Sprawa T-9/23: Skarga wniesiona w dniu 9 stycznia 2023 r. - Koppers Denmark/Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.179.51/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 maja 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 9 stycznia 2023 r. - Koppers Denmark/Komisja
(Sprawa T-9/23)

Język postępowania: angielski

(2023/C 179/76)

(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Koppers Denmark (Nyborg, Dania) i 9 innych (przedstawiciele: R. Cana, E. Mullier i H. Widemann, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

- stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia 1  w zakresie, w jakim przewiduje ono ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych;

- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania; i

- zarządzenie wszelkich innych środków wymaganych prawem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 14 ust. 4, art. 58 ust. 2 i art. 58 ust. 3 rozporządzenia 528/2012 2 , działając ultra vires/przekraczając swoje kompetencje i naruszając uzasadnione oczekiwania strony skarżącej poprzez ustanowienie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja dopuściła się oczywistych błędów w ocenie i naruszyła zasadę pewności prawa oraz obowiązek uzasadnienia, poprzez ustanowienie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę pewności prawa i zasadę uzasadnionych oczekiwań, poprzez ustanowienie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych mimo że nie ustała istnienia "poważnych obaw", odchodząc tym samym od własnych wytycznych.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 1 ust. 1 rozporządzenia 528/2012 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej poprzez ustanowienie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych.

5. Zarzut piąty dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę pewności prawa, dokonała błędnych ustaleń faktycznych i dopuściła się oczywistych błędów w ocenie, nie uwzględniając wszystkich istotnych informacji przy wprowadzaniu w zaskarżonym rozporządzeniu wymogu oznakowania w odniesieniu do warunków przechowywania wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych.

6. Zarzut szósty dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 67-68, 129 i pozycję 31 załącznika XVII do rozporządzenia REACH 3  oraz nie uwzględniła wszystkich istotnych informacji i przekroczyła kompetencje służące jej na podstawie art. 14 ust. 4 rozporządzenia 528/2012, poprzez ustanowienie w zaskarżonym rozporządzeniu ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu wyrobów poddanych działaniu produktów biobójczych, zawężając ograniczenia obowiązujące na podstawie rozporządzenia REACH.

1 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/1950 z dnia 14 października 2022 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia kreozotu jako substancji czynnej przeznaczonej do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 8 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. 2022, L 269, s.1).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. 2012, L 167, p.1).
3 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 2006, L 396, s.1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.