Sprawa T-757/17: Skarga wniesiona w dniu 10 listopada 2017 r. - Kerstens/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.32.38

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 stycznia 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 listopada 2017 r. - Kerstens/Komisja

(Sprawa T-757/17)

Język postępowania: francuski

(2018/C 032/52)

(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Petrus Kerstens (Overijse, Belgia) (przedstawiciel: adwokat C. Mourato)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 marca 2017 r. skierowanej do skarżącego, ponieważ nakazuje ona wznowić postępowanie CMS 15/017 ab initio;

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 7 kwietnia 2017 r. skierowanej do skarżącego, ponieważ nakazuje ona wznowić postępowanie CMS 12/063 ab initio;

- przyznanie skarżącemu całkowitego zadośćuczynienia w wysokości 40 000 EUR z tytułu szczególnej krzywdy, które musi wypłacić Komisja Europejska;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania zgodnie z art. 134 regulaminu postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący błędnego wykonania wyroku stwierdzającego nieważność z dnia 14 lutego 2017 r. Kerstens/ Komisja (T-270/16 P, niepublikowany, EU:T:2017:74) oraz naruszenia zasady "non bis in idem", jakie miał popełnić organ powołujący, który zdecydował o wznowieniu postępowań dyscyplinarnych przeciwko skarżącemu.

2. Zarzut drugi dotyczący błędnego wykonania ww. wyroku i naruszenia zasady dobrej administracji, w tym obowiązku bezstronnego i uczciwego rozpatrywania spraw, naruszania zasady domniemania niewinności i naruszania prawa do obrony, ponieważ decyzje o wznowieniu postępowań dyscyplinarnych nie zapewniały gwarancji bezstronności i uczciwości w rozpatrywaniu sprawy skarżącego.

3. Zarzut trzeci dotyczący błędnego wykonania ww. wyroku i naruszenia zasad pewności prawa i dobrej administracji, a w szczególności zasady rozsądnego terminu, ponieważ według trony skarżącej nowe postepowanie dyscyplinarne powinna również zostać wszczęte w rozsądnym terminie, co nie miało miejsca w rozpatrywanym przypadku.

4. Zarzut czwarty, dotyczący żądania szczególnego zadośćuczynienia z tytułu wspomnianych nieprawidłowości, mającego na celu naprawienie krzywdy, którą miała wyrządzić skarżącemu administracja, ponieważ stwierdzenie nieważności zaskarżonych aktów nie może samo w sobie naprawić tej krzywdy.