Sprawa T-69/20: Skarga wniesiona w dniu 4 lutego 2020 r. - Tele Columbus / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.95.45

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 marca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 lutego 2020 r. - Tele Columbus / Komisja

(Sprawa T-69/20)

Język postępowania: niemiecki

(2020/C 95/55)

(Dz.U.UE C z dnia 23 marca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Tele Columbus AG (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci C. Wagner i J. Hackl)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2019) 5187 final z dnia 18 lipca 2019 r. (M.8864 - Vodafone/Certain Liberty Global Assets) i jej uchylenie;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. Zarzut pierwszy: oczywisty błąd w ocenie i naruszenie proceduralne przy badaniu znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji przez horyzontalne nieskoordynowane skutki na niemieckim "rynku transmisji sygnału telewizji kablowej do gospodarstw domowych zlokalizowanych w wielopiętrowych budynkach mieszkalnych (do klientów zamieszkujących wielopiętrowe budynki mieszkalne)" (zwanym dalej "rynkiem MDU").

2. Zarzut drugi: oczywisty błąd w ocenie i naruszenie proceduralne przy badaniu znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji przez horyzontalne nieskoordynowane skutki na niemieckim "rynku transmisji sygnału telewizyjnego do gospodarstw domowych zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych (klienci mieszkający w domkach jednorodzinnych)".

3. Zarzut trzeci: oczywisty błąd w ocenie i naruszenie proceduralne przy badaniu znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji przez wertykalne nieskoordynowane skutki na rynku transmisji sygnału i na związanym z nim rynku MDU w Niemczech.

4. Zarzut czwarty: oczywisty błąd w ocenie i naruszenie proceduralne przy badaniu znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji przez horyzontalne nieskoordynowane skutki na tak zwanym rynku zasilania w Niemczech.

5. Zarzut piąty: oczywisty błąd w ocenie i naruszenie proceduralne przy badaniu zobowiązań, ponieważ Komisja zaakceptowała pakiet zobowiązań, który z góry - strukturalnie - nie nadawał się do skompensowania znacznych ograniczeń konkurencji wynikających z koncentracji.