Sprawa T-86/22: Skarga wniesiona w dniu 15 lutego 2022 r. - Associazione "Terra Mia Amici No Tap"/BEI

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.165.36

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 kwietnia 2022 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 lutego 2022 r. - Associazione "Terra Mia Amici No Tap"/BEI

(Sprawa T-86/22)

Język postępowania: włoski

(2022/C 165/45)

(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2022 r.)

Strony

Strona skarżąca: Associazione "Terra Mia Amici No Tap" (Melendugno, Włochy) (przedstawiciel: A. Calò, avvocato)

Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że Europejski Bank Inwestycyjny niesłusznie uznał za niedopuszczalny i przedawniony wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożony przez stowarzyszenie występujące po stronie skarżącej;

- nakazanie Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu wydania decyzji cofnięciu finansowania przyznanego spółce TAP AG;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy niedopuszczalności skargi o ponowne rozpatrzenie sprawy.

- strona skarżąca podnosi w tym względzie, że doszło do naruszenia Konwencji z Aarhus, rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 ¹  i rozporządzenia (UE) nr 2021/1767 ² , pkt 1, 6 i 9 preambuły do oświadczenia w sprawie zasad i norm polityki środowiskowej i społecznej EBI. Dokładniej EBI powinien był cofnąć przyznane finansowanie zważywszy, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczył aktu administracyjnego w rozumieniu prawa ochrony środowiska.

2. Zarzut drugi dotyczy przedawnienia prawa do wniesienia skargi o ponowne rozpatrzenie sprawy w związku z upływem terminu.

- Strona skarżąca podnosi w tym względzie, że doszło do naruszenia Konwencji z Aarhus, rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 i rozporządzenia (UE) nr 2021/1767, pkt 1, 6 i 9 preambuły do oświadczenia w sprawie zasad i norm polityki środowiskowej i społecznej EBI. Dokładniej, EBI nie cofnął finansowania, co stanowi akt nowy, autonomiczny i odrębny od aktu, na mocy którego finansowanie zostało wcześniej przyznane, a w każdym razie sześciotygodniowy termin na złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy powinien był rozpocząć bieg w dniu rozpoczęcia prac, ponieważ beneficjent był zobowiązany do tej daty dostosować się do norm EBI.

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia pkt 36 oświadczenia w sprawie zasad i norm polityki środowiskowej i społecznej EBI z 2009 r.

- W tym względzie strona skarżąca precyzuje, że pkt 36 EBI przewiduje, aby wszystkie finansowane przedsięwzięcia pozostawały co najmniej w zgodzie z:

- obowiązującymi przepisami krajowymi w dziedzinie ochrony środowiska;

- obowiązującymi przepisami UE w dziedzinie ochrony środowiska, w szczególności [dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. 2012, L 26, s. 1); zwaną dalej "]dyrektywą OOŚ["] i dyrektywami dotyczącymi ochrony przyrody, a także dyrektywami sektorowymi i "przekrojowymi";

- zasadami i normami konwencji międzynarodowych w dziedzinie środowiska będących integralną częścią porządku prawnego UE.

Podczas gdy w tej sprawie żaden z tych wymogów nie został spełniony.

W rzeczywistości udowodniono następujące naruszenia:

a. przepisów prawa Unii w dziedzinie środowiska, a w szczególności:

i. motywu 36 w związku z art. 4 i 14 rozporządzenia [Parlamentu Europejskiego i Rady] (UE) nr 347/2013 [z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 Dz.U. 2013, L 115,

s. 39)] (brak analizy kosztów i korzyści);

ii. motywu 31 rozporządzenia (UE) nr 347 w związku z art. 5 ust. 1 i załącznikiem IV przypis 1 do dyrektywy 2011/92/UE (skumulowane oddziaływania zewnętrzne);

iii. motywu 31 rozporządzenia (UE) nr 347/2013 w związku z art. 5 ust. 1 i załącznikiem IV przypis 1 do dyrektywy 2011/92/UE (skumulowane oddziaływania wewnętrzne) - Zakaz "Salami Slicing" [krojenia salami];

iv. art. 2 ust. 1 dyrektywy 2011/92/UE, art. 6 ust. 3 i 4 [dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. 2012, L 26 s. 1)] dyrektywy siedliskowej;

v. art. 4 ust. 4 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady] 2009/147[/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. 2010, L 20 s. 7)], dyrektywy ptasiej;

vi. motywu 30 i art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1367/2006 w związku z art. 6 dyrektywy OOŚ (przejrzystość i uczestnictwo);

vii. motywu 28 w związku z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 347/2013 (rozporządzenie siedliskowe);

viii. art. 191 ust. 1 TFUE w związku z oświadczeniem w sprawie zasad i norm polityki środowiskowej i społecznej EBI zatwierdzonym przez Radę Gubernatorów EBI w dniu 3 lutego 2009 r.

b. przepisów prawa włoskiego a w szczególności:

i. Decreto legislativo 42/2004 di recepimento della Convenzione sul paesaggio articolo 26 [art. 26 dekretu ustawodawczego 42/2004 transponującego konwencję krajobrazową];

ii. Decreto legislativo 42/2004 di recepimento della Convenzione sul paesaggio articolo 146 [art. 146 dekretu ustawodawczego 42/2004 transponującego konwencję krajobrazową];

iii. Articolo 14-ter della legge 7 agosto 1990 n. 241 Conferenza dei servizi [art. 14 ustawy nr 241 z dnia 7 sierpnia 1990 r. konferencja usług];

iv. Prescrizione A57 del DM di compatibilità ambientale 223/14 [Zalecenie A57 dekretu ministerialnego w zakresie zgodności ze środowiskiem nr 223/14;];

v. Decreto legislativo 152/06 Mancate sanzioni [dekret ustawodawczy 152/06 (brak sankcji)];

vi. Articolo 452 quater del codice Penale (disastro ambientale) [art. 452c kodeksu karnego (szkoda środowiskowa)].

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia rozporządzenia (UE) nr 347/2013;

- Strona skarżąca podnosi w tym względzie, że nie przeprowadzono żadnej stosownej analizy kosztów i korzyści.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2006, L 264, s. 13).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1767 z dnia 6 października 2021 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2021, L 56, s. 1).