Sprawa T-77/20: Skarga wniesiona w dniu 10 lutego 2020 r. - Ascenza Agro i Afrasa / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.129.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 kwietnia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 lutego 2020 r. - Ascenza Agro i Afrasa / Komisja

(Sprawa T-77/20)

(2020/C 129/05)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 20 kwietnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ascenza Agro, SA (Setúbal, Portugalia) i Afrasa, SA (Paterna-Valencia, Hiszpania) (przedstawiciele: K. Van Maldegem i P. Sellar, Rechtsanwälte oraz Solicitor V. McElwee, Solicitor.

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie niedopuszczalności i bezzasadności skargi;

– stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu ¹ ;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1. Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych, ponieważ pozwana nie spełnia obowiązkowych wymogów określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji nr. 844/2012 ²  (art. 12 i 13) i wydała zaskarżony akt na podstawie niepełnego oszacowania ryzyka. Oznacza to, że zaskarżony akt prawny nie jest oparty jest na ustawowo wymaganej kompletnej podstawie naukowej.

2. Naruszenie zasady przejrzystości w odniesieniu skarżącej wymienionej pod pozycją 1), ponieważ w żadnym momencie w toku procedury odnowienia nie zwrócono jej uwagi na to, że istnieją inne zastrzeżenia niż te, które zostały skomentowane w trakcie konsultacji społecznych albo wyrażone w ramach wniosku EFSA o przedłożenie dodatkowych informacji zgodnie z art. 13 ust. 3.

3. Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych, ponieważ zaskarżony akt prawny jest oparty na dwóch opiniach EFSA zamiast na sporządzonym przez EFSA standardowym sprawozdaniu z weryfikacji i skarżąca wymieniona pod pozycją 1) nie mogła przedłożyć jakiegokolwiek stanowiska naukowego aby dokonać przeanalizowania obaw pozwanej.

4. Naruszenie zasady ostrożności: Zaskarżony akt prawny jest oparty na zasadzie ostrożności, która została zastosowana niezgodnie z prawem względem substancji chloropiryfosu metylowego, ponieważ skarżąca wymieniona pod pozycją 1) przedłożyła istotne dane, które - po ich przeanalizowaniu - ujawniły negatywne wyniki, tak że wymogi zasady ostrożności zostały spełnione. Ponadto zasada ostrożności może zostać zastosowana wyłącznie wtedy, gdy przeprowadzi się i zakończy ocenę ryzyka. W niniejszej sprawie jednak nie dokończono oceny ryzyka a sama zasada ostrożności stanowiła podstawę wniosku dla oceny ryzyka.

5. Oczywisty błąd w ocenie, ponieważ pozwana przy przyjmowaniu zaskarżonego aktu prawnego wzięła pod uwagę nieistotny czynnik. Został on przyjęty w drodze procedury komitetowej wymagającej kwalifikowanej większości głosów w Stałym Komitecie ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz (SCoPAFF). Ze względu na zbliżające się wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (tzw. Brexit) przedstawiciel Zjednoczonego Królestwa nie uczestniczył w posiedzeniu SCoPAFF w dniu 6 grudnia 2019 r. i zamiast tego udzielił Finlandii pełnomocnictwa do głosowania. Pełnomocnik Zjednoczonego Królestwa nie uczestniczył w posiedzeniu, ponieważ pod koniec sierpnia 2019 r. rząd Zjednoczonego Królestwa ogłosił nową politykę dotyczącą udziału tego kraju w posiedzeniach komitetów naukowych UE. Okoliczność, że Finlandia - a tym samym również pozwana - uwzględniła politykę motywowaną Brexitem oznacza, że przy wydaniu zaskarżonego aktu wzięto pod uwagę czynnik nieistotny.

6. Naruszenie zasady dobrej administracji: Pozwana i EFSA stały na stanowisku, że chloropiryfos metylowy mógłby wzbudzać obawy zdrowotne i zorganizowały w tym celu spotkanie ekspertów, po którym zwrócono się do państwa członkowskiego będącego sprawozdawcą o przeprowadzenie dalszych poszukiwań literatury w celu potwierdzenia tych obaw. Badanie to doprowadziło do przyjęcia decyzji na podstawie badań niezgodnych z wymogami, bez umożliwienia skarżącej wymienionej pod pozycją 1) przedstawienia uwag w sprawie.

7. Wniosek odnośnie do genotoksyczności jest prawnie nie do przyjęcia: Wniosek pozwanej, że chloropiryfos metylowy jest potencjalnie genotoksyczny, wynika z niezgodnego z prawem nadużycia podejścia opartego na analogii i na ocenie opartej na dowodach.

8. Wniosek odnośnie do neurotoksyczności rozwojowej jest nieuzasadniony pod względem prawnym: Pozwana wyraziła obawy w odniesieniu do neurotoksyczności rozwojowej chloropiryfosu metylowego w oparciu o analogię ustaloną między chloropiryfosem metylowym a chloropiryfosem etylowym i związkami fosforoorganicznymi, bez wskazania w jaki sposób i na jakiej podstawie owa analogia jest właściwa z naukowego i prawnego punktu widzenia.

9. Naruszenie przepisów dotyczących zaklasyfikowania jako działające szkodliwie na rozrodczość, kategoria 1B: Pozwana naruszyła przepisy rozporządzenia (WE) nr. 1272/2008 ³  w zakresie, w jakim wskazała, że zaklasyfikowanie chloropiryfosem metylowym jako działającego szkodliwie na rozrodczość, kategoria 1B, mogłoby być odpowiednie. To stanowisko opiera się na niezgodnym z prawem i niedostatecznie uzasadnionym analogicznym zastosowaniu rozporządzenia.

¹ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/17 z dnia 10 stycznia 2020 r. w sprawie nieodnowienia zatwierdzenia substancji czynnej chloropiryfos metylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (Dz.U. 2020, L 7, s. 11).

² Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012 z dnia 18 września 2012 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącej substancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. 2012, L 252, s. 26).

³ Verordnung (EG) Nr. 1272/2008 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 16. Dezember 2008 über die Einstufung, Kennzeichnung und Verpackung von Stoffen und Gemischen, zur Änderung und Aufhebung der Richtlinien 67/548/EWG und 1999/45/EG und zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1907/2006 (ABl. 2008, L 353, S. 1).