Sprawa T-74/14: Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2014 r. - Francja przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.135.44

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 maja 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2014 r. - Francja przeciwko Komisji

(Sprawa T-74/14)

(2014/C 135/56)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues, D. Colas i J. Bousin, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności całej decyzji Komisji Europejskiej C(2013) 7066 final z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie pomocy państwa SA.16237 przyznanej przez Francję na rzecz Société Nationale Corse Méditerranée;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W skardze strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 7066 final z dnia 20 listopada 2013 r., w której Komisja uznała, że, po pierwsze, wynoszące 15,81 mln EUR saldo pomocy na restrukturyzację notyfikowanej przez władze francuskie w dniu 18 lutego 2002 r., a po drugie, trzy środki zastosowane przez władze francuskie w 2006 r. na rzecz Société nationale maritime Corse Méditerranée (zwanej dalej "SNCM"), a mianowicie zbycie 75% udziałów w spółce SNCM po cenie ujemnej wynoszącej 158 mln EUR, podwyższenie kapitału o 8,75 mln EUR objęte przez Compagnie générale maritime et financière (zwaną dalej "CGMF") oraz zaliczka na rachunku bieżącym w wysokości 38,5 mln EUR stanowią niezgodną z prawem i rynkiem wewnętrznym pomoc państwa. W konsekwencji Komisja nakazała odzyskanie pomocy.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa do obrony strony skarżącej, polegającego na tym, że Komisja odmówiła ponownego wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego po wydaniu wyroku Sądu z dnia 11 września 2012 r. w sprawie T-565/08 Corsica Ferries France przeciwko Komisji.

2. Zarzut drugi, podniesiony posiłkowo na wypadek, gdyby Sąd uznał, że Komisja postąpiła prawidłowo, nie wszczynając ponownie formalnego postępowania wyjaśniającego po wydaniu wyroku z dnia 11 wrzenia 2012 r., dotyczy naruszenia pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. Komisja uznała bowiem, że środki z 2006 r. powinny zostać zakwalifikowane jako pomoc państwa w rozumieniu wskazanego postanowienia. Zarzut ten składa się z trzech części. Strona skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE w ten sposób, że:

– uznała, że zbycie 75% udziałów w spółce SNCM po cenie ujemnej wynoszącej 158 mln EUR należy zakwalifikować jako pomoc państwa i że nie zostało w tym wypadku spełnione kryterium inwestora prywatnego;

– uznała, iż wkład kapitałowy w wysokości 8,75 mln EUR należy zakwalifikować jako pomoc państwa;

– uznała, iż zaliczkę na rachunku bieżącym w wysokości 38,5 mln EUR na rzecz pracowników spółki SNCM należy zakwalifikować jako pomoc państwa w rozumieniu tego postanowienia.

3. Zarzut trzeci, podniesiony posiłkowo na wypadek, gdyby Sąd uznał, że Komisja postąpiła prawidłowo, nie wszczynając ponownie formalnego postępowania wyjaśniającego po wydaniu wyroku z dnia 11 wrzenia 2012 r., dotyczy naruszenia art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE polegającego na tym, że Komisja uznała, iż wkład kapitałowy w kwocie 15,81 mln EUR notyfikowany w 2002 r. jako pomoc na restrukturyzację należy zakwalifikować jako pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym.

4. Zarzut czwarty dotyczy braku uzasadnienia.