Sprawa T-670/19: Skarga wniesiona w dniu 1 października 2019 r. - FG/Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.399.95

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 listopada 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 października 2019 r. - FG/Parlament

(Sprawa T-670/19)

Język postępowania: francuski

(2019/C 399/114)

(Dz.U.UE C z dnia 25 listopada 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: FG (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i M. Vandenbussche)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna; w konsekwencji:

- stwierdzenie nieważności decyzji odrzucającej jego kandydaturę i decyzji o powołaniu [dane poufne] ¹  na stanowisko [dane poufne];

- o ile zajdzie taka potrzeba, stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 21 czerwca 2019 r. oddalającej zażalenie;

- naprawienie doznanej krzywdy opisanej w skardze;

- przyznanie kwoty 10 000 EUR ustalonej ex aequo et bono tytułem tymczasowym jako zadośćuczynienie za doznaną krzywdę;

- w ramach środków organizacji postępowania nakazanie stronie pozwanej przedstawienia:

- pełnego sprawozdania dotyczącego rozmów kwalifikacyjnych i rekomendacji, przygotowanych przez komitet doradczy;

- listy tematów poruszanych przez kandydatów podczas rozmów kwalifikacyjnych;

- wykazu kryteriów oceny merytorycznej stosowanych przez komitet doradczy oraz, w stosownych przypadkach, organ powołujący;

- protokołu z obrad Prezydium dotyczących decyzji w sprawie naboru;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia.

2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem decyzji z dnia 16 maja 2000 r. i art. 6 ogłoszenia o naborze, ponieważ naruszają one zasady dobrej administracji, pewności prawa i zakazu dyskryminacji oraz naruszają art. 27 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej. W każdym razie stosowana w tym przypadku procedura rekrutacyjna jest niezgodna z prawem z tych samych powodów.

- Po pierwsze, organowi powołującemu nie doręczono pełnej opinii komitetu na temat osiągnięć kandydatów w czasie, gdy miał on wydać decyzję o powołaniu i w konsekwencji dokonać wyboru. Oznacza to, że wspomniane osiągnięcia nie zostały ocenione ani przez komitet, ani przez organ powołujący w sposób obiektywny i przejrzysty na podstawie wcześniej ustalonych (czy tym bardziej przekazanych) kryteriów.

- Po drugie, rekomendacje załączone do sprawozdania z rozmów kwalifikacyjnych nie zostały w inny sposób określone. Komitet ogranicza się do sporządzenia sprawozdania z rozmów kwalifikacyjnych, ale decyzja z dnia 16 maja 2000 r. nie przewiduje przeprowadzenia przez komitet porównania osiągnięć w trakcie rozmów kwalifikacyjnych. Decyzja z dnia 16 maja 2000 r. nie uściśla również, czy Prezydium, jako organ powołujący, musi przyjąć kryteria w tym celu, tym bardziej, że nie wydaje się, aby miało dostęp do kryteriów ustanowionych przez komitet, gdyby takie istniały, a tak nie jest.

- Po trzecie, decyzja z dnia 16 maja 2000 r. nie uściśla, czy organ powołujący posiada wszystkie akta kandydatów. Chociaż strona pozwana twierdzi, że członkowie Prezydium mieli do dyspozycji akta osobowe kandydatów, to jednak nie twierdzi, że owi członkowie rzeczywiście zapoznali się z tymi aktami, a w szczególności z aktami skarżącego.

- Po czwarte, decyzja z dnia 16 maja 2000 r. nie przewiduje informowania kandydatów o kryteriach ustalonych przez komitet i organ powołujący w celu dokonania przez nich oceny i porównania osiągnięć.

3. Zarzut trzeci dotyczący oczywistego błędu w ocenie i naruszenia interesów służby. Skarżący podnosi w tym względzie, że powołując [dane poufne] na stanowisko [dane poufne] organ powołujący popełnił oczywisty błąd w ocenie, który dotyczy zarówno przestrzegania warunków określonych w ogłoszeniu o wolnym stanowisku oraz ogłoszeniu o naborze, jak i porównania odpowiednich osiągnięć [dane poufne] z osiągnięciami skarżącego. Organ powołujący również wyraźnie naruszył interes służby.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasad obiektywizmu i bezstronności oraz art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej jak i nadużycia władzy w ramach zaskarżonych decyzji.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia obowiązku staranności.

¹ Dane poufne utajnione.