywidualnej pozycji kontrolnej (III) poddanej kontroli. Wskazuje, ile razy dana pozycja kontrolna była sprawdzana, liczbę stwierdzonych niezgodności oraz współczynnik F/III. Dodatek G zawiera szczegółowe rozbicie przypadków stwierdzonych niezgodności za rok 2006 według kategorii.
4.5. Trzy główne znaczne oraz poważne niezgodności według pozycji listy kontrolnej
Lista kontrolna składa się z czterech głównych części. Część A dotyczy pozycji, które są kontrolowane w kabinie załogi statku powietrznego. Część B listy kontrolnej dotyczy pozycji, które są kontrolowane w kabinie (pasażerskiej) i obejmuje głównie wyposażenie bezpieczeństwa. Część C dotyczy ogólnego stanu technicznego statku powietrznego, który jest badany poprzez kontrolę w formie obchodu. Pozycje listy kontrolnej części D dotyczą przedziałów ładunkowych statku powietrznego oraz przewożonego ładunku.
Wszelkie ogólne przypadki stwierdzonych niezgodności nieobjęte częściami A, B, C lub D mogą być odnotowywane w ramach części E (ogólnej) listy kontrolnej.
Przy rozpatrywaniu przypadków niezgodności stwierdzonych w wyniku kontroli SAFA, szczególnej uwagi z punktu widzenia konieczności usunięcia usterek wymagają przypadki niezgodności w ramach kategorii 2 (znaczne) oraz kategorii 3 (poważne). Tabele zawarte w dodatkach D i E poniżej przedstawiają 3 główne rodzaje niezgodności kategorii 2 i 3 w stosunku do liczby kontroli.
5. DZIAŁANIA PODEJMOWANE W NASTĘPSTWIE KONTROLI NA ZIEMI
W zależności od kategorii, liczby oraz charakteru stwierdzonych niezgodności, możliwe jest podjęcie kilku rodzajów działań.
Jeżeli stwierdzone niezgodności wskazują, że bezpieczeństwo statku powietrznego oraz osób znajdujących się w nim jest zagrożone, wymagane będą działania naprawcze. Zazwyczaj kapitan statku powietrznego jest proszony o usunięcie poważnych usterek, o których został poinformowany. W rzadkich przypadkach, w których inspektorzy mają podstawy, by sądzić, że kapitan statku powietrznego nie zamierza podjąć koniecznych działań w odniesieniu do zgłoszonych usterek, kontrolerzy dokonują urzędowego uziemienia statku powietrznego. Urzędowy akt uziemienia wydany przez państwo kontroli oznacza, że statek powietrzny jest objęty zakazem dalszego lotu do momentu podjęcia odpowiednich działań naprawczych.
Kolejnym rodzajem działań są "działania naprawcze warunkujące dopuszczenie do lotu". Zanim statek powietrzny zostanie dopuszczony do dalszego lotu, konieczne jest przeprowadzenie działań naprawczych mających na celu usunięcie wykrytej usterki.
W innych przypadkach statek powietrzny może zostać dopuszczony do lotu z zastrzeżeniem ograniczeń eksploatacyjnych. Ograniczenia takie mogą być wprowadzone np. w przypadku usterki foteli pasażerskich. W przypadku tego rodzaju usterki eksploatacja statku powietrznego jest możliwa pod warunkiem, że wadliwe fotele nie będą zajmowane przez pasażerów.
Standardową praktyką jest poinformowanie kapitana statku powietrznego, który został właśnie poddany kontroli, o stwierdzonych niezgodnościach. Ponadto informacje na temat stwierdzonych niezgodności kategorii 2 i kategorii 3 są przekazywane właściwemu organowi lotnictwa cywilnego oraz macierzystemu portowi lotniczemu przewoźnika wraz z żądaniem podjęcia odpowiednich działań zapobiegających powtórnemu wystąpieniu niezgodności.
Realizacja celu programu WE SAFA w możliwie najszerszym zakresie wymaga ścisłej współpracy z organami lotnictwa cywilnego wszystkich tych państw, których przewoźnicy lotniczy oraz statki powietrzne są objęte kontrolami SAFA. W ramach swoich obowiązków w zakresie nadzoru bezpieczeństwa swoich krajowych przewoźników lotniczych, zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami bezpieczeństwa, organy lotnictwa cywilnego mają za zadanie zapewnić prawidłową realizację działań naprawczych zmierzających do usunięcia niezgodności zgłoszonych w wyniku kontroli SAFA.
W niektórych przypadkach, jeżeli nieprawidłowości stwierdzone w odniesieniu do danego statku powietrznego uznaje się za poważne, poszczególne państwa uczestniczące w programie SAFA mogą podjąć decyzję o wstrzymaniu zezwolenia na wejście danego statku powietrznego w przestrzeń powietrzną tego kraju. Oznacza to, że dany statek powietrzny jest objęty zakazem lądowania na lotniskach oraz poruszania się w przestrzeni powietrznej tego państwa. Zakaz może zostać cofnięty, jeśli przewoźnik korzystający z danego statku powietrznego dowiedzie, że zgłoszone problemy zostały odpowiednio usunięte. Zatem tego rodzaju ograniczenie zezwolenia na wejście w przestrzeń powietrzną może mieć, i zazwyczaj ma, charakter tymczasowy.
W kwestiach związanych ze wspomnianym zakazem oraz jego późniejszym cofnięciem państwa członkowskie SAFA, należące jednocześnie do Wspólnoty Europejskiej, są zobowiązane postępować zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 ustanawiającego wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów na terytorium Wspólnoty.
| Liczba kontroli | 5.401 | |
| Liczba stwierdzonych niezgodności | 8.383 | |
| Informacje przekazane właściwemu organowi i przewoźnikowi | 1.441 | |
| Ograniczenie eksploatacji statku powietrznego | 47 | |
| PODJĘTE DZIAŁANIA | Działania naprawcze warunkujące dopuszczenie do lotu | 722 |
| Uziemienie statku powietrznego | 7 | |
| Zakaz wchodzenia w przestrzeń powietrzną | 4(1) | |
| (1) Z wyłączeniem zakazów/ograniczeń eksploatacyjnych nałożonych przez WE na mocy rozporządzenia (WE) nr 2111/2005. | ||
APPENDIX A
Data collection by SAFA programme Participating States (April-December2006)
APPENDIX B
List of States of inspected operators
APPENDIX C
Aircraft types inspected (by manufacturer)
Large airliners (over 100 seats)
APPENDIX D
Operators inspected
APPENDIX E
Results (findings & inspections) per Inspection Item
APPENDIX F