Sprawa T-542/23: Skarga wniesiona w dniu 29 sierpnia 2023 r. - Uss/Rada
Dz.U.UE.C.2023.344
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 29 sierpnia 2023 r. - Uss/Rada
(Sprawa T-542/23)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 30 października 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Artem Alexandrovich Uss (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: R. Moeyersons, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Wnioski
Skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2023/1094 1 z dnia 5 czerwca 2023 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi oraz rozporządzenia Rady (UE) 2023/1089 2 z dnia 5 czerwca 2023 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi;
- obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia domniemania niewinności i prawa do obrony [art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą praw podstawowych")].
- W zaskarżonej decyzji uznano wszystkich wiodących przedsiębiorców działających w Rosji z definicji za "osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które wspierają, materialnie lub finansowo rząd Federacji Rosyjskiej", niezależnie od tego, czy ma to miejsce.
- W zaskarżonej decyzji uznano członków najbliższej rodziny wiodących przedsiębiorców działających w Rosji lub inne osoby fizyczne, które uzyskują od nich korzyści, z definicji jako osoby pomagające im w obejściu środków ograniczających, niezależnie od tego, czy ma to miejsce.
2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia zasady proporcjonalności (art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej).
- Decyzja nie jest ani odpowiednia, ani konieczna do realizacji podstawowego celu, któremu służy, a ograniczenia, jakie nakłada ona na jednostki, są nadmierne w stosunku do tego podstawowego celu. Obecnie umożliwia ona również karanie niewiodących przedsiębiorców działających w sektorach gospodarczych zapewniających istotne źródło dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej.
3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań.
- Ze względu na stałą zmianę i rozszerzenie kryteriów umieszczenia w wykazie osób i podmiotów objętych sankcjami Unii zainteresowane osoby i osoby mieszkające w Rosji nie są w stanie dostosować swojego zachowania w sposób odpowiadający zamysłom Rady.
- W zaskarżonej decyzji posłużono się niejasnymi kryteriami, takimi jak "wiodący przedsiębiorcy" i "sektory gospodarcze zapewniające istotne źródło dochodów rządowi Federacji Rosyjskiej". Nie przewiduje ona żadnego kryterium ilościowego lub jakościowego do celów ustalenia, co oznacza "wiodący" i jakie są te sektory. Odnośne sektory także nie zostały zdefiniowane.
4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia podstawowego prawa do równości i niedyskryminacji (art. 20 i 21 karty praw podstawowych).
- Zaskarżona decyzja dotyczy członków najbliższej rodziny wiodących przedsiębiorców, podczas gdy nie dotyczy ona członków rodziny osób fizycznych wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i art. 2 ust. 1 lit. a) decyzji 2014/145/WPZiB.