Sprawa T-805/16: Skarga wniesiona w dniu 16 listopada 2016 r. - IPPT PAN/Komisja i REA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.22.47

Akt nieoceniany

Wersja od: 23 stycznia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 listopada 2016 r. - IPPT PAN/Komisja i REA

(Sprawa T-805/16)

Język postępowania: angielski

(2017/C 022/64)

(Dz.U.UE C z dnia 23 stycznia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Instytut Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk (IPPT PAN) (Warszawa, Polska) (przedstawiciel: adwokat M. Le Berre)

Strona pozwana: Komisja Europejska i Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji;

- stwierdzenie, że Komisja popełniła błąd przy wystawianiu noty debetowej nr 3241514040 (odpowiednio obniżonej przez notę kredytową nr 3233160082) oraz że odpowiednia kwota w wysokości 67 984,13 EUR nie jest należna od skarżącego;

- stwierdzenie, że Komisja i REA są zobowiązane zapłacić skarżącemu z tytułu projektu SMART-NEST kwotę 69 623,94 EUR wraz z odsetkami od daty decyzji;

- stwierdzenie, że skarżący nie jest zobowiązany do zapłaty Komisji liquidated damages (ryczałtowego odszkodowania) w związku z projektami KMM-NOE i BOOSTING BALTIC;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej na podstawie art. 263 TFUE strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 47 i 43 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej odnoszących się do dostępu do sądów i do rzecznika praw obywatelskich.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia umów odnoszących się do projektów KMM-NOE, BOOSTING BALTIC i SMARTNEST oraz naruszenia mającego zastosowanie prawa belgijskiego.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia rozporządzenia finansowego i rozporządzenia delegowanego Komisji uzupełniającego rozporządzenie finansowe.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady niedyskryminacji.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych.

7. Zarzut siódmy dotyczący nadużycia władzy przez Komisję.

Na poparcie wniesionej na podstawie art. 272 TFUE skargi dotyczącej roszczeń z umowy strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, w którym skarżący twierdzi, że spełnił swoje zobowiązanie wynikające z art. II.19.1 umów dotyczących projektów KMM NOE i BOOSTING BALTIC.

2. Zarzut drugi, w którym skarżący utrzymuje, że Komisja nie przedstawiła dowodów na poparcie swojego żądania.

3. Zarzut trzeci, w którym skarżący twierdzi, że Komisja nie wykazała należycie swojego żądania.

4. Zarzut czwarty, w którym skarżący podnosi, że Komisja nie wykonywała w dobrej wierze przysługujących jej praw umownych.

5. Zarzut piąty, w którym skarżący twierdzi, że żądane na podstawie art. II.30 liquidated damages (odszkodowanie ryczałtowe) jest wygórowane i powinno zostać obniżone zgodnie z art. 1231 belgijskiego kodeksu cywilnego.

6. Zarzut szósty, w którym skarżący utrzymuje, że w ramach projektu SMART-NEST należy mu jeszcze zwrócić pozostałą kwotę z tytułu jego wkładu na rzecz Guarantee Fund (funduszu gwarancyjnego).