Sprawa T-733/19: Skarga wniesiona w dniu 29 października 2019 r. - Zhejiang Sunflower Light Energy Science & Technology i Sunowe Solar/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.432.66

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 grudnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 października 2019 r. - Zhejiang Sunflower Light Energy Science & Technology i Sunowe Solar/Komisja

(Sprawa T-733/19)

Język postępowania: angielski

(2019/C 432/77)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Zhejiang Sunflower Light Energy Science & Technology LTD (Shaoxing, Chiny), Sunowe Solar GmbH (Norymbergia, Niemcy) (przedstawiciele: Y. Melin, adwokat, i D. Arnold, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1329 z dnia 6 sierpnia 2019 r. unieważniającego faktury wystawione przez Zhejiang Sunflower Light Energy Science& Technology Ltd z naruszeniem zobowiązania uchylonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1570;

- obciążenie Komisji, a także jakiegokolwiek interwenienta dopuszczonego do popierania strony pozwanej w trakcie postępowania, kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że strona pozwana działa niezgodnie z prawem, uznając odnośne faktury za nieważne, ponieważ uprawnienia, na jakich się w tym celu opiera, albo wygasły, albo zostały uchylone, jako że rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1238/2013 i nr 1239/2013 przestały obowiązywać w dniu 7 grudnia 2015 r. Podobnie, rozporządzenia wykonawcze (UE) 2017/367 i 2017/366 przestały obowiązywać w dniu 3 września 2018 r. W każdym razie strona skarżąca podnosi, że art. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/367 i art. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366 zostały już uchylone przez art. 1 ust. 4 i art. 3 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1570.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że strona pozwana, w każdym wypadku, naruszyła art. 8 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 10 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, a także art. 13 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 16 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, gdy unieważniła faktury w ramach zobowiązania, a następnie nakazała służbie celnej pobranie cła, tak jakby ważne faktury w ramach zobowiązań nie zostały wystawione i przekazane organom celnym w momencie, gdy towary zostały zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Strona skarżąca podnosi zatem zarzut niezgodności z prawem art. 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1238/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, art. 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/367 z dnia 1 marca 2017 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, art. 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1239/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, a także art. 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/366 z dnia 1 marca 2017 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej, które to przepisy uprawniają stronę pozwaną do uznania faktur w ramach zobowiązań za nieważne i nakazania organom celnym do pobrania ceł od dokonanego w przeszłości importu towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, iż gdyby Trybunał uznał, że uprawnienia, na których opiera się strona pozwana, nie wygasły i przyznawały jej prawo do nakładania cła z mocą wsteczną, ceł tych nie można nałożyć na panele fotowoltaiczne, które zostały sprzedane powiązanej stronie przed dniem 30 września 2014 r. i były wykorzystywane na farmie fotowoltaicznej będącej własnością tej strony powiązanej lub nigdy nie zostały odsprzedane niezależnemu klientowi ani magazynowane.