Sprawa T-493/17: Skarga wniesiona w dniu 3 sierpnia 2017 r. - Stancu/ERCEA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.318.21

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 września 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 sierpnia 2017 r. - Stancu/ERCEA

(Sprawa T-493/17)

Język postępowania: włoski

(2017/C 318/28)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Magdalena Catalina Stancu (Bukareszt, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat F. Elia)

Strona pozwana: Agencja Wykonawcza Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERCEA) (Bruksela, Belgia)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- (A) co do istoty sprawy: stwierdzenie nieważności/niezgodności z prawem aktu niekorzystnego dla skarżącej, jakim było zwolnienie z pracy, o którym to akcie poinformowano ją ustnie w dniu 10 stycznia 2017 r., wraz z natychmiastowym przywróceniem stosunku pracy i nakazaniem pozwanej zapłaty całego wynagrodzenia, które powinno zostać wypłacone w okresie przejściowym;

- (B) co do istoty sprawy: stwierdzenie nieważności aktu niekorzystnego dla skarżącej, jakim była decyzja z dnia 28 października 2016 r. w sprawie przedłużenia okresu próbnego oraz stwierdzenie, że po 1 listopada 2016 r. nie istniała umowa w sprawie okresu próbnego;

- (C) co do istoty sprawy: stwierdzenie nieważności/niezgodności z prawem ostatecznego sprawozdania z dochodzenia administracyjnego CMS 16/035 z dnia 7 listopada 2016 r., doręczonego w dniu 16 listopada 2016 r., ze wszystkich wskazanych powodów, oraz nakazanie, aby sprawozdanie z dochodzenia administracyjnego zostało usunięte z systemu Sysper oraz z jakiejkolwiek innej bazy danych w instytucjach UE;

- (D) co do istoty sprawy: stwierdzenie nieważności/niezgodności z prawem aktu niekorzystnego dla skarżącej, jakim było zwolnienie z pracy z dnia 22 grudnia 2016 r., zwane "pismem kierowanym do Pani Cataliny Stancu", które dotarło do skarżącej w dniu 24 stycznia 2017 r. ze wszystkich wskazanych powodów, wraz z natychmiastowym przywróceniem stosunku pracy i nakazaniem pozwanej zapłaty odszkodowania obejmującego wynagrodzenie, które powinno zostać wypłacone w okresie od dnia zwolnienia z pracy do dnia wydania wyroku. Alternatywnie, w razie, gdyby skarżąca nie mogła zostać przywrócona do pracy, nakazanie ERCEA wypłaty odszkodowania za utracone wynagrodzenie do chwili wygaśnięcia umowy (styczeń 2018) w wysokości 39 000 EUR;

- (E) co do istoty sprawy: w każdym razie, nakazanie ERCEA wypłacenia pracownikowi kwoty 300 000 EUR albo jakiejkolwiek innej (wyższej lub niższej) kwoty, jaką Sąd może uznać za słuszną, jako odszkodowania za poważne naruszenie dobrego imienia skarżącej oraz jej osobistej i zawodowej reputacji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Rozwiązanie stosunku pracy, o którym poinformowano ustnie i bez podania przyczyny narusza art. 25 regulaminu pracowniczego, który stanowi, że "Każda decyzja indywidualna, która jest podejmowana na podstawie przepisów niniejszego regulaminu pracowniczego, jest niezwłocznie przekazywana na piśmie zainteresowanemu urzędnikowi. Jakakolwiek decyzja powodująca negatywne skutki dla urzędnika powinna zawierać uzasadnienie.[...]". Pisemne powiadomienie pracownika gwarantuje, że ten ostatni ma świadomość decyzji dotyczących jego stosunku pracy.

2. Akt przedłużenia umowy w sprawie okresu próbnego po pierwsze, narusza art. 84 regulaminu pracowniczego - WZIP, bowiem w art. 84 ust. 3 jest przewidziane, że okres próbny zostaje przedłużony w wyjątkowych przypadkach "[...] zgodnie z ust. 1[...]", które jest konkretnym odesłaniem nieuzasadniającym przedłużenia na czas nieokreślony lub niepewny; po drugie, narusza art. 84 ust. 2 WZIP, który przewiduje, że stosunek pracy na okres próbny może zostać rozwiązany w dowolnym czasie przed upływem okresu próbnego, pozostawiając osiem dni na sformułowanie uwag dotyczących wniosku o zwolnienie z pracy, a w każdym razie "[...] z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia [...]".

3. Sprawozdanie z dochodzenia administracyjnego jest niezgodne z prawem, ponieważ opiera się na emailu wysłanym przez pracownika, którego treść - jak przyznaje strona przeciwna - została zmieniona i ponieważ wyraża jedynie subiektywne wątpliwości co do prawdziwości dokumentów złożonych przez pracownika bez zlecenia dokonania oceny technicznej.

4. Decyzja pracodawcy z dnia 22 grudnia 2016 r. jest w sposób oczywisty nieważna, ponieważ ma na celu zakończenie stosunku pracy, który już nie istniał, gdyż został rozwiązany wskutek ustnego zwolnienia z pracy. Ponadto: A) rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem z powodu niepomyślnego ukończenia okresu próbnego jest niezgodne z prawem, ponieważ od dnia 1 listopada 2016 r. nie było już okresu próbnego; B) niezgodny z prawem charakter zarzutów zawartych w sprawozdaniu z dochodzenia administracyjnego, dokonanych na podstawie oceny niepomyślnego ukończenia okresu próbnego powoduje, że rozpatrywany akt zwolnienia z pracy jest całkowicie i absolutnie arbitralny i niezgodny z prawem.