Sprawa T-712/15: Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2015 r. - Crédit Mutuel Arkéa/EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.59.33/2

Akt nieoceniany
Wersja od: 15 lutego 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2015 r. - Crédit Mutuel Arkéa/EBC
(Sprawa T-712/15)

Język postępowania: francuski

(2016/C 059/38)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Crédit Mutuel Arkéa (Le Relecq-Kerhuon, Francja) (przedstawiciel: H. Savoie, adwokat) Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 grudnia 2015 r. ECB/SSM/2015 - 9695000CG7B8NLR5984/28) ustalającej wymogi ostrożnościowe mające zastosowanie do grupy Crédit Mutuel.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy oparty na okoliczności, że decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 grudnia 2015 r. (zwana dalej "decyzją") jest bezprawna z tego względu, iż narusza ona przepisy prawa europejskiego ograniczające kompetencje EBC w dziedzinie nadzoru ostrożnościowego wyłącznie do instytucji kredytowych. Zarzut ten dzieli się na cztery części.
-
Część pierwsza, zgodnie z którą prawo mające zastosowanie do EBC w dziedzinie nadzoru bankowego ściśle ogranicza jego kompetencję wyłącznie do instytucji kredytowych i innych instytucji finansowych.
-
Część druga, zgodnie z którą Confédération nationale du Crédit Mutuel (CNCM) nie jest instytucją kredytową i Crédit Mutuel nie może być objęta nadzorem EBC na tym poziomie.
-
Część trzecia, zgodnie z którą brak możliwości wykonywania przez EBC uprawnień nadzoru ostrożnościowego względem CNCM jest potwierdzony faktem, że EBC nie przysługuje uprawnienie do nakładania sankcji, co przyznaje sam EBC.
-
Część czwarta, zgodnie z którą ze względu na brak uprawnienia do nałożenia jakiegokolwiek środka na CNCM, bezskutecznie i w sposób obarczony błędem co do prawa decyzja dąży do nałożenia środków naprawczych na grupę Crédit Mutuel, która nie istnieje pod względem prawnym.
2.
Zarzut drugi oparty na okoliczności, że należy stwierdzić nieważność decyzji także na tej podstawie, iż bezprawnie stwierdza ona, że cała Crédit Mutuel stanowi grupę w rozumieniu europejskich przepisów mających zastosowanie w dziedzinie nadzoru ostrożnościowego. Zarzut ten dzieli się na trzy części.
-
Część pierwsza, zgodnie z którą ogólną zasadą ustanowioną przez uregulowania europejskie jest, po pierwsze, nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi na indywidualnej podstawie, a po drugie, skonsolidowany nadzór na poziomie grup wzajemnych, przy założeniu, że są one porównywalne z jednolitym podmiotem.
-
Część druga, zgodnie z którą nie są spełnione prawne przesłanki ustanowione przez uregulowania europejskie umożliwiające nadzór ostrożnościowy skonsolidowany na poziomie grup bankowych.
-
Część trzecia, zgodnie z którą w niniejszej sprawie nie jest spełniona żadna z trzech przesłanek umożliwiających nadzór skonsolidowany całej Crédit Mutuel.
3.
Zarzut trzeci oparty na okoliczności, że należy stwierdzić nieważność decyzji także na tej podstawie, iż bezprawnie zwiększa ona z 8 % do 11 % wymóg podstawowych funduszy własnych Tier I mający zastosowanie do grupy Crédit Mutuel Arkéa. Zarzut ten dzieli się na dwie części.
-
Część pierwsza, zgodnie z którą decyzja jest obarczona błędem co do prawa.
-
Część druga, zgodnie z którą decyzja jest również obarczona błędami w ocenie.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.