Sprawa T-617/22: Skarga wniesiona w dniu 30 września 2022 r. - Safran Aircraft Engines/Komisja
Dz.U.UE.C.2023.7.34
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 30 września 2022 r. - Safran Aircraft Engines/Komisja
(Sprawa T-617/22)
(2023/C 7/43)
(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Safran Aircraft Engines (Paryż, Francja) (przedstawiciele: B. Hoorelbeke, F. Donnat i M. Perche, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji; oraz
- obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z niniejszym postępowaniem.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi, że decyzja Komisji Europejskiej, DG DEFIS, o numerze referencyjnym Ares (2022)5278390, informująca skarżącą o odrzuceniu jej wniosku EDF-2021-ENERENV-D-PES-ALPES przedłożonego w odpowiedzi na zaproszenie EDF-2021-ENERENV-D-PES, doręczona skarżącej w dniu 20 lipca 2022 r., jest obarczona naruszeniami prawa i błędami w ustaleniach faktycznych, ponieważ w decyzji tej stwierdzono, że wniosek skarżącej EDF-2021-ENERENV-D-PES-ALPES (zwany dalej "wnioskiem") przedłożony w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków EDF-2021-ENERENV-D-PES (zwane dalej "odnośnym zaproszeniem") nie spełniał minimalnego progu jakościowego, by rozważać jego wybranie, i w związku z tym odrzucono wniosek skarżącej.
Strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez Komisję art. 188 i 199 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 1 , art. 3 ust. 2 i art. 10 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/697 2 , zasad przejrzystości, równego traktowania i pewności prawa, a także obowiązku staranności i zasady dobrej administracji, ponieważ Komisja:
- z naruszeniem art. 3 ust. 2 i art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2021/697 błędnie uznała odnośne zaproszenie za działanie rozwojowe, a nie za działanie badawcze, uchybiając w ten sposób art. 188 rozporządzenia 2018/1046, a także zasadom przejrzystości i równego traktowania, które wymagają, by warunki zaproszenia do składania wniosków były jasne i jednoznaczne, tak aby każdy uczestnik miał jednakową szansę na przedłożenie swojego wniosku i aby wnioski te mogły zostać ocenione na równych zasadach;
- naruszyła art. 199 rozporządzenia 2018/1046 oraz zasady przejrzystości i równego traktowania, uwzględniając kryteria wyboru nietrafne w kontekście zakresu i charakteru zaproszenia do składania wniosków, które w oczywisty sposób stanowi działanie badawcze; oraz
- naruszyła zasady przejrzystości, równego traktowania i dobrej administracji, nie powiadamiając skarżącej o zmianach warunków regulujących odnośne zaproszenie po ich publikacji.
2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia przez Komisję art. 296 TFUE ze względu na brak klarownego wyjaśnienia, w jaki sposób uwagi zawarte w sprawozdaniu podsumowującym ocenę (zwanym dalej "SPO") odnosiły się do poszczególnych podkryteriów istotnych dla każdego z kryteriów wyboru, oraz ze względu na brak wyjaśnienia, w jaki sposób uwagi w SPO odnosiły się do wyniku przyznanego za każde z kryteriów wyboru.
3. Zarzut trzeci dotyczy tego, że Komisja popełniła błąd w ustaleniach faktycznych, dopuszczając się kilku oczywistych błędów przy ocenie wniosku skarżącej, a mianowicie:
- po pierwsze - błędu w zakresie oceny szóstego kryterium wyboru, dotyczącego "jakości i efektywności przeprowadzenia działania";
- po drugie - błędu w zakresie dwukrotnego ukarania polegającego na tym, że Komisja sformułowała taką samą negatywną uwagę dotyczącą wniosku skarżącej w ramach dwóch różnych kryteriów wyboru i w związku z tym dwukrotnie odjęła punkty za to samo uchybienie;
- po trzecie i posiłkowo, na wypadek gdyby Sąd stwierdził, wbrew temu, co utrzymuje skarżąca w ramach części drugiej zarzutu pierwszego, że Komisja była uprawniona do oceny wniosku skarżącej pod kątem kryterium wyboru nr 7 - błędu w zakresie oceny kryterium wyboru nr 7 dotyczącego oceny "wkładu w zwiększenie wydajności w całym cyklu życia produktów i technologii obronnych, z uwzględnieniem opłacalności i możliwości osiągania synergii w procesach zamawiania, utrzymania i wycofania";
- po czwarte i posiłkowo, na wypadek gdyby Sąd stwierdził, wbrew temu, co utrzymuje skarżąca w ramach części drugiej zarzutu pierwszego, że Komisja była uprawniona do oceny wniosku skarżącej pod kątem kryterium wyboru nr 8 - błędu w zakresie oceny kryterium wyboru nr 8 dotyczącego oceny "wkładu w dalszą integrację europejskiego przemysłu obronnego w całej Unii poprzez wykazanie przez odbiorców, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnego wykorzystywania - w sposób skoordynowany - produktu końcowego lub technologii końcowej, bycia właścicielami tego produktu końcowego lub technologii końcowej lub ich utrzymywania".