Sprawa T-755/17: Skarga wniesiona w dniu 20 listopada 2017 r. - Republika Federalna Niemiec / ECHA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.32.37

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 stycznia 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 listopada 2017 r. - Republika Federalna Niemiec / ECHA

(Sprawa T-755/17)

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 032/51)

(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: adwokaci D. Klebs i T. Henze)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji izby odwoławczej ECHA z dnia 8 września 2017 r. (sprawa A-026-2015) w zakresie, w jakim izba odwoławcza:

- częściowo uchyliła decyzję komitetu państw członkowskich z dnia 1 października 2015 r. dotyczącą substancji "1,4-Benzenodiamina, mieszanina N, N'-fenylo i tolilo pochodnych" (zwanej dalej "BENPAT") nr CAS 68953-84-4 (WE nr 273-227-8) w zakresie, w jakim decyzja ta przewidywała identyfikację metabolitów przez rejestrujących na etapie analizy z zastosowaniem testu OECD TG 309,

- częściowo uchyliła wskazaną decyzję w zakresie, w jakim przewidywała ona przeprowadzenie analizy z zastosowaniem testu OECD TH 308, oraz

- postanowiła, że oświadczenie dotyczące bioakumulacji powinno zostać usunięte z uzasadnienia owej decyzji;

- a także o obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

Przede wszystkim strona skarżąca zarzuca izbie odwoławczej, że przekroczyła ona swe kompetencje, gdyż w trakcie postępowania w sprawie sprzeciwu ponownie zbadała i przeanalizowała całą decyzję w sprawie oceny, uznając (błędnie zarówno pod względem formalnym, jak i materialnym), że należy częściowo uchylić i zmienić decyzję komitetu państw członkowskich.

1. Zarzut pierwszy: brak kompetencji izby odwoławczej do kwestionowania co do istoty postępowania w sprawie oceny.

2. Zarzut drugi: naruszenie orzecznictwa Trybunału w sprawie Meroni ze względu na to, że izba odwoławcza, jako organ agencji Unii, nie dysponowała zakresem uznania przy przyjmowaniu własnej decyzji.

3. Zarzut trzeci: naruszenie zasad pomocniczości i kompetencji powierzonych polegające na tym, że izba odwoławcza naruszyła prawa państw członkowskich zinstytucjonalizowane poprzez ich kompetencje decyzyjne w ramach komitetu państw członkowskich ECHA, podczas gdy prawo Unii nie przewiduje podstawy prawnej, która upoważniałaby tę agencję do działania.

4. Zarzut czwarty: naruszenie przepisów rozporządzenia REACH ¹ , zważywszy że izba odwoławcza nie posiada kompetencji do kontrolowania co do istoty decyzji w sprawie oceny.

Posiłkowo strona skarżąca podnosi, że w odniesieniu do decyzji w sprawie oceny izba odwoławcza dysponuje jedynie ograniczonymi kompetencjami kontrolnymi na podstawie art. 51 ust. 8 rozporządzenia REACH.

5. Zarzut piąty: naruszenie obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 296 akapit drugi TFUE przez to, że izba odwoławcza nie wykazała istnienia swych domniemanych kompetencji kontrolnych.

6. Zarzut szósty: zaskarżona decyzja jest błędna co do istoty oraz niezgodna z prawem.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 2006, L 396, s. 1).