Sprawa T-585/11: Skarga wniesiona w dniu 10 listopada 2011 r. - Cheverny Investments przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.25.60/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 stycznia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 listopada 2011 r. - Cheverny Investments przeciwko Komisji

(Sprawa T-585/11)

(2012/C 25/115)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Cheverny Investments (St. Julians, Republika Malty) (przedstawiciel: adwokat H. Prinz zu Hohenlohe-Langenburg)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 275 z dnia 26 stycznia 2011 r. w sprawie pomocy państwa C-7/10 Program pomocy dotyczący przeniesienia strat podatkowych w przypadku restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji ("Sanierungsklausel"), której adresatem jest Republika Federalna Niemiec;

– ewentualnie, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 26 stycznia 2011 r. w sprawie pomocy państwa C-7/10, której adresatem jest Republika Federalna Niemiec, w zakresie, w jakim w ramach wykładni prawa krajowego przepis umożliwiający przeniesienie strat podatkowych w przypadku restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji (Sanierungsklausel), zawarty w § 8c ust. 1a EStG, dotyczy nie tylko spółek nadmiernie zadłużonych lub niewypłacalnych, lub którym grozi niewypłacalność, ale - przy spełnieniu dalszych warunków utrzymania przeniesienia straty w przypadku zmiany struktury własności spółki - przeprowadza restrukturyzację w rozumieniu § 8c ust. 1a KStG również w odniesieniu do takich spółek, których niewypłacalności lub nadmiernemu zadłużeniu można zapobiec, a więc spółek które jedynie mogą stać się niewypłacalne lub nadmiernie zadłużone;

– obciążenie pozwanej koniecznymi kosztami skarżącej zgodnie z art. 87 § 2 zdanie pierwsze regulaminu postępowania [przed Sądem].

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi, że dokonując oceny kwestionowanego przez pozwaną § 8c ust. 1a niemieckiej Körperschaftsteuergesetz (ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, KStG) pozwana dokonała błędu w ocenie niesłusznie uznając, że przepis umożliwiający przeniesienie strat podatkowych w przypadku restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji (Sanierungsklausel) ma charakter instrumentu pomocy państwa

– przyjmując za punkt wyjścia, że kwestionowana norma dotyczy jedynie przedsiębiorstw, które są niewypłacalne lub zagrożone niewypłacalnością, nie dotyczy natomiast przedsiębiorstw, które jedynie mogą stać się niewypłacalne lub nadmiernie zadłużone;

– przyjmując selektywność, wychodząc z założenia, że układ odniesienia stanowi nie Körperschaftsteuergesetz, lecz § 8c KStG.

Skarżąca podnosi ponadto, że w zaskarżonej decyzji pozwana popełniła błędy w ocenie, ponieważ

– nie określiła systemu odniesienia w świetle wydanego przez siebie komunikatu w sprawie stosowania zasad pomocy państwa do środków z zakresu bezpośredniego opodatkowania przedsiębiorstw (Dz.U. 1998, C 384, s. 3) i swojego projektu dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych, przy uwzględnieniu KStG;

– nie dostrzegała uzasadnienia przepisu umożliwiającego przeniesienie strat podatkowych w przypadku restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji (Sanierungsklausel) w zakłóceniu ogólnogospodarczej równowagi w roku 2009 r.

Zdaniem skarżącej w ten sposób pozwana narusza art. 107 ust. 1 TFUE.