Sprawa T-496/13: Skarga wniesiona w dniu 16 września 2013 r. - McCullough przeciwko Cedefop.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.344.61/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 września 2013 r. - McCullough przeciwko Cedefop

(Sprawa T-496/13)

(2013/C 344/113)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Colin Boyd McCullough (Saloniki, Grecja) (przedstawiciel: adwokat G. Matsos)

Strona pozwana: Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Cedefop z dnia 15 lipca 2013 r. o odmowie udzielenia stronie skarżącej dostępu do pewnych dokumentów;

– nakazanie Cedefop dostarczenia stronie skarżącej dokumentów objętych wnioskiem;

– upoważnienie na podstawie art. 1 akapit trzeci Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej greckich organów krajowych do naruszenia pomieszczeń i budynków Cedefop w celu zlokalizowania i dostarczenia rozpatrywanych dokumentów oraz przeprowadzenia dochodzenia w sprawie ewentualnych przestępstw, które mogły zostać popełnione przez jakąkolwiek osobę z tym związaną; oraz

– obciążenie Cedefop kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Cedefop naruszyło prawo Unii w zaskarżonej decyzji poprzez błędną wykładnię art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

2) Zarzut drugi dotyczący tego, że Cedefop naruszyło prawo Unii poprzez błędną wykładnię art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że zachowanie pełniącego obowiązki dyrektora Cedefop co najmniej budzi wątpliwości, gdy twierdzi on, że wątpliwe jest, czy protokoły spotkań grupy pilotażowej systemu zarządzania wiedzą, należące do dokumentów objętych wnioskiem, kiedykolwiek istniały, gdyż powinno mu być wiadome, czy istniały one (czy też nie), jako że był on zastępcą dyrektora Cedefop przez długi okres (jeden rok), w którym dokumenty te były sporządzane. Takie zachowanie sprawia, że koniecznej jest przeszukanie pomieszczeń Cedefop przez właściwe organy krajowe.

4) Zarzut czwarty dotyczący tego, że Cedefop nie przyjęło praktycznych ustaleń dotyczących wdrożenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1049/2001 i że odpowiednie szczegółowe zasady, które przyjęła Komisja, powinny być stosowane przez analogię.

5) Zarzut piąty dotyczący tego, że odmowa udzielania przez Cedefop dostępu do dokumentów objętych wnioskiem narusza prawa strony skarżącej jako oskarżonego w postępowaniu karnym.