Sprawa T-56/17: Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2017 r. - PO i in./ESDZ.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.112.39/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2017 r. - PO i in./ESDZ

(Sprawa T-56/17)

Język postępowania: francuski

(2017/C 112/55)

(Dz.U.UE C z dnia 10 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: PO, PP, PQ (przedstawiciele: adwokaci N. de Montigny i J.N. Louis)

Strona pozwana: Europejska Służba Działań Zewnętrznych

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

- stwierdzenie,

- nieważności opublikowanej w dniu 15 kwietnia 2016 r. decyzji zmieniającej prawa i obowiązki urzędników oraz personelu tymczasowego i kontraktowego dotyczące dodatków edukacyjnych ("education allowances"), czyli: "Rights and obligations of officials, temporary and contract agents: Education Allowances";

- obciążenie pozwanej kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący niezgodności z prawem decyzji Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) z dnia 15 kwietnia 2016 r. (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją"), ze względu na to, że została ona przyjęta z naruszeniem art. 1 załącznika X do regulaminu pracowniczego oraz art. 110 tego regulaminu, w braku ogólnych przepisów wykonawczych ESDZ.

Skarżące podnoszą też całkowity brak uzasadnienia oddalenia ich zażalenia na zaskarżoną decyzję.

2. Zarzut drugi, dotyczący braku podjęcia dialogu społecznego przed wydaniem zaskarżonej decyzji, z naruszeniem art. 27 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia praw nabytych urzędników i pracowników przebywających od lat na placówkach, których dzieci także od lat uczęszczają do szkół. Naruszenie to wynika z zaskarżonej decyzji, ponieważ zmieniła ona uprzednio ustanowiony system, w którym znaczna większość urzędników i pracowników ubiegających się o dodatkowy zwrot kosztów uzyskiwała pełny zwrot kosztów przekraczających określony w regulaminie pułap.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasad przewidywalności, uzasadnionych oczekiwań i dobrej administracji, wynikającego z zaskarżonej decyzji w szczególności ponieważ przewidziano w niej środki przejściowe tylko na rok, a przyjęte w ten sposób nowe zasady zwrotu zostały narzucone przebywającym na placówkach urzędnikom i pracownikom z chwilą ich przyjęcia.

5. Zarzut piąty, dotyczący braku zestawienia wagi interesów i poszanowania zasady proporcjonalności, którym cechuje się zaskarżona decyzja, zmierzająca wyłącznie do celu zmniejszenia skutków finansowych wynikających z dodatkowego zwrotu kosztów edukacji, mimo że ESDZ mogła preferować inne środki prowadzące do tego celu, bez naruszania praw swojego personelu. Pozwana wybrała rozwiązanie najbardziej szkodliwe dla jej urzędników i pracowników.

6. Zarzut szósty, dotyczący naruszenia zasady niedyskryminacji, ze względu na to, że zaskarżona decyzja wprowadza dyskryminację poprzez ustanowienie zasady zwrotu kosztów na identycznej podstawie dla urzędników i pracowników rozmieszczonych w różnych delegaturach, czyli jednakowe traktowanie odmiennych sytuacji.

7. Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia prawa do życia rodzinnego i prawa do edukacji, którego dopuściła się ESDZ, gdyż przyjęcie zaskarżonej decyzji skutkowało zmuszeniem skarżących do dokonania wyboru między życiem zawodowym a tymi prawami podstawowymi.