Sprawa T-751/19: Skarga wniesiona w dniu 4 listopada 2019 r. - Reckitt Benckiser Investments i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.27.49

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 stycznia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 listopada 2019 r. - Reckitt Benckiser Investments i in./Komisja

(Sprawa T-751/19)

(2020/C 27/53)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2020 r.)

Strony

Stron a skarżąca: Reckitt Benckiser Investments Ltd (Slough, Zjednoczone Królestwo) i 5 innych skarżących (przedstawiciele: C. Quigley, Barrister, P. Halford i A. Langley, Solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 2 kwietnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.44896 wdrożonej przez Zjednoczone Królestwo dotyczącej zwolnienia podatkowego dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych;

- tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczy on skarżących;

- tytułem kolejnego żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji w odniesieniu do wszelkiej pomocy przyznanej w ramach zwolnienia podatkowego dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych w okresie przed dniem 24 listopada 2017 r. w zakresie, w jakim dotyczy on skarżących;

- w każdym wypadku obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżące w związku z niniejszym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na twierdzeniu, że art. 1 zaskarżonej decyzji jest niezgodny z prawem z następujących względów:

a. Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywiste błędy w ocenie, uznając, że zwolnienie podatkowe dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych stanowi korzyść (gospodarczą) w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, w szczególności poprzez:

i. nieuwzględnienie: kontekstu historycznego wprowadzenia przepisów dotyczących kontrolowanych spółek zagranicznych (KSZ) do systemu podatku od osób prawnych w Zjednoczonym Królestwie; ograniczeń nałożonych na Zjednoczone Królestwo na podstawie prawa Unii, w szczególności swobody przedsiębiorczości; terytorialności i innych względów politycznych odnoszących się do struktury przepisów dotyczących KSZ wprowadzonych w Taxation (International and Other Provisions) Act 2010 [ustawie podatkowej z 2010 r. (Przepisy międzynarodowe i inne)] ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2013 r.; oraz zakresu suwerenności podatkowej państw członkowskich, w tym Zjednoczonego Królestwa, w odniesieniu do kształtowania przepisów dotyczących KSZ;

ii. stwierdzenie, że fakultatywny charakter roszczenia na podstawie rozdziału 9 części 9A Taxation (International and Other Provisions) Act 2010 stanowi sprzyjające traktowanie skutkujące przyznaniem korzyści.

b. Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywiste błędy w ocenie, uznając, że zwolnienie podatkowe dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych stanowi selektywną korzyść w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, w szczególności poprzez:

i. Co się tyczy właściwych ram odniesienia:

1. błędne określenie ram odniesienia jako składających się wyłącznie z przepisów dotyczących KSZ lub wyłącznie z rozdziału 5 części 9A Taxation (International and Other Provisions) Act 2010;

2. błędne określenie celu systemu odniesienia, jako opodatkowania zysków, których źródłem są działalność na terytorium Zjednoczonego Królestwa i aktywa sztucznie przekierowane ze Zjednoczonego Królestwa, bez należytego uwzględnienia okoliczności, czy odnośne ukierunkowane transakcje rzeczywiście stwarzają ryzyko erozji bazy podatkowej w Zjednoczonym Królestwie.

ii. Co się tyczy określenia odstępstwa od ram odniesienia:

1. błędną ocenę znaczenia i wagi funkcji decyzyjnych i zarządczych;

2. błędną ocenę porównywalności umów kwalifikowanej pożyczki z pożyczkami (i) na rzecz podmiotów powiązanych z rezydentami Zjednoczonego Królestwa oraz (ii) na rzecz podmiotów trzecich;

3. błędne powołanie się na dyrektywę Rady (UE) 2016/1164 ¹ ;

4. błędną ocenę porównywalnych zagrożeń naruszenia swobody przedsiębiorczości w odniesieniu do objętych zwolnieniem z podatku i nieobjętych nim kategorii KSZ.

iii. Co się tyczy uzasadnienia domniemanego odstępstwa,

1. błędne stwierdzenie, że uzasadnienie dotyczące potrzeby zapewnienia, aby systemem można było zarządzać i administrować, nie obejmowało funkcji decyzyjnych i zarządczych;

2. błędne stwierdzenie, że zwolnienie podatkowe dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych nie było uzasadnione poprzez powołanie się na zgodność ze swobodą przedsiębiorczości.

2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem art. 2 zaskarżonej decyzji ze względu na naruszenie uzasadnionych oczekiwań, jak też naruszenie zasad pewności prawa i proporcjonalności.

3. Zarzut trzeci, podniesiony jako zarzut ewentualny, oparty na twierdzeniu, że nakaz odzyskania nie powinien obejmować żadnej pomocy przyznanej poprzez zwolnienie podatkowe dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych przed dniem 24 listopada 2017 r., kiedy to Komisja opublikowała decyzję o wszczęciu postępowania.

¹ Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. 2016, L 193, s. 1).