Sprawa T-491/07: Skarga wniesiona w dniu 27 grudnia 2007 r. - CB przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.64.46

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 marca 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 grudnia 2007 r. - CB przeciwko Komisji

(Sprawa T-491/07)

(2008/C 64/76)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Groupement des Cartes Bancaires (CB) GIE (Paryż, Francja) (przedstawiciele: A. Georges, J. Ruiz Calzado, É.Barbier de La Serre, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszej skargi strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2007) 5060 wersja ostateczna z dnia 17 października 2007 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/D1/38606 -GROUPEMENT DES CARTES BANCAIRES "CB") w sprawie przepisów taryfowych w zakresie przystąpienia do Groupement (grupy) obowiązujących nowych członków, jak również w sprawie mechanizmu zwanego "budzikiem dla śpiących" mającego zastosowanie do członków Groupement, którzy nie rozwinęli znaczącej działalności kart bankowych od momentu ich przystąpienia.

Na poparcie swojej skargi strona skarżąca przytacza sześć zarzutów.

Zarzut pierwszy jest oparty na naruszeniu art. 81 WE i zasady równego traktowania, jak również na braku uzasadnienia z powodu podnoszonych uchybień w przyjętej przez Komisję metodzie analizy przepisów i rynków, jako że jej zdaniem Komisja nie wzięła pod uwagę wizji całości, całokształtu istotnych danych ani konkretnych ram, w których zostały one wydane i w których wywołują one swoje skutki.

Po drugie, strona skarżąca powołuje się na zarzut oparty na naruszeniu art. 81 ust. 1 WE z powodu naruszenia prawa, błędów faktycznych i błędów w ocenie, jakich w jej opinii Komisja dopuściła się w trakcie badania przedmiotu przepisów, które zostały jej notyfikowane. Uważa ona, iż Komisja naruszyła obowiązek zbadania celu decyzji związku przedsiębiorstw i nie wykazała, że ten cel jest antykonkurencyjny.

W zarzucie trzecim strona skarżąca podnosi, iż zaskarżona decyzja narusza art. 81 ust. 1 WE, również z powodu naruszenia prawa, błędów faktycznych i błędów w ocenie, jakich jej zdaniem Komisja dopuściła się w trakcie badania skutków przepisów, które zostały jej notyfikowane.

Tytułem ewentualnym skarżąca utrzymuje, że Komisja naruszyła art. 81 ust. 3 WE w trakcie badania możności zastosowania czterech przesłanek wymaganych do tego, by można było skorzystać z wyłączenia.

Zarzut piąty przytoczony przez stronę skarżącą jest oparty na naruszeniu zasady dobrej administracji wynikającym z podnoszonych opuszczeń, sprzeczności i przeinaczenia niektórych z jej argumentów w zaskarżonej decyzji.

Zarzut ostatni jest oparty na naruszeniu zasad proporcjonalności i pewności prawa.