Sprawa T-557/13: Skarga wniesiona w dniu 24 października 2013 r. - Niemcy przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.9.25

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 stycznia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 października 2013 r. - Niemcy przeciwko Komisji

(Sprawa T-557/13)

(2014/C 9/41)

Język postępowania: niemiecki

(Dz. U.UE C z dnia 11 stycznia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze i J. Möller)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności art. 1 i załącznika do decyzji wykonawczej Komisji 2013/433/UE z dnia 13 sierpnia 2013 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim wyłączone z finansowania Unii Europejskiej są wydatki w łącznej kwocie 6.192.951,34 EUR dokonane przez właściwe agencje płatnicze w Republice Federalnej Niemiec w ramach wykonania przepisów dotyczących wparcia dla sektora ziemniaka za okres 2003-2005;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący niewłaściwego zastosowania warunków przyznawania premii i pomocy - zapłata ceny minimalnej

Strona skarżąca podnosi naruszenie art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1258/99 ¹ oraz art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 ² w związku z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1868/94 ^{3 ,} art. 11 rozporządzenia (WE) nr 97/95 ^{4 ,} art. 10 rozporządzenia (WE) nr 2236/2003 ⁵ i art. 26 rozporządzenia (WE) nr 2237/2003 ⁶ w ten sposób, że wydatki są wyłączone z finansowania mimo spełnienia warunków przyznania premii i pomocy, ponieważ za wnioskowaną ilość została zapłacona cena minimalna.

2) Zarzut drugi dotyczący błędnego uzasadnienia

W ramach tego zarzutu strona skarżąca podnosi naruszenie art. 296 ust. 2 TFUE, ponieważ Komisja w sposób niewystarczający i niepozbawiony sprzeczności uzasadniła, dlaczego z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 97/95, art. 10 rozporządzenia (WE) nr 2236/2003 i art. 26 rozporządzenia (WE) nr 2237/2003 przy uwzględnieniu wszystkich wersji językowych miało wynikać, jako warunek wypłaty premii i pomocy, że przedsiębiorstwo produkujące skrobię już uiściło cenę minimalną za całość ziemniaków dostarczonych w roku gospodarczym.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku powiadomienia w terminie 24 miesięcy o zakwestionowaniu

Strona skarżąca zarzuca naruszenie art. 7 ust. 4 akapit pierwszy w związku z akapitem piątym lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 i art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1663/95 ⁷ oraz art. 31 ust. 3 akapit pierwszy w związku z art. 4 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 jak również art. 33 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 885/2006 ^{8 ,} ponieważ Komisja nie powiadomiła na piśmie Republiki Federalnej Niemiec, w ważny sposób, w terminie 24 miesięcy od daty dokonania wydatków o zakwestionowaniu (zaniechanie "kontroli kluczowych").

4) Zarzut czwarty dotyczący przewlekłości postępowania

Strona skarżąca podnosi w tym miejscu naruszenie art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1663/95, art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 i art. 11 rozporządzenia (WE) nr 885/2006 w związku z ogólną zasadą prawa do przeprowadzenia postępowania administracyjnego w rozsądnym terminie oraz naruszenie zasady prawa do obrony, ponieważ postępowanie przed Komisją trwało nadmiernie długo.

5) Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 7 ust. 4 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 oraz zasady proporcjonalności

Strona skarżąca utrzymuje w ramach tego zarzutu, że Komisja poprzez ryczałtową korektę w wysokości 10 % nie dokonała proporcjonalnej oceny charakteru a w każdym razie znikomego zasięgu ewentualnego naruszenia oraz pominęła okoliczność, że Unia ani nie poniosła szkody finansowej, ani nie istniało realne ryzyko powstania takiej szkody.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/99 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz. U. L 160, s. 103)

² Rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/05 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz. U. L 209, s. 1)

³ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1868/94 z dnia 27 lipca 1994 r. ustanawiające system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej (Dz. U. L 197, s. 4)

⁴ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 97/95 z dnia 17 stycznia 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w zakresie ceny minimalnej i płatności wyrównawczej wypłacanej producentom ziemniaków oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej (Dz. U. L 16, s. 1)

⁵ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2236/2003 z dnia 23 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1868/94 ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej (Dz. U. L 339, s. 45)

⁶ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2237/2003 z dnia 23 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania niektórych systemów wsparcia przewidzianych w tytule IV rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (Dz. U. L 339, s. 52)

⁷ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR (Dz. U. L 158, s. 6)

⁸ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW (Dz. U. L 171, s. 90)