Sprawa T-87/06: Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2006 r. - L'Oréal przeciwko OHIM.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.108.27/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 maja 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2006 r. - L'Oréal przeciwko OHIM

(Sprawa T-87/06)

(2006/C 108/49)

Język skargi: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: L'Oréal S.A. (Paryż, Francja) [Przedstawiciel: X. Bufet Delmas d'Autane, lawyer]

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Revlon (Suisse) S.A. (Schlieren, Szwajcaria)

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 9 stycznia 2006 r. wydanej w postępowaniu odwoławczym R 216/2003-4 dotyczącym postępowania w sprawie sprzeciwu B216087 (zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 1 011 626),

– obciążenie OHIM kosztami poniesionymi we wszystkich postępowaniach dotyczących tej sprawy (w szczególności w postępowaniu w sprawie skargi i w postępowaniu odwoławczym).

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy "FLEXI DESIGN" dla towarów z klasy 3 - zgłoszenie nr 1 011 626

Właściciel znaku lub oznaczenia,

na które powołano się w sprzeciwie: Revlon (Suisse) S.A.

Znak lub oznaczenie,

na które powołano się w sprzeciwie: Krajowy słowny znak towarowy "FLEX" dla towarów z klas 3 i 34

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu dla wszystkich zaskarżonych towarów

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 15 i 43 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ przedstawiony przez Revlon (Suisse) S.A. dowód nie może zostać uznany za skuteczny dowód rzeczywistego używania słownego znaku towarowego "FLEX" w rozpatrywanym okresie czasu ani w Zjednoczonym Królestwie, ani we Francji.

Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia, jako że brak jest podobieństwa spornych znaków towarowych, a w konsekwencji brak jest również prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.