Sprawa T-546/20: Skarga wniesiona w dniu 2 września 2020 r. - Sopra Steria Benelux i Unisys Belgium / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.359.12

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 października 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 września 2020 r. - Sopra Steria Benelux i Unisys Belgium / Komisja

(Sprawa T-546/20)

Język postępowania: francuski

(2020/C 359/17)

(Dz.U.UE C z dnia 26 października 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sopra Steria Benelux (Ixelles, Belgia), Unisys Belgium (Machelen, Belgia) (przedstawiciele: L. Masson i G. Tilman, avocats)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności podjętej przez Komisję Europejską w ramach zamówienia publicznego ogłoszonego pod numerem TAXUD/2019/OP/0006 i zatytułowanego "CCN-Evolution: Specification, development, maintenance and 3rd level support of TAXUD IT platforms - Lot A: Evolution services for the CCN/CSI Platform" decyzji o:

– odrzuceniu oferty konsorcjum utworzonego przez skarżących;

– udzieleniu zamówienia konsorcjum ARHS-IBM;

– obciążenie Komisji całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy z jednej strony naruszenia art. 23 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1). Z drugiej strony zarzut ten dotyczy oczywistego błędu w ocenie:

– przez to, że Komisja nie zweryfikowała niezwyczajności ceny wybranego oferenta;

– przez to, że Komisja nie uznała oferty wybranego oferenta za rażąco niską.

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia określonego w szczególności w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ Komisja nie uzasadniła odpowiednio decyzji o nieuznaniu oferty wybranego oferenta za rażąco niską.