Sprawa T-611/20: Skarga wniesiona w dniu 2 października 2020 r. - Airoldi Metalli / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.414.43

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 listopada 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 października 2020 r. - Airoldi Metalli / Komisja

(Sprawa T-611/20)

Język postępowania: angielski

(2020/C 414/65)

(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Airoldi Metalli SpA (Molteno, Włochy) (przedstawiciele: M. Campa, D. Rovetta, G. Pandey, V. Villante oraz M. Pirovano, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji 2020/1215 z dnia 21 sierpnia 2020 r. poddającego rejestracji przywóz elementów wyciskanych z aluminium pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej;

– zarządzenie środków organizacji postepowania i zażądanie od Komisji przedstawienia wewnętrznych dokumentów i analiz związanych z pracami przygotowawczymi do kwestionowanego rozporządzenia oraz odpowiedniej rejestracji przewozu;

– obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w ramach niniejszego postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 10 ust. 4 oraz art. 14 ust. 5 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, jak również oczywistego błędu w ocenie w ramach przeglądu i oceny dowodów przedłożonych przez skarżącego w postępowaniu antydumpingowym w celu zarządzenia rejestracji przywozu. Strona skarżącą podnosi, że Komisja oparła swoje ustalenia co do obowiązku rejestracji przywozu przewidzianego przez zaskarżone rozporządzenie na dowodach i danych, które nie były rzetelne i niereprezentatywne dla rynku Unii Europejskiej.

2. Zarzut drugi dotyczący oczywistego błędu w ocenie istotnych faktów, w tym znaczeniu, że Komisja nie oceniła w należyty sposób występowania istotnych przesłanek do zarządzenia rejestracji przywozu.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz prawa strony skarżącej do bycia wysłuchanym, jak również naruszenie obowiązku przedstawienia uzasadnienia oraz art. 296 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Strona skarżąca podnosi, że jej prawo do bycia wysłuchanym zostało naruszone, ponieważ nie przedstawiono jej odpowiedniej metodologii oceny występowania dumpingu i nie mogła się ona ustosunkować do tej metodologii. Strona skarżąca podnosi także, iż zaskarżone rozporządzenie jest wadliwe, gdyż zawiera niekompletne uzasadnienie ze względu na brak jasnego objaśnienia metodologii oceny dumpingu, a także niepodanie, dlaczego i w jaki sposób Komisja uznała za rzetelne dowody przedłożone przez skarżącego w postępowaniu antydumpingowym, które na pierwszy rzut oka są wyraźnie nierzetelne.