Sprawa T-830/14: Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2014 r. - Farahat/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.96.22

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 marca 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2014 r. - Farahat/Rada
(Sprawa T-830/14)

Język postępowania: angielski

(2015/C 096/28)

(Dz.U.UE C z dnia 23 marca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Mohamed Farahat (Kair, Egipt) (przedstawiciele: P. Saini, QC, B. Kennelly, barrister, i N. Sheikh, solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady 2014/730/WPZiB z dnia 20 października 2014 r. 1 . w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1105/2014 z dnia 20 października 2014 r. 2 dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim stosują się one do strony skarżącej; oraz
-
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi pięć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że warunki umieszczenia w załączniku do decyzji i rozporządzenia nie zostały spełnione. Skarżący podnosi, iż:
-
Rada twierdzi, że skarżący jest zastępcą szefa działu finansowego i administracyjnego w przedsiębiorstwie Tri-Ocean Energy i że w związku z jego stanowiskiem jest on odpowiedzialny za działalność podmiotu w zakresie dostarczania ropy reżimowi;
-
brak jest dowodów na poparcie tego twierdzenia i żaden taki dowód nie został przedstawiony przez Radę.
2.
Zarzut drugi dotyczący tego, że Rada naruszyła przysługujące skarżącemu prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, jako że zaskarżone środki zostały przyjęte bez zastosowania gwarancji proceduralnych w celu zapewnienia, by skarżącemu przedstawiono pełne uzasadnienie i gwarancję, iż zostanie właściwie wysłuchany.
3.
Zarzut trzeci dotyczący tego, że Rada nie przedstawiła skarżącemu wystarczających powodów umieszczenia go w wykazach. Skarżący twierdzi, że podany powód jest niewystarczający do tego, by umożliwić mu skuteczne podważenie wysuwanych przeciwko niemu oskarżeń lub by umożliwić sądowi skontrolowanie zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.
4.
Zarzut czwarty dotyczący tego, że Rada naruszyła przysługujące skarżącemu prawa podstawowe do własności i dobrego imienia. Skarżący uważa, że Rada nie wykazała, iż bardzo znacząca ingerencja w prawo własności skarżącego jest uzasadniona i proporcjonalna.
5.
Zarzut piąty dotyczący tego, że Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie, umieszczając skarżącego w wykazach. Skarżący twierdzi, iż:
-
brak jest dostępnych informacji lub dowodów, że Tri Ocean Energy faktyczne wspierała reżim syryjski;
-
brak jest informacji lub dowodów sugerujących, że ze względu na samą rolę skarżącego był on odpowiedzialny za rzekome działania Tri Ocean Energy.
1 Decyzja wykonawcza Rady 2014/730/WPZiB z dnia 20 października 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 301, s. 36).
2 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1105/2014 z dnia 20 października 2014 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 301, s. 7).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.