Sprawa T-762/15: Skarga wniesiona w dniu 31 grudnia 2015 r. - Sony i Sony Electronics/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.98.47

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 marca 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 31 grudnia 2015 r. - Sony i Sony Electronics/Komisja

(Sprawa T-762/15)

Język postępowania: angielski

(2016/C 098/62)

(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sony Corporation (Tokio, Japonia) i Sony Electronics, Inc (San Diego, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: N. Levy i E. Kelly, Solicitors, oraz R. Snelders, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 21 października 2015 r. w sprawie AT.39639 - Napędy dysków optycznych, dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżących

- posiłkowo, w ramach jego nieograniczonego prawa orzekania, obniżenie grzywien nałożonych na skarżących w tej decyzji; oraz

- obciążenie Komisji kosztami obsługi prawnej oraz innymi kosztami i wydatkami poniesionymi przez skarżące w związku z niniejszym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący błędnych ustaleń faktycznych i prawnych zaskarżonej decyzji odnośnie do stwierdzenia, że skarżący brali udział w naruszeniu art. 101 TFUE ze względu na cel.

- Dowody przytoczone przeciw skarżącym są niewystarczające do wykazania, że skarżący uczestniczyli w jednolitym i ciągłym naruszeniu art. 101 TFUE ze względu na cel.

- Zawarte w decyzji alternatywne ustalenie, zgodnie z którym skarżący uczestniczyli w odrębnych naruszeniach art. 101 TFUE ze względu na cel, jest nieudowodnione i naruszyło prawo skarżących do obrony, gdyż zostało przedstawione po raz pierwszy w tej decyzji.

2. Zarzut drugi, podniesiony posiłkowo, dotyczy błędnych ustaleń faktycznych i prawnych i nieodpowiedniego uzasadnienia zaskarżonej decyzji.

- W decyzji błędnie uwzględniono podwójnie przychody, które zostały przeniesione przez skarżących na innego adresata tej decyzji;

- W decyzji błędnie nie uwzględniono, że skarżący byli znacznie mniej zaangażowani niż niektórzy inni adresaci decyzji, i nie zastosowano wobec skarżących niższego współczynnika i niższej kwoty dodatkowej lub obniżki z tytułu okoliczności łagodzących.

- W decyzji niesłusznie zastosowano mnożnik służący zapewnieniu odstraszającego skutku.