Sprawa T-634/11 P: Odwołanie wniesione w dniu 9 grudnia 2011 r. przez Mario Paulo da Silva Tenreirę od wyroku wydanego w dniu 29 września 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-72/10, da Silva Tenreiro przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.32.40/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 lutego 2012 r.

Odwołanie wniesione w dniu 9 grudnia 2011 r. przez Mario Paulo da Silva Tenreirę od wyroku wydanego w dniu 29 września 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-72/10, da Silva Tenreiro przeciwko Komisji

(Sprawa T-634/11 P)

(2012/C 32/80)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2012 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Mario Paulo da Silva Tenreiro (Kraainem, Belgia) (przedstawiciele: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal i D. Abreu Caldas, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

– orzeczenie, że

– wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-72/10 da Silva Tenreiro przeciwko Komisji, oddalający skargę wnoszącego odwołanie, zostaje uchylony;

– w drodze nowego rozstrzygnięcia:

– orzeczenie, że

– decyzja Komisji Europejskiej odrzucająca kandydaturę wnoszącego odwołanie na wolne stanowisko dyrektora Dyrekcji E "Wymiar sprawiedliwości" w Dyrekcji Generalnej (DG) "Wymiar sprawiedliwości, wolność i bezpieczeństwo", a także decyzja powołująca na to stanowisko panią K, są nieważne;

– Komisja zostaje obciążona kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi 4 zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej w ten sposób, że oddalił on zarzut dotyczący nadużycia władzy mimo poważnych poszlak wskazujących na takie nadużycie, na które powoływał się skarżący, podczas gdy odwrócenie ciężaru dowodu powinno zostać stwierdzone z poszanowaniem zasady równości stron przed Sądem.

2) Zarzut drugi, dotyczący naruszenia równości broni stron poprzez odmowę nakazania przedłożenia między innymi sprawozdania z oceny p. K za okres, w którym wykonywała obowiązki dyrektora dyrekcji "Bezpieczeństwo" DG "Wymiar sprawiedliwości, wolność i bezpieczeństwo", podczas gdy organ powołujący uzasadniał odrzucenie jej kandydatury na to stanowisko prawdopodobną niezdatnością w świetle jej pracy świadczonej w charakterze p.o. dyrektora, przy czym należy pamiętać o tym, że może zostać powołana na stanowisko dyrektora dyrekcji "Wymiar Sprawiedliwości" tej samej DG z uwzględnieniem tego samego doświadczenia na stanowisku dyrektora.

3) Zarzut trzeci, dotyczący przeinaczenia faktów, co polega na tym, że Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, iż chodzi tu o dwa odrębne postępowania mające na celu obsadzenie stanowiska dyrektora ("Wymiar Sprawiedliwości" i "Bezpieczeństwo") i że wynik jednego z nich nie ma wpływu na wynik drugiego.

4) Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady kontradyktoryjności, praw do obrony i obowiązku uzasadnienia, co nastąpiło w ten sposób, że Sąd do spraw Służby Publicznej nie ustosunkował się do zarzutu - podniesionego przez wnoszącego odwołanie na rozprawie - oczywistego błędu w ocenie, opierając się na siatce oceny, którą posługiwała się komisja preselekcyjna, o której wnoszący odwołanie dowiedział się z załącznika do odpowiedzi na skargę, a Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że nie jest konieczna druga wymiana pism.