Sprawozdanie dotyczące sprawozdania finansowego Eurojustu za rok budżetowy 2013 wraz z odpowiedziami Eurojustu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.442.282

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 grudnia 2014 r.

SPRAWOZDANIE

dotyczące sprawozdania finansowego Eurojustu za rok budżetowy 2013 wraz z odpowiedziami Eurojustu

(2014/C 442/33)

(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2014 r.)

WPROWADZENIE

1. Europejska Jednostka Współpracy Sądowej (zwana dalej "Eurojust") z siedzibą w Hadze została ustanowiona decyzją Rady 2002/187/WSiSW ¹ w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością zorganizowaną. Jej zadaniem jest poprawa koordynacji dochodzeń i ścigania w sprawach obejmujących terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jak również państw trzecich ² .

INFORMACJE LEŻĄCE U PODSTAW POŚWIADCZENIA WIARYGODNOŚCI

2. Przyjęte przez Trybunał podejście kontrolne obejmuje analityczne procedury kontrolne, bezpośrednie badanie transakcji oraz ocenę kluczowych mechanizmów kontrolnych w stosowanych przez Eurojust systemach nadzoru i kontroli. Elementami uzupełniającymi to podejście są dowody uzyskane na podstawie prac innych kontrolerów (w stosownych przypadkach) oraz analiza oświadczeń kierownictwa.

POŚWIADCZENIE WIARYGODNOŚCI 3. Na mocy postanowień art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Trybunał zbadał: a) roczne sprawozdanie finansowe Eurojustu obejmujące sprawozdanie finansowe ^3 oraz sprawozdanie z wykonania budżetu ^4 za rok budżetowy zakończony dnia 31 grudnia 2013 r., jak również b) legalność i prawidłowość transakcji leżących u podstaw tego sprawozdania. Zadania kierownictwa 4. Kierownictwo odpowiada za sporządzenie i rzetelną prezentację rocznego sprawozdania finansowego Eurojustu oraz za legalność i prawidłowość transakcji leżących u jego podstaw ^5 : a) Zadania kierownictwa w zakresie rocznego sprawozdania finansowego Eurojustu obejmują: zaprojektowanie, wdrożenie i utrzymywanie systemu kontroli wewnętrznej umożliwiającego sporządzenie i rzetelną prezentację sprawozdania finansowego, które nie zawiera istotnych zniekształceń spowodowanych nadużyciem lub błędem, a także wybór i stosowanie właściwych zasad (polityki) rachunkowości na podstawie zasad rachunkowości przyjętych przez księgowego Komisji ^6 oraz sporządzanie szacunków księgowych, które są racjonalne w danych okolicznościach. Dyrektor zatwierdza roczne sprawozdanie finansowe Eurojustu po tym, jak zostanie ono sporządzone przez księgowego Eurojustu na podstawie wszystkich dostępnych informacji. Do sprawozdania finansowego księgowy dołącza oświadczenie, w którym stwierdza między innymi, czy uzyskał wystarczającą pewność, że daje ono prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji finansowej Eurojustu we wszystkich istotnych aspektach. b) Zadania kierownictwa w zakresie legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń i zgodności z zasadą należytego zarządzania finansami obejmują zaprojektowanie, wdrożenie i utrzymywanie skutecznego i wydajnego systemu kontroli wewnętrznej, w tym właściwego nadzoru, jak również podejmowanie odpowiednich działań w celu zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz - w razie konieczności - wszczynanie postępowań sądowych w celu odzyskania nienależnie wypłaconych lub niewłaściwie wykorzystanych środków finansowych. Zadania Trybunału 5. Zadaniem Trybunału jest przedstawienie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ^7 , na podstawie przeprowadzonej przez siebie kontroli, poświadczenia wiarygodności dotyczącego rocznego sprawozdania finansowego Eurojustu oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw tego sprawozdania. Trybunał przeprowadza kontrolę zgodnie z wydanymi przez IFAC Międzynarodowymi Standardami Rewizji Finansowej i kodeksem etyki oraz z Międzynarodowymi Standardami Najwyższych Organów Kontroli wydanymi przez INTOSAI (ISSAI). Zgodnie z tymi standardami Trybunał zobowiązany jest zaplanować i przeprowadzić kontrolę w taki sposób, aby uzyskać wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Eurojustu nie zawiera istotnych zniekształceń, a leżące u jego podstaw transakcje są legalne i prawidłowe. 6. W ramach kontroli stosuje się procedury mające na celu uzyskanie dowodów kontroli potwierdzających kwoty i informacje zawarte w rocznym sprawozdaniu finansowym oraz legalność i prawidłowość transakcji leżących u jego podstaw. Dobór procedur zależy od osądu kontrolera, w tym od oceny ryzyka wystąpienia - w wyniku nadużycia lub błędu - istotnego zniekształcenia w rocznym sprawozdaniu finansowym lub istotnej niezgodności transakcji leżących u podstaw tego sprawozdania z wymogami przepisów Unii Europejskiej. W celu zaprojektowania procedur kontroli odpowiednich w danych okolicznościach kontroler, dokonując oceny ryzyka, bierze pod uwagę system kontroli wewnętrznej w zakresie dotyczącym sporządzania i rzetelnej prezentacji rocznego sprawozdania finansowego oraz systemy nadzoru i kontroli wprowadzone celem zapewnienia legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw tego sprawozdania. Kontrola obejmuje także ocenę stosowności przyjętych zasad (polityki) rachunkowości oraz racjonalności sporządzonych szacunków księgowych, a także ocenę ogólnej prezentacji rocznego sprawozdania finansowego. 7. Trybunał uznał, że uzyskane dowody kontroli stanowią wystarczającą i odpowiednią podstawę do wydania poświadczenia wiarygodności. Opinia na temat wiarygodności rozliczeń 8. W opinii Trybunału roczne sprawozdanie finansowe Eurojustu przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2013 r. oraz wyniki transakcji i przepływy pieniężne za kończący się tego dnia rok, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji. Opinia na temat legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń 9. W opinii Trybunału transakcje leżące u podstaw rocznego sprawozdania finansowego Eurojustu za rok budżetowy zakończony w dniu 31 grudnia 2013 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach.

10. Przedstawione poniżej uwagi nie podważają opinii Trybunału.

UWAGI DOTYCZĄCE ZARZĄDZANIA BUDŻETEM

11. Poziom środków, na które zaciągnięto zobowiązania, wynosił w poszczególnych tytułach pomiędzy 99 % a 98 % całości środków, co sugeruje, że zobowiązania prawne zaciągano w sposób terminowy. W tytule III (wydatki operacyjne) poziom środków, na które zaciągnięto zobowiązania, przeniesionych na 2014 r. był jednak wysoki i wyniósł 2 341 825 euro (32 %). Było to przede wszystkim następstwem opóźnień związanych z przekazaniem wewnętrznego zarządzania oprogramowaniem nowemu podmiotowi pod koniec roku. Ponadto zwroty kosztów w ramach programów dotacji, które służyły wsparciu wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, przypadały dopiero w 2014 r.

12. W 2013 r. Agencja dokonała 49 przesunięć budżetowych dotyczących 101 pozycji budżetowych. Sugeruje to uchybienia w planowaniu i wykonaniu budżetu.

DZIAŁANIA PODJĘTE W ZWIĄZKU Z ZESZŁOROCZNYMI UWAGAMI

13. Przegląd działań naprawczych podjętych w wyniku uwag zgłoszonych przez Trybunał w roku poprzednim przedstawiono w załączniku I.

Niniejsze sprawozdanie zostało przyjęte przez Izbę IV, której przewodniczył Milan Martin CVIKL, członek Trybunału Obrachunkowego, na posiedzeniu w Luksemburgu w dniu 1 lipca 2014 r.

	W imieniu Trybunału Obrachunkowego
	Vítor Manuel da SILVA CALDEIRA
	Prezes

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Działania podjęte w związku z zeszłorocznymi uwagami

Rok	Uwagi Trybunału	Działania naprawcze (zrealizowane/w trakcie realizacji/ niepodjęte/brak danych lub nie dotyczy)
2011	W sprawozdaniu za rok budżetowy 2010 Trybunał odnotował, że należy rozważyć ponowne zdefiniowanie zadań i obowiązków dyrektora i Kolegium Eurojustu, aby uniknąć pokrywania się ich obowiązków wynikających z rozporządzenia ustanawiającego ^(1). W 2011 r. nie podjęto żadnych działań naprawczych w tym zakresie.	w trakcie realizacji
2011	Eurojust nie przyjął jeszcze wszystkich przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego ^(2).	zrealizowane
2012	W 2008 r. podpisano umowę ramową na usługi w zakresie ochrony, którą zmieniono w roku 2009. Zmiana formuły kalkulacji cen doprowadziła do ich stopniowego zwiększenia nawet o 22 %, podczas gdy w pierwotnej umowie ramowej przewidziano maksymalny wzrost w wysokości 4 %. Łączny wzrost cen powyżej pułapu wynoszącego 4 % wyniósł w latach 2008-2012 około 440 000 euro, z czego około 68 000 euro wypłacono w 2012 r. Tak znaczny wzrost może podważać przejrzystość i obiektywność pierwotnego postępowania o udzielenie zamówienia i prowadzić do zakłóceń konkurencji.	nie dotyczy
2012	Przejrzystość procedur naboru pracowników wymaga dalszej poprawy. Brak dowodów, że pytania na egzaminy i rozmowy kwalifikacyjne były ustalone przed rozpoczęciem przeglądu kandydatur przez komisję selekcyjną oraz że wagi egzaminów pisemnych i rozmów kwalifikacyjnych zostały ustalone przed przeglądem kandydatur.	zrealizowane
^(1) Art. 28, 29, 30 i 36 decyzji 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, s. 44) i decyzją 2009/426/WSiSW (Dz.U. L 138 z 4.6.2009, s. 14). ^(2) Przepisów wykonawczych brakuje dla następujących dziedzin: "Zmiana klasyfikacji", "Zapytania administracyjne i procedura dyscyplinarna", "Praca w niepełnym wymiarze czasu", "Dzielenie etatu", "Zarządzanie średniego szczebla", "Tymczasowe obsadzenie stanowisk kierowniczych", "Ocena wyższej kadry zarządzającej", "Wczesne przejście na emeryturę z zachowaniem uprawnień do świadczeń emerytalnych", "Urlop", "Komitet pracowniczy", "Przewodnik w zakresie podróży służbowych".

ZAŁĄCZNIK  II

Eurojust (Haga) Kompetencje i zadania

Zakres kompetencji Unii według Traktatu (art. 85 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej)	Zadaniem Eurojustu jest wspieranie oraz wzmacnianie koordynacji i współpracy między krajowymi organami w walce z poważną przestępczością transgraniczną, która dotyka Unię Europejską.
Kompetencje Eurojustu (określone w art. 3, 5, 6 i 7 decyzji Rady 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW i decyzją 2009/ 426/WSiSW)	Cele Art. 3 decyzji Rady 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW i decyzją 2009/426/WSiSW W kontekście dochodzenia i ścigania przestępczości określonej w art. 4, w odniesieniu do poważnej przestępczości, w szczególności przestępczości zorganizowanej, dotyczącej dwóch lub więcej państw członkowskich, celami Eurojustu są: a) stymulowanie i poprawa koordynacji między właściwymi władzami państw członkowskich w zakresie prowadzenia dochodzeń i ścigania w państwach członkowskich, z uwzględnieniem wszelkich wniosków składanych przez właściwe władze państwa członkowskiego i wszelkich informacji dostarczonych przez organy właściwe na podstawie przepisów przyjętych w ramach Traktatów; b) poprawa współpracy między właściwymi władzami państw członkowskich, w szczególności ułatwianie realizacji wniosków i decyzji dotyczących współpracy sądowej, w tym również jeżeli chodzi o instrumenty służące wdrożeniu zasady wzajemnego uznawania; c) wspieranie na inne sposoby właściwych władz państw członkowskich w celu usprawnienia prowadzonych przez nie dochodzeń i ścigania. Zadania Art. 5 decyzji Rady 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW i decyzją 2009/426/WSiSW 1. W celu realizacji swoich celów Eurojust wypełnia zadania: a) poprzez jednego lub więcej odpowiednich przedstawicieli krajowych zgodnie z art. 6; lub b) jako Kolegium, zgodnie z art. 7: (i) na wniosek jednego lub więcej przedstawicieli krajowych, których dotyczy sprawa objęta działaniem Eurojustu; lub (ii) gdy sprawa wymaga dochodzenia lub ścigania, które wywołują następstwa na poziomie Unii lub które mogą dotyczyć innych państw członkowskich niż te, które są bezpośrednio zainteresowane; lub (iii) gdy w grę wchodzi pytanie o charakterze ogólnym, dotyczące osiągnięcia jego celów; lub (iv) gdy jest to inaczej przewidziane w niniejszej decyzji. 2. Po wypełnieniu zadania Eurojust wskaże, czy działa poprzez jednego czy więcej przedstawicieli krajowych, w rozumieniu art. 6, czy jako Kolegium w rozumieniu art. 7. Art. 6 decyzji Rady 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW i decyzją 2009/426/WSiSW 1. Gdy Eurojust działa poprzez swych przedstawicieli krajowych: a) może, podając powody swojego działania, występować do właściwych władz odnośnych państw członkowskich o: (i) podjęcie dochodzenia lub ścigania za określone czyny; (ii) uznanie, iż jedno z nich może mieć lepsze możliwości podjęcia dochodzenia lub ścigania za określone czyny; (iii) koordynowanie między właściwymi władzami zainteresowanych państw członkowskich; (iv) ustanowienie wspólnego zespołu śledczego zgodnie z odpowiednimi instrumentami współpracy; (v) dostarczanie wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania jego zadań; (vi) zastosowanie specjalnych technik śledczych; (vii) podjęcie jakichkolwiek innych działań uzasadnionych potrzebami postępowania karnego; b) zapewnia, by właściwe władze zainteresowanych państw członkowskich informowały się wzajemnie na temat dochodzenia i ścigania, o których zostały poinformowane; c) pomaga właściwym władzom państw członkowskich, na ich wniosek, w zapewnieniu najlepszej możliwej współpracy w dochodzeniu i ściganiu; d) udziela pomocy w celu ulepszenia współpracy między właściwymi władzami państwowymi; e) współpracuje i konsultuje się z Europejską Siecią Sądową, w tym wykorzystuje jej bazę danych i przyczynia się do jej udoskonalenia; f) wspomaga, we wszystkich przypadkach wymienionych w art. 3 ust. 2 i 3 oraz za zgodą Kolegium, postępowanie dochodzeniowe i ściganie prowadzone przez właściwe organy tylko jednego państwa członkowskiego. 2. Państwa członkowskie dbają o to, by właściwe władze krajowe bez zbędnej zwłoki podejmowały działania w sprawie wniosków złożonych na podstawie niniejszego artykułu. Art. 7 decyzji Rady 2002/187/WSiSW, zmienionej decyzją 2003/659/WSiSW i decyzją 2009/426/WSiSW 1. Gdy Eurojust występuje jako Kolegium: a) może, w związku z rodzajami przestępstw określonymi w art. 4 ust. 1, podając powody, wnioskować, by właściwe władze zainteresowanych państw członkowskich: (i) podjęły postępowanie przygotowawcze lub ściganie za określone czyny; (ii) uznały, iż jedno z nich może znajdować się w lepszej sytuacji dla podjęcia dochodzenia lub ścigania za określone czyny; (iii) koordynowały właściwe władze zainteresowanych państw członkowskich; (iv) ustanowiły wspólny zespół dochodzeniowy zgodny z odpowiednimi instrumentami współpracy; (v) dostarczyły mu wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania zadań; b) zapewnia, by właściwe władze państw członkowskich informowały się wzajemnie na temat dochodzenia i ścigania, o których zostały poinformowane i które wywołują następstwa na poziomie Unii lub które mogą mieć wpływ na inne, niezainteresowane bezpośrednio państwa członkowskie; c) pomaga właściwym władzom państw członkowskich, na ich wniosek, w zapewnieniu najlepszej możliwej współpracy w dochodzeniu i ściganiu; d) zapewnia pomoc w celu poprawy współpracy między właściwymi władzami państw członkowskich, w szczególności na podstawie analiz Europolu; e) współpracuje i konsultuje się z Europejską Siecią Sądową, w tym wykorzystuje jej bazę danych i przyczynia się do jej udoskonalenia; f) może wspomagać Europol, w szczególności dostarczając opinii opartych na analizach przeprowadzonych przez Europol; g) może dostarczać wsparcia logistycznego w przypadkach określonych w lit. a), c) i d). Wsparcie logistyczne może polegać na pomocy w tłumaczeniu pisemnym lub ustnym oraz organizacji spotkań koordynacyjnych. 2. Jeżeli co najmniej dwóch przedstawicieli krajowych ma odmienne zdanie co do tego, w ramach której jurysdykcji należy wszcząć dochodzenie lub ściganie zgodnie z art. 6, a zwłaszcza z art. 6 ust. 1 lit. c), Kolegium zostaje poproszone o wydanie niewiążącej pisemnej opinii w tej sprawie, pod warunkiem że zainteresowanym właściwym władzom krajowym nie udało się rozwiązać danej kwestii za obopólnym porozumieniem. Opinia Kolegium zostaje bezzwłocznie przekazana zainteresowanym państwom członkowskim. Niniejszy ustęp nie narusza przepisów ust. 1 lit. a) ppkt (ii). 3. Niezależnie od przepisów aktów prawnych w zakresie współpracy sądowej przyjętych przez Unię Europejską, właściwe władze mogą zgłosić Eurojustowi powtarzające się przypadki odmowy lub trudności związane z wykonaniem wniosków i decyzji dotyczących współpracy sądowej, w tym również dotyczących instrumentów służących wdrożeniu zasady wzajemnego uznawania, i wystąpić do Kolegium o wydanie niewiążącej pisemnej opinii w tej sprawie, pod warunkiem że właściwym władzom krajowym nie udało się rozwiązać danej kwestii za obopólnym porozumieniem lub przy pomocy właściwych przedstawicieli krajowych. Opinia Kolegium zostaje bezzwłocznie przekazana zainteresowanym państwom członkowskim.
Zarządzanie (art. 2, 9, 23, 28, 29 i 36 decyzji ustanawiającej Eurojust 2002/187/ WSiSW; art. 3 regulaminu Eurojustu)	Kolegium Kolegium odpowiedzialne jest za organizację i działanie Eurojustu. Kolegium składa się z przedstawicieli krajowych oddelegowanych przez każde państwo członkowskie zgodnie z jego systemem prawnym. Są to prokuratorzy, sędziowie lub funkcjonariusze policji o równoważnych kompetencjach. Kolegium wybiera swojego przewodniczącego spośród przedstawicieli krajowych. Dyrektor Dyrektor administracyjny mianowany jest większością dwóch trzecich głosów przez Kolegium. Wspólny organ nadzorczy Nadzoruje przetwarzanie danych osobowych. Kontrola zewnętrzna Europejski Trybunał Obrachunkowy. Organ udzielający absolutorium z wykonania budżetu Parlament Europejski działający na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną.
Środki udostępnione Eurojustowi w roku 2013 (2012)	Budżet ostateczny 32,4 (33,3) mln euro, w tym dochody przeznaczone na określony cel Zatrudnienie na dzień 31 grudnia 2013 r. Przedstawiciele krajowi: 28 (z których dwóch pracuje w państwach członkowskich) (27, z których dwóch pracuje w państwach członkowskich) Zastępcy przedstawicieli krajowych: 20 (z których 11 pracuje w państwach członkowskich) (17, z których 10 pracuje w państwach członkowskich) Asystenci przedstawicieli krajowych: 21 (z których 8 pracuje w państwach członkowskich) (22, z których 11 pracuje w państwach członkowskich) Pracownicy zatrudnieni na czas określony: 203 (188) Pracownicy kontraktowi: 27 (29) Oddelegowani eksperci krajowi: 14 (18)
Produkty i usługi w roku 2013 (2012)	Liczba spotkań koordynacyjnych: 206 (194) Łączna liczba spraw: 1 576 (1 533) Nadużycia finansowe: 472 (382) ^(1) (Mobilna) przestępczość zorganizowana: 264 (231) ^(1) Handel narkotykami: 248 (263) ^(1) Pranie brudnych pieniędzy: 202 (144) ^(1) Nielegalna imigracja i handel ludźmi: 110 (89) ^(1) Korupcja: 56 (30) ^(1) Cyberprzestępczość: 29 (42) ^(1) Terroryzm: 17 (32) ^(1) Przestępstwa kryminalne na szkodę interesów finansowych UE: 15 (27) ^(1)
(1) Wykaz przestępstw wykorzystywany przy klasyfikacji spraw jest odzwierciedleniem priorytetów Eurojustu na 2013 r. Źródło: informacje przekazane przez Eurojust.

ODPOWIEDZI EUROJUSTU

11. Eurojust uznaje fakt, że przeniesienia w 2014 r. na poczet tytułu III są stosunkowo wysokie, jednak odnosi się do uzasadnień dostarczonych przez Sąd. Eurojust zachowuje czujność, aby uniknąć nieuzasadnionych przeniesień.

12. Eurojust przyjmuje uwagi i wdrożył już wytyczne Sądu poprzez zmniejszenie o 26,4 % liczby linii budżetu stosowanych w roku obrotowym 2014.

¹ Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1.

² Do celów informacyjnych w załączniku II skrótowo przedstawiono kompetencje i działania Eurojustu.

³ Sprawozdanie finansowe składa się z bilansu oraz rachunku wyniku ekonomicznego, rachunku przepływów pieniężnych, zestawienia zmian w aktywach netto oraz opisu znaczących zasad (polityki) rachunkowości i informacji dodatkowej.

⁴ Sprawozdanie z wykonania budżetu obejmuje rachunek wyniku budżetowego wraz z załącznikiem.

⁵ Art. 39 i 50 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 (Dz.U. L 328 z 7.12.2013, s. 42).

⁶ Zasady rachunkowości przyjęte przez księgowego Komisji opierają się na Międzynarodowych Standardach Rachunkowości Sektora Publicznego (IPSAS) wydanych przez Międzynarodową Federację Księgowych, a w kwestiach nimi nieobjętych - na Międzynarodowych Standardach Rachunkowości (MSR)/Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) wydanych przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości.

⁷ Art. 107 rozporządzenia (UE) nr 1271/2013.