Sprawa T-837/16: Skarga wniesiona w dniu 28 listopada 2016 r. - Królestwo Szwecji/Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.38.37

Akt nieoceniany

Wersja od: 6 lutego 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 listopada 2016 r. - Królestwo Szwecji/Komisja Europejska

(Sprawa T-837/16)

Język postępowania: szwedzki

(2017/C 038/50)

(Dz.U.UE C z dnia 6 lutego 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Szwecji (przedstawiciele: A. Falk i F. Bergius, pełnomocnicy) Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji C(2016) 5644 z dnia 7 września 2016 r. udzielającej zezwolenia na korzystanie z żółtego sulfochromianu ołowiu oraz czerwonego chromianu molibdenianu siarczanu ołowiu na mocy Rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (zaskarżona decyzja), oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja przekroczyła swoje uprawnienia wykonawcze na podstawie art. 291 ust. 2 TFUE i rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

- Komisja przekroczyła swoje uprawnienia wykonawcze w związku z pominięciem art. 55 i 60 ust. 4 rozporządzenia nr 1907/2006 oraz z udzieleniem zezwolenia przy braku spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu do udzielenia takiego zezwolenia i w sprzeczności z celem rozporządzenia.

- Komisja naruszyła art. 60 ust. 4 rozporządzenia nr 1907/2006 poprzez udzielenie zezwolenia bez przeprowadzania własnej oceny warunków do udzielenia tego zezwolenia zgodnie z tym przepisem i bez wystarczająco dogłębnego badania, czy warunki udzielania zezwolenia na mocy tego przepisu są spełnione.

- Ponadto Komisja naruszyła art. 55 rozporządzenia nr 1907/2006 poprzez udzielenie zezwolenia wbrew celowi systemu zezwoleń, między innymi, polegającego na zapewnieniu właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i stopniowego zastępowania substancji wzbudzających szczególne obawy odpowiednimi alternatywnymi substancjami lub technikami, gdy jest to ekonomicznie i technicznie wykonalne.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja dokonała oczywiście nieprawidłowej oceny oraz niewłaściwego zastosowania przepisów prawa.

- Te same fakty, jak te, które przedstawiono w odniesieniu do zarzutu pierwszego są również podnoszone w odniesieniu do zarzutu drugiego. Naruszenie przez Komisję art. 55 i 60 ust. 4 rozporządzenia nr 1907/2006, jak opisano powyżej, oznacza tym samym, że w zaskarżonej decyzji Komisja dokonała oczywiście błędnej oceny i niewłaściwego zastosowania prawa.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę ostrożności oraz obowiązek przedstawienia uzasadnienia.

- Komisja naruszyła zasadę ostrożności poprzez udzielenie zezwolenia bez przeprowadzania własnej oceny warunków do jego udzielenia na podstawie art. 60 ust. 4 rozporządzenia nr 1907/2006 i bez wystarczająco dogłębnego badania, czy warunki udzielenia zezwolenia na mocy tego przepisu są spełnione.

- W każdym razie Komisja naruszyła obowiązek przedstawienia uzasadnienia, który wynika z art. 296 TFUE, art. 130 rozporządzenia nr 1907/2006 oraz z zasady dobrej administracji, ponieważ nie jest możliwe, aby wyczytać ze spornej decyzji, w jaki sposób Komisja oceniła, czy warunki udzielenia zezwolenia, zgodnie z art. 60 ust. 4 rozporządzenia zostały spełnione.