Sprawa T-522/15: Skarga wniesiona w dniu 10 września 2015 r. - CCPL i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.354.52

Akt nienormatywny
Wersja od: 26 października 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 września 2015 r. - CCPL i in./Komisja
(Sprawa T-522/15)

Język postępowania: włoski

(2015/C 354/63)

(Dz.U.UE C z dnia 26 października 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: CCPL - Consorzio Cooperative di Produzione e Lavoro SC (Reggio Emilia, Włochy), Coopbox group SpA (Reggio Emilia, Włochy), Poliemme Srl (Reggio Emilia, Włochy), Coopbox Hispania, SL (Lorca, Hiszpania), Coopbox Eastern s.r.o. (Nowe Miasto nad Wagiem, Słowacja) (przedstawiciele: S. Bariatti, adwokat, E. Cucchiara, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
uchylenie nałożonej na skarżące grzywny; lub
-
tytułem żądania ewentualnego zmniejszenie jej wysokości, a w każdym razie
-
obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga została wniesiona w związku z decyzją Komisji Europejskiej z dnia 24 czerwca 2015 r. nr C(2015) 4336 final, w sprawie AT.39563 - Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej, dotyczącej naruszenia art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Na poparcie skargi skarżące podnoszą pięć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy oparty na nadużyciu władzy z uwagi na brak dochodzenia i brak uzasadnienia co do skutków naruszenia.
-
W tym zakresie podniesione zostało, że zarzucane w zachowania nie zostały w praktyce zrealizowane, jak wynika z dokumentów dochodzenia i jak przyznała Komisja w zaskarżonej decyzji. Okoliczność ta powinna była zostać należycie uwzględniona w ogólnej ocenia wagi naruszenia, a zatem przy określaniu wysokości zastosowanych sankcji. Zaskarżona decyzja pomija ten aspekt, nie przedstawiając żadnego uzasadnienia w tym zakresie.
2.
Zarzut drugi oparty na naruszeniu zasad proporcjonalności i adekwatności przy określaniu wysokości kwoty podstawowej sankcji.
-
W tym zakresie podniesione zostało, że do celów obliczenia kwoty podstawowej grzywny zaskarżona decyzja uwzględniła wartość sprzedaży dokonanej w ostatnim roku udziału w naruszeniu, jakkolwiek taka wartość nie odzwierciedlała rzeczywistej pozycji na rynku skarżących i innych stron postępowania.
3.
Zarzut trzeci oparty na naruszeniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.
-
W tym zakresie podniesione zostało, że wartość uwzględniona przez Komisję w celu obliczenia progu 10 %, przewidzianego w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 jest bezsprzecznie błędna, w zakresie w jakim wartość ta:
-
obejmuje cały obrót grupy CCPL, pomimo iż Komisja nie wykazała tzw. parental liability spółki dominującej grupy;
-
obejmuje cały obrót podmiotu, który nie należał już do grupy CCPL w chwili przyjęcia decyzji;
-
nie uwzględnia w ogóle żadnych szczególnych okoliczności składających się na obrót przypisany grupie CCPL.
4.
Zarzut czwarty oparty na naruszeniu zasady proporcjonalności i równego traktowania przy określaniu wymiaru sankcji.
-
W tym zakresie podniesione zostało, że zaskarżona decyzja nie uwzględniła w ogóle sytuacji poważnego kryzysu sektora opakowań, a grzywna nałożona na skarżące jest bezsprzecznie i w nieuzasadniony sposób nieproporcjonalna w stosunku do grzywny nałożonej na inne strony.
5.
Zarzut piąty oparty na naruszeniu przez Komisję Europejską obowiązku uzasadnienia zgodnie z art. 296 TFUE z uwagi na uwzględnienie wyłącznie części okoliczności dotyczących braku zdolności płatniczej, przedstawionych przez grupę CCPL.
-
Zaskarżona decyzja przyznając, że skarżące znajdują się w poważnym kryzysie, nie uwzględniła tego w wystarczającym stopniu przy stopniowaniu sankcji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.