Sprawa T-756/18: Skarga wniesiona w dniu 28 grudnia 2018 r. - AG / Europol.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.93.67

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 marca 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 grudnia 2018 r. - AG / Europol

(Sprawa T-756/18)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 93/87)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: AG (przedstawiciel: adwokat C. Abrar)

Strona pozwana: Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji dorozumianej strony pozwanej oddalającej zażalenie strony skarżącej z dnia 2 lipca 2018 r.;

- nakazanie stronie pozwanej wydania należycie uzasadnionej i zgodnej z prawem decyzji w sprawie wniosku strony skarżącej o udział w funduszu emerytalnym Europolu; oraz

- obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia ogólnego obowiązku uzasadnienia

- W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi, że jej wniosek dotyczący (i) przekazania aktu administracyjnego, na mocy którego strona pozwana zastosowała decyzję (UE) 2015/1889 ¹  do strony skarżącej oraz (ii) przedstawienia powodów, na których opiera się ten akt administracyjny wraz z wyjaśnieniem, dlaczego znaczna część aktywów funduszu emerytalnego została przekazana państwom członkowskim, został w sposób dorozumiany oddalony.

- W tym względzie strona skarżąca utrzymuje, że strona pozwana nie wypełniała swoich obowiązków zgodnie z zasadami dobrej praktyki administracyjnej w Europie i zgodnie z art. 296 TFUE. Strona skarżąca ma również interes prawny w wytoczeniu powództwa, ponieważ jedynie decyzja z uzasadnieniem w sprawie jej praw do funduszu emerytalnego Europolu umożliwiłaby jej ocenę zgodności z prawem alokacji i realizacji wszelkich dalszych roszczeń.

2. Zarzut drugi dotyczący kontroli zabezpieczeń decyzji (UE) 2015/1889

- W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca twierdzi, że w toku kontroli sądowej można by było również wykazać, że domniemana podstawa nieistniejącej decyzji jest wadliwa ze względu na błąd w ocenie, a zatem niezgodna z prawem. W tym zakresie szczególnie konieczne jest wyjaśnienie, dlaczego znaczna część funduszu emerytalnego Europolu została przekazana państwom członkowskim UE.

- Strona skarżąca twierdzi dalej, że Sąd mógłby, w interesie ekonomii procesowej i w celu uniknięcia dalszego postępowania sądowego, przedstawić stronie pozwanej wskazówki co do niezgodności z prawem decyzji (UE) 2015/ 1889, ponieważ kontrola zabezpieczenia tej decyzji może nie udać się w braku decyzji zawierającej uzasadnienie.

¹ Decyzja Rady (UE) 2015/1889 z dnia 8 października 2015 r. w sprawie likwidacji funduszu emerytalnego Europolu (Dz.U. 2015 L 276, s. 60).