Sprawa T-52/10 P: Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 30 listopada 2009 r. w sprawie F-54/09 Lebedef przeciwko Komisji, wniesione w dniu 9 lutego 2010 r. przez Giorgia Lebedefa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.113.48

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 maja 2010 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 30 listopada 2009 r. w sprawie F-54/09 Lebedef przeciwko Komisji, wniesione w dniu 9 lutego 2010 r. przez Giorgia Lebedefa

(Sprawa T-52/10 P)

(2010/C 113/78)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2010 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat F. Frabetti)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie postanowienia SSP z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie F-54/09, Giorgio LEBEDEF, zamieszkały 4, Neie Wee, L-1670, Senningerberg, Luksemburg, urzędnik Komisji Europejskiej, wspierany i reprezentowany przez adwokata Frédérica FRABETTIEGO, 5, rue Jean Bertels, L-1230 Luksemburg, avocat à la Cour, z adresem do doręczeń do jego kancelarii, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez J. Curralla i G. Berscheida, w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, strona pozwana, mającej za przedmiot żądanie stwierdzenia nieważności decyzji z 15.2.2008 r., 1.4.2008 r., 10.4.2008 r., 20.5.2008 r. i 14.7.2008 r. dotyczących potrącenia 39 dni z prawa wnoszącego odwołanie do urlopu za 2008 r.;

– uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji;

– pomocniczo, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania do Sądu do spraw Służby Publicznej;

– rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów i obciążenie Komisji kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

W swoim odwołaniu wnoszący odwołanie żąda uchylenia postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) wydanego w dniu 30 listopada 2009 r. w sprawie F-54/09 Lebedef przeciwko Komisji, odrzucającego jako oczywiście pozbawioną wszelkich podstaw prawnych skargę, na której podstawie wnoszący odwołanie wnosił o stwierdzenie nieważności szeregu decyzji dotyczących potrącenia 39 dni z jego prawa do corocznego urlopu za 2008 r.

W uzasadnieniu wnoszący odwołanie podnosi dziewięć zarzutów:

– naruszenie art. 1 akapit szósty załącznika II do regulaminu pracowniczego i art. 1 ust. 2 umowy ramowej dotyczącej stosunków między Komisją a organizacjami związkowymi i zawodowymi;

– błędna wykładnia i zastosowanie koncepcji wolności związkowej;

– okoliczności niezaistniałe w 2008 r.;

– naruszenie decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiającej przepisy wykonawcze w zakresie nieobecności w razie choroby czy wypadku;

– błędna wykładnia i zastosowanie pojęć "uczestnictwa w reprezentacji pracowniczej", "oddelegowania związkowego" i "misji związkowej";

– wypaczenie i przeinaczenie okoliczności faktycznych oraz twierdzeń wnoszącego odwołanie, jak również niedokładność materialna twierdzeń SSP w odniesieniu do rejestracji "nieusprawiedliwionych nieobecności" w systemie SysPer2;

– błędna interpretacja oświadczeń wnoszącego odwołanie i błąd co do prawa, jakiego dopuścił się SSP przy dokonywaniu wykładni pojęcia "nieobecności", zdefiniowanego w art. 57, 59 i 60 regulaminu pracowniczego;

– błąd co do prawa, jakiego dopuścił się SSP przy zastosowaniu art. 60 regulaminu pracowniczego; oraz

– brak uzasadnienia w odniesieniu do różnych decydujących kwestii zaskarżonego wyroku.