Sprawa T-843/19: Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2019 r. - Correia/EKES.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.45.93

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 lutego 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2019 r. - Correia/EKES

(Sprawa T-843/19)

Język postępowania: francuski

(2020/C 45/79)

(Dz.U.UE C z dnia 10 lutego 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Paula Correia (Woluwe-Saint-Étienne, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i M. Vandenbussche)

Strona pozwana: Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie dopuszczalności i zasadności niniejszej skargi; w konsekwencji:

- stwierdzenie nieważności decyzji przyjętej w nieznanej dacie, o której skarżąca dowiedziała się w dniu 12 kwietnia 2019 r., o nieprzyznaniu jej awansu/braku zmiany jej zaszeregowania w 2019 r.;

- nakazanie naprawienia wyrządzonej krzywdy oszacowanej ex aequo i bono na kwotę 2 000 EUR;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia gwarancji proceduralnych określonych w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i naruszenia zasady niedyskryminacji. Skarżąca twierdzi, że sposób, w jaki Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny przyjmuje decyzje dotyczące awansu i zmiany zaszeregowania członków personelu tymczasowego sekretariatów grup i, zwłaszcza, sekretariatu grupy I, narusza gwarancje proceduralne określone w art. 41 karty. Sytuacja taka ma miejsce w szczególności w wypadku decyzji o nieawansowaniu/zmianie zaszeregowania skarżącej w 2019 r. i w pozostałych latach. Przede wszystkim decyzja ta jest bowiem pozbawiona jakiegokolwiek uzasadnienia. Następnie w żadnym przepisie, żadnej ogólnej decyzji lub powiadomieniu przekazanym skarżącej lub, bardziej ogólnie członkom personelu tymczasowego grup, lub grupy I, nie wskazano, jakie są kryteria przyjęte i stosowane w celu identyfikacji wśród członków personelu tymczasowego tych, którzy zostaną awansowani lub zostanie im zmienione zaszeregowanie. Brak kryteriów, gwarancji równego traktowania, informacji i uzasadnienia jest tym bardziej niezgodny z wymogami art. 41 karty ze względu na to, że niektórzy członkowie personelu sekretariatów, a zwłaszcza sekretariatu grupy I, awansują bardzo szybko, a inni bardzo wolno - tak jak skarżąca.

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasady pewności prawa. Skarżąca podnosi, że nawet jeśli Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny dysponuje uprawnieniami dyskrecjonalnymi umożliwiającymi określenie kryteriów i szczegółowych warunków stosowania art. 10 WZIP, te kryteria i szczegółowe warunki powinny zagwarantować poziom przewidywalności wymagany przez prawo Unii, a w szczególności zapewnić przestrzeganie zasady pewności prawa. Sytuacja taka nie ma zaś miejsca, gdy nie istnieją kryteria umożliwiające członkom personelu tymczasowego powzięcie wiadomości, w jaki sposób i na jakich warunkach nastąpi awans lub zmiana zaszeregowania, w drodze aneksu do umowy dotyczącej zatrudnienia.

3. Zarzut trzeci, dotyczący oczywistego błędu w ocenie. Zdaniem skarżącej rozpatrzenie sprawozdań z oceny, począwszy od jej ostatniego awansu w 2016 r., prowadzi do stwierdzenia, że decyzja o nieawansowaniu skarżącej w 2019 r. jest dotknięta oczywistym błędem w ocenie.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia obowiązku dbałości. Skarżąca jest zdania, że nie uwzględniono jej interesów, gdy organ upoważniony do zawierania umów o pracę przyjął decyzję o tym, którzy pełnomocnicy zostaną awansowani lub zmieni się ich zaszeregowanie.