Sprawa T-625/16: Skarga wniesiona w dniu 2 września 2016 - Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej/ECHA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.402.51/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 31 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 września 2016 - Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej/ECHA

(Sprawa T-625/16)

Język postępowania: Polski

(2016/C 402/61)

(Dz.U.UE C z dnia 31 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej sp. z o.o. (Grajewo, Polska) (przedstawiciel: T. Dobrzyński, radca prawny)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji ECHA nr SME (2016) 2851 z dnia 23 czerwca 2016 r. stwierdzającej, że strona skarżąca nie spełnia warunków skorzystania z obniżenia opłaty przewidzianej dla średnich przedsiębiorstw i nakładającej na nią opłatę administracyjną;

- stwierdzenie nieważności faktury ECHA nr 10058238 z dnia 23 czerwca 2016 r. opiewającej na różnicę między opłatą wniesioną przez skarżącą a opłatą obowiązującą dla dużego przedsiębiorstwa wystawioną w związku z decyzją ECHA nr SME (2016) 2851;

- stwierdzenie nieważności faktury ECHA nr 10058239 z dnia 23 czerwca 2016 r. ustalającej kwotę opłaty administracyjnej wystawioną w związku z decyzją ECHA nr SME (2016) 2851;

- stwierdzenie nieważności decyzji Zarządu ECHA nr 14/2015 z dnia 4 czerwca 2015 r. (MB/43/2014) ME (2016) 2851;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady przyznania

- Wysokość opłaty administracyjnej przewidziana w decyzji zarządu ECHA MB/43/2014, stanowiąca podstawę dla wydania zaskarżonej decyzji i faktur, jest niewspółmiernie wysoka do funkcji, jakie powinna spełniać opłata administracyjna i upodabnia ją w ten sposób do kary. Narusza to zasadę przyznania określoną w art. 5 TUE w związku z treścią motywu 11 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 340/2008.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady pewności prawa i prawa do dobrej administracji

- Strona skarżąca opierała swoją deklarację wielkości przedsiębiorstwa na informacjach pochodzących m.in. od ECHA oraz informacjach krajowych. Wielkość przedsiębiorstwa miała być definiowana zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wskazana ustawa nie definiuje przedsiębiorstwa ze względu na strukturę udziałową. ECHA w sposób niewystarczający informowała o zasadach rejestracji, a następnie bez możliwości poprawienia błędu nałożyła opłaty.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności

- Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 oraz Rozporządzenia Komisji (WE) nr 340/2008 opłaty administracyjne muszą być odpowiednio dostosowane do rzeczywistych kosztów kontroli ECHA. Za niedopuszczalne należy uznać praktykę ECHA, polegającą na obciążaniu przedsiębiorstw, które złożyły nieprawidłowe oświadczenia co do wielkości, kosztami kontroli u wszystkich przedsiębiorstw.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady równości

- ECHA nakładając opłaty administracyjne i uzależniając ich wysokość od rozmiaru przedsiębiorstwa naruszyła zasadę równości. Narusza zasadę równości obciążenie taką samą opłatą administracyjną przedsiębiorstwa, które kwalifikowane jest jako duże tylko z powodu udziału kapitałowego instytucji publicznej oraz przedsiębiorstwa, które kwalifikowane powinno być jako duże ze względu na roczny obrót oraz stan zatrudnienia.

5. Zarzut piąty dotyczący nieważności faktur wystawionych w oparciu o zaskarżoną decyzję

- Unieważnienie faktur jako podstawy żądania zapłaty ECHA powinno być konsekwencją stwierdzenia nieważności decyzji ECHA nr SME (2016) 2851. Nałożone opłaty są również nienależne, gdyż w momencie wydania decyzji ECHA nr SME (2016) 2851 oraz wystawienia faktur, skarżąca nie była zobowiązana do rejestracji w systemie REACH.